“...Eyni zamanda bildirdim ki, yaxşı olar, Ermənistan və Azərbaycan ikitərəfli qaydada nəzarət-buraxılış məntəqələrini Ermənistan-Azərbaycan sərhədində yaratsınlar. Biz bu təklifi vermişdik, bu gün rəsmən vermişik. Daha əvvəl bu təklif qeyri-rəsmi kanallar vasitəsilə çatdırılmışdır. Ermənistan tərəfindən hər hansı mövqe səsləndirilmədi. Yəqin ki, onlara bir qədər vaxt lazımdır bunu müzakirə etmək üçün”. Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev bu fikirləri fevralın 18-də Münxendə ABŞ Dövlət katibi Antoni Blinken və Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan ilə birgə görüşdən sonra televiziya kanallarına müsahibəsində bildirmişdi. İndi isə ölkəmizin xarici işlər naziri Ceyhun Bayramov bildirir ki, Ermənistan, cənab İlham Əliyevin barəsində söz açdığı təklifi qəbul etməyib. Şübhəsiz, bu imtina İrəvanın əsl niyyətini bir daha ortaya qoyur. Belə nəticəyə gələ bilərik ki, Ermənistan sərhəd məntəqələrinin mövcudluğunu özünün terror siyasətinə maneə kimi görür.
***
Bəli, Ermənistanın Azərbaycanla şərti sərhəddə nəzarət-buraxılış məntəqəsinin yaradılmasına “yox!” deməsinin ən başlıca səbəbi erməni separatçılarının bölgədəki fəaliyyəti ilə bağlıdır. İrəvanın hakim siyasiləri yaxşı dərk edirlər ki, nəzərdə tutulan perspektiv separatçılığı əngəlləyəcək, təxribatçı planlara zərbə vuracaq.
Qeyd edək ki, ötən ilin dekabrında azərbaycanlı ekofəalların başladığı aksiya Laçın-Xankəndi yoluna ictimai nəzarəti təmin edib. Nəticədə, Azərbaycanın təbii sərvətlərinin talan edilməsinin qarşısı alınmaqla yanaşı, separatçıların da bu yoldan istifadəsi əngəllənib. Heç şübhəsiz, şərti sərhədində nəzarət-buraxılış məntəqələri yaradılsa, bu, separatizm meyillərinin üzərindən xətt çəkəcək, mövcud istiqamətdəki ümidləri dəfn edəcək. İrəvanı qorxudan da məhz budur.
***
İrəvan sərhəddə nəzarət-buraxılışı məntəqələrinin qurulmasını həm də ona görə istəmir ki, belə bir durum ölkəmizə qarşı mina terrorunu dayandıracaq. Məlumdur ki, Ermənistan nəinki 30 illik işğal dönəmində, hətta, 44 günlük Vətən müharibəsindən sonra da ərazilərimizin minalanması ilə məşğul olub. Çox güman, eyni fəaliyyətini yenə davam etdirmək niyyətindədir. Axı, Paşinyan hakimiyyəti bunda da maraqlıdır.
Onu da bildirək ki, İrəvan mina terrorunu davam etdirməyi post-müharibə reallıqlarına təsir göstərmək, regionda gərginliyi artırmaq, Azərbaycanı yeni təxribatlarla üz-üzə qoymaq baxımından vacib sayır. Ola bilər, Ermənistan hakimiyyəti mənfur düşüncəyə xas əməli ilə ölkəmizi nəyəsə məcbur etmək fikrindədir. Paşinyanın komandasından nə desən, gözləmək mümkündür.
***
Ermənistanın sərhəddə nəzarət-buraxılış məntəqəsinin yaradılmasından imtinasının daha böyük səbəbi isə ölkənin, ümumən, Azərbaycan ilə yekun sülh sazişi imzalamaq istəməməsindən qaynaqlanır. Aydındır ki, məsələ iki dövlət arasında önəmli anlaşmanın məhsulu kimi meydana çıxmalıdır. Bu anlaşma olmayacaqsa, deməli, yekun sülh sazişi də olmayacaqdır. Əlbəttə, Ermənistanın mövqeyindən asılı olmayaraq, Azərbaycan öz maraqlarının təminatı istiqamətində bütün zəruri addımları atacaqdır.
Bu yerdə Prezident İlham Əliyevin Münxendə yerli televiziya kanallarımıza müsahibəsində mövzu ilə bağlı səsləndirdiyi bir fikrini də diqqətə çatdırmağı vacib sayırıq. Dövlətimizin başçısı bildirmişdir: “Amma ilkin təəssüratımız belədir ki, həm Avropada, həm Amerikada bizim bu təklifimiz məntiqli hesab olunur. Bu, hər iki ölkə arasındakı əlaqələrin normallaşmasında da, əlbəttə ki, önəmli amildir. Çünki biz sərhədlərin delimitasiyası haqqında danışırıqsa, nəzarət-buraxılış məntəqələri olmadan bu, mümkün deyil. Biz kommunikasiyaların açılması haqqında danışırıqsa, əlbəttə ki, həm Zəngəzur dəhlizinin hər iki başında, eyni zamanda, Laçın rayonu ilə Ermənistan arasındakı sərhəddə nəzarət-buraxılış məntəqələri yaradılmalıdır. Bu gün Dövlət katibi Blinkenin iştirakı ilə keçirilən görüşdə mən bunu rəsmən təklif kimi irəli sürdüm. Ermənistan tərəfindən cavab gözləyəcəyik”.
Bəli, Ermənistan danışıqlar prosesində kontruktivlik göstərmir, ölkənin sülhə yaxınlaşmaq niyyəti yoxdur. Paşinyan masa arxasında bir söz deyir, ona təklif edilənlərlə razılaşdığını göstərir, sonra hansısa mistik qüvvə Nikolu mövqeyindən daşındırır. Beləcə, erməni baş nazir özünün qeyri-ciddi siyasətçi obrazındakı mənfi rəng çalarları dərinləşdirir. Qətiyyətlə deyə bilərik ki, qarşılıqlı sərhəd məntəqələrinin yaradılmasından imtina bu dərinliyi bir qədər də artıracaq. Hər bir halda perspektiv İrəvan üçün müsbət heç nə vəd etmir. Əksinə, onu növbəti iflasa doğru aparır.
Seymur ƏLİYEV