Mövcudluğunun 150-ci ilinə 40 gün əvvəl qədəm qoymuş Azərbaycan milli mətbuatının şanlı və öyünclü tarixinə bu gün 105 illik önəmli bir yubiley səhifəsi də yazılır. Ölkənin ən uzunömürlü gündəlik ictimai-siyasi nəşr olan “Xalq qəzeti”nin fəaliyyətinin ikinci əsrində ilk 5 il də tarixə qovuşur.

Əsrdən uzun bir dövrdə, iki müxtəlif ictimai sistemdə xalqımızın və dövlətçiliyimi­zin məbtu salnaməsinə çevrilmiş bu rəsmi qəzetin 105 yaşının tamam olması yalnız media tariximiz üçün deyil, bütövlükdə, ölkənin milli-mənəvi dəyərlər çevrəsinin önəmli hadisəsidir. 

Tarixinin 72 illik ilk dövründə “Kom­munist” adı ilə işıq görmüş avanqard nəşr özünün ən yaxşı ənənələri üzərində çağdaş xalq mətbuatı olmaq amalı ilə 33 ildir ki, fəaliyyətini “Xalq qəzeti” adı ilə uğurla davam etdirir. 

Dövlət müstəqilliyimizin qəzetin tale­yində yaratdığı əsaslı dönüş, redaksiyanın qarşısında açdığı yeni mərhələ hərtərəfli yeniləşmə, söz azadlığı anlayışının gerçək­ləşməsi ilə müşayiət olunub. 1994-cü ildə 75 illik yubileyi münasibətilə redaksiya kollektivinə təbrik məktubunda ümum­milli lider Heydər Əliyev qəzetin əvvəlki dövr fəaliyyətinə yüksək qiymət vermişdi: “Xalq qəzeti” mənalı yaradıcılıq yolu keç­miş, özünəməxsus üslub və sənətkarlıq xü­susiyyətləri olan nəşrlərimizdəndir. Uzun müddət “Kommunist” adı ilə nəşr edilən bu qəzet bütün Sövet dövrü ərzində Azər­baycanın ictimai, iqtisadi və mədəni hə­yatının güzgüsü olmuşdur. Respublikada qəzetçilik ənənələrinin formalaşmasında, jurnalistikamızın inkişafında “Xalq qəze­ti”nin xidmətləri xüsusi qeyd olunmalıdır. Bugünkü çoxsəsli, rəngarəng Azərbaycan mətbuatının bir çox görkəmli nümayən­dələri bu qəzetin yaradıcılıq məktəbini keçmişdir”.

“Xalq qəzeti” əsrdən uzun media ma­rafonu keçən bir ümummili qəzet kimi 105 illik yubileyinə tarixi xidmətlərini milli maraqlara və dövlətçilik məfkurəsinə yük­sək peşəkarlıqla xidmət məramını davam etdirməklə gəlib. Keçilən tarixi yola günün tələb və çağırış meyarları ilə nəzər salan­da qədirbilən xalqımız “Xalq qəzeti”nin Azərbaycanın 105 illik möhtəşəm media salnaməsi olduğunu bir daha yəqin edir. Bu qənaət qəzetin həqiqi xalq tribunası ol­maq səlahiyyətini inamla gerçəkləşdirmə­sinin də təsdiqidir. Redaksiya kollektivi isə yeni şəraitdə nəşrinə məsul olduğu qəzetin 105 yaşının tamam olmasını ölkənin bu qocaman media qurumunun tarixinin işıq­lı məqamlarından doğan iftixar hissi, azad sözə sədaqət amalı, ölkəmizin sabahına, xalqımızın firavanlığına inam duyğuları ilə qarşılayır.

“Xalq qəzeti”nin indiki yubileyi ümummedia hadisəsi olduğuna görə bu nəşrin milli jurnalistikamızın tarixindəki mövqeyi və rolu məsələsini də gündəmə gətirir. Böyük Həsən bəy Zərdabi demok­ratik düşüncə tariximizin ən öyünclü sə­hifələrindən birini təşkil edən milli-məf­kurəvi fəaliyyətinə “məktəb – mətbuat – teatr” triadasını qurub gerçəkləşdirmək­lə başlamışdı. Milli mətbuatımızın atası, görkəmli maarifçi-demokrat mübarizə meydanında bu fəaliyyətləri ard-arda de­yil, məhz yan-yana qoymuşdu. Məktəb xalqı savadlandırmaqla mətbuat və teatrın inkişafına kömək etməli; mətbuat ictimai maarifləndirmə ilə təhsil və teatrın meyda­nını genişləndirməli; teatr isə ictimai möv­zuları və canlı çıxışları ilə xalqa tərəqqi yolunu göstərməli idi. 

Ümummilli nəşr olaraq “Xalq qəzeti”­nin 105 illik tarixi onun milli maariflən­dirmədən tutmuş, demokratik inkişafa və dövlətçiliyin bərpasına qədər geniş arealda xalqın önündə getməsini, sivil inkişafa işıq salmasını, milli maraqlara davamlı və sə­daqətlə xidmət etməsini çağdaş nəsillərə iri planda təqdim edir. Bu gün fəxrlə demək olar ki, mürəkkəb ictimai-siyasi şəraitdə, həmçinin bir müddət “Kommunist” adı ilə nəşr olunduğuna baxmayaraq, “Xalq qəzeti” Azərbaycanın milli maraqlarına və dövlətçilik məfkurəsinə sədaqətlə xidmət etmiş mətbuat orqanıdır. 

Media tariximizə yeni baxış “Xalq qə­zeti”nin varisi olduğu “Kommunist” qəze­tinin Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin ilk aylarında ərsəyə gəlmiş ilk rəsmi mət­bu nəşrimiz “Azərbaycan”ın bazasında və onun davamı olaraq buraxıldığını aşkara çıxarıb. “Kommunist” qəzetinin sovet ide­ologiyasının sərt tələblərini açıq-gizli şə­kildə pozaraq milli maraqları üstün tutma­ğa çalışması da məhz bununla izah olunur. 

Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti­nin süqutundan sonra onun par­lamentinin gündəlik qəzetinin - ilk rəsmi milli nəşr olmuş “Azərbaycan” qəzetinin kollektivi işdə saxlanılmaqla (redaktor istisna olmaqla) onun bazasında “Kommunist” qəzeti fəaliyyətə başlayıb. Hakim kommunist rejiminin basqı və qa­dağalarına baxmayaraq, milli demokratik mətbuatımızın yetirmələri, jurnalistikamı­zın sonrakı nəsil davamçıları milli qəzetçi­lik təcrübəsini, milli dövlətçilik yaddaşının qorunması ilə bağlı səyləri bu nəşrin fəa­liyyətində davam etdirmək üçün nə müm­kündürsə ediblər. Bu işdə əvvəllər “Azər­baycan” qəzetində çalışmış, milli məfkurə daşıyıcıları olan ziyalılar, publisistlər daha fəal rol oynayıblar. 

Xalq Daxili İşlər Komissarı vəzifə­sində çalışmış Həmid Sultanov 1922-ci il martın 2-də “Kommunist” qəzetində Azər­baycanın sərvətlərinin Rusiyaya daşınıb aparılması və əvvəllər bunun müqabilində Bakıya ərzaq adı altında boş vaqonlar gəti­rilməsi barədə yazı çap etdirib. Martın 3-də həmin məqaləyə görə Həmid Sultanov Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin Siyasi Bürosunun xüsusi icla­sında vəzifədən azad edilərək həbs olunub. 

Gizli müsavatçı-publisist Mirzəbala Məmmədzadə qəzetin bir neçə nömrəsində ali təhsilin milliləşdirilməsi mülahizələri ilə çıxış etmişdi. Təəssüf ki, “Kommunist” qəzetinin bu milli təmayülünü Sergey Ki­rov, Levon Mirzoyan kimi yad simaların rəhbərlik etdikləri, Əliheydər Qarayev kimi milli hisslərdən məhrum yerli rəhbər kadrlardan dəstək alan Azərbaycan Kom­munist Partiyasının Mərkəzi Komitəsi daim qamçılamışdı. “Kommunist” qəze­tindəki “millətçilik yuvası”nı dağıtmaq üçün dəfələrlə yüksək səviyyədə ciddi təd­birlər görülmüşdü. 

O dövrdə redaksiyada çalışan milli varlığa bağlı ziyalılar qəzetin milli-xəlqi istiqamətini qoruyub saxlamaq üçün bütün imkanlardan istifadə ediblər. Təəssüf ki, 1922-ci ildə SSRİ yaradıldıqdan və Nəri­man Nərimanov Moskvaya aparıldıqdan sonra qəzetin nisbi sərbəstliyinə də son qoyulub, redaksiya yuxarının direktivləri və sərt nəzarəti altında fəaliyyət göstərməli olub. 

1924-cü ilin aprelində Mərkəzi Ko­mitənin ikinci katibi Əyyub Xanbudaqov “Kommunist” qəzetində “Milli məsələyə dair” məqalə ilə çıxış edərək partiyanın milli siyasətini ciddi tənqid edir, milli kadr-ların hazırlanmasının qarşısının alındığını, yerli kadrların vəzifəyə təyinatında ay­rı-seçkiliyə yol verildiyini bildirir. Məqalə Bakı Partiya Komitəsinin növbəti konfran­sında müzakirə edilir. Xanbudaqov cəza­landırılır və Əliheydər Qarayevə tapşırılır ki, “Kommunist” qəzetində kök salmış millətçilər, sovet hakimiyyətinin düşmən­ləri aşkar edilərək ifşa olunsun. Nəticədə qəzetin redaksiyasında çalışan görkəmli ziyalılarımız – Əbdürrəhim bəy Haqver­diyev, Ağababa Yusifzadə, Cəfər Cabbarlı, Mir Seyfəddin Kirmanşahlı kimi qələm sahibləri Əliheydər Qarayevin güdazına getdilər. Belə faktların sayı-hesabı yoxdur. 

Bütün bunlara baxmayaraq, “Kommunist” qəzeti 1920–30-cu illərdə həyata keçirilən mə­dəni inqilab, sənayeləşmə, kənd təsərrüfa­tının kollektivləşdirilməsi proqramlarına Azərbaycanda ideya-siyasi təminat yara­dılmasında, adamların quruculuq işlərinə səfərbər edilməsində fəal rol oynayıb. Sa­vadsızlığın ləğvi, qadın azadlığı kimi hərə­katlarda da “Kommunist” qəzeti kütlələrə dəyişdirici təsir göstərib. 

Qəzet əlifba islahatının həyata keçi­rilməsində, Şərq xalqlarının və Türkoloji qurultayların keçirilməsində informasi­ya-təbliğat ruporu olmuşdu. Bir sözlə, Elmlər Akademiyasının, ədəbi-bədii təş­kilatların hələ formalaşmadığı o illərdə “Kommunist” qəzetinin redaksiyası milli elmi-mədəni qüvvələri öz ətrafında top­layan başlıca mənəvi mərkəz idi. Qəzet, eyni zamanda, milli jurnalist kadrları ye­tişdirən, yönləndirən yaradıcılıq məktəbi idi. Ümumiyyətlə, uzun onilliklər boyu “Kommunist” qəzeti respublikanın ən yax­şı jurnalistlərinin qüvvəsi, təəssübkeş ziya­lıların fəal iştirakı ilə nəşr edilib. Onun ide­ya-siyasi və peşəkarlıq səviyyəsi sahə və bölgə dövri nəşrləri üçün örnək kimi qəbul olunub. Qəzetin həyatındakı bir sıra yeni­liklər, milli mətbuatımızın ümumi tarixinə önəmli fakt və hadisələr kimi daxildir. 

Müasir qəzet üslubu, əsasən, “Kom­munist” qəzetinin səhifələrində cilalanıb, zənginləşib. Ərəb əlifbasından istifadə edən ölkələr arasında ilk mexaniki mətn­yığan linotip maşın 1925-ci ildə ABŞ-da “Kommunist” qəzetinin sifarişi ilə hazır­lanıb. Yaponiya kommunistlərinin lideri Sen Katayama o dövrdə SSRİ-yə səfəri za­manı Bakıya gələrkən redaksiyada olub və sonralar qəzetə xaricdən müxbirlik edib. Qəzetin Böyük Britaniya üzrə müxbiri Bri­taniya parlamentinin üzvü Valton Nyubold redaksiyaya vaxtaşırı maraqlı məqalələr göndərib.

Mətbuat sahəsində çalışan məşhur tərcüməçilər uzun illər “Kommunist” qəzetində formalaşıblar. Respublikada fəhlə-kəndli müxbirlər hərəkatının və professional jurnalist təhsilinin əsasını qo­yanların bir qismi də “Kommunist”in təc­rübəli işçiləri olublar. 

Qəzetə ilk onillikdə redaktorluq etmiş Əliheydər Qarayev, Ruhulla Axundov, Bö­yükağa Talıblı, Ağababa Yusifzadə, Həbib Cəbiyev, tanınmış yazarlar Xəlil İbrahim, Fərhad Ağazadə, qəzetlə əməkdaşlıq edən neçə-neçə yazıçı-şair millətçi damğası ilə qətlə yetiriliblər. Qəzetin fəaliyyəti ilə sıx bağlı olan Üzeyir Hacıbəyli, Məmməd Səid Ordubadi, Səməd Vurğun, Süleyman Rüstəm, Rəsul Rza, Mirzə İbrahimov, Mir Cəlal, İlyas Əfəndiyev, Nəbi Xəzri, Yusif Səmədoğlu kimi yazıçı və şairlər uzun il­lər qəzetdə dərc olunmuş yazıları ilə mil­li-mənəvi dəyərlərimizi yaşadıblar, onun sağlam yöndə inkişafını təmin ediblər. 

Bu nəsillərin istedadlı nümayəndələri II Dünya müharibəsi illərində və sonrakı onilliklərdə aktual çıxışları ilə qəzeti xalq həyatı ilə yaxınlaşdıraraq onun nüfuzunu yüksəldiblər. Əli Vəliyev, Rza Quliyev, İsrafil Nəzərov, Ağababa Rzayev, Rəşid Mahmudov, Ramiz Əhmədov, Cəmil Əli­bəyov, Tofiq Rüstəmov kimi yetkin redak­torların rəhbərliyi ilə milli mətbuatımızın ənənələri qəzetin səhifələrində yaşadılıb, zənginləşdirilib. 

Bu gərgin yaradıcılıq yolunun 1950– 1960-cı illərində qəzetin səhifələrində milli təmayül yenidən güclənib. Nəşrin professi­onallığı dünya jurnalistikasının yaradıcılıq və texniki uğurlarını mənimsəməklə daim yüksəlib. Mövzu genişliyi, janr əlvanlığı, operativlik, coğrafi əhatə dairəsi “Kom­munist”i ölkənin lider qəzeti kimi popul­yarlaşdırıb. Qəzetin ana dilimizə qayğıkeş münasibəti, ənənə və novatorluqda nor­mativliyi və varisliyi əsas götürməsi onu mükəmməl bir məktəbə çevirib.

Bu qəzetin ilk “azərbaycançı” kollektivi və sonrakı dövrdə milli təmayülü qoruyub yaşa­dan yaradıcı heyətləri maarifçi-demokratik mətbuatımızın ənənələrini davam etdirdi, Azərbaycanın yeni rəsmi mətbuat məktəbi­ni formalaşdırıb zənginləşdirdi. “Azərbay­can” qəzetinin milli dövlətçiliyə və xalqa xidmət məramı sonrakı 71 ildə redaksiya divarları arasında nəsildən-nəsilə ötürül­dü, yazarların milli varlığımıza bağlılığı heç bir zaman qırılmadı. Təsadüfi deyil ki, “Kommunist”ə 1937-ci ilədək rəhbərlik etmiş redaktorların hamısı “milli təmayülə sədaqətə” görə millətçilik damğası ilə rep­ressiya olundu, redaksiya həmişə ciddi ide­oloji nəzarət altında saxlandı. 

Belə bir şəraitdə “Kommunist” qəzetinin milli-demokratik mət­buatımızın ənənələrinə daxilən sadiq qalan yaradıcı qüvvələri mübarizə­ni alt qata keçirərək xalq işinə sədaqətlə­rini iqtisadi quruculuğa, mədəni inqilaba, elmin və milli ədəbi-bədii yaradıcılığın inkişafına yönəltdilər. Redaksiyanın ideo­loji istiqaməti ilə yanaşı davam edən milli təmayülə bağlılıq xətti sonrakı nəsillərə ötürüldü. Artıq əsrin 50–60-cı illərində “Kommunist” qəzeti respublikanın yerli maraqlarını ön plana çəkib, mili inkişa­fa daha böyük maraq və həvəslə xidmət göstərib.

Ümummilli lider Heydər Əliyevin 1969-cu ildə hakimiyyətə gəlişi isə qəzetin tarixində milliləşmənin yeni mərhələsini açıb. Ötən əsrin 70–80-ci illərində respub­likada gedən geniş quruculuq və milli-mə­dəni yüksəliş dövründə qəzetin kollektivi Heydər Əliyevin liderlik nümunəsindən güc alıb, həmin proseslərin əhatəli xroni­kasını yaradıb. Müstəqil Azərbaycan döv­lətinin rəhbəri kimi Heydər Əliyevin indiki intibah və tərəqqiyə özül olmuş tarixi fəa­liyyəti də “Xalq qəzeti”nin tarixində parlaq səhifələr yaradıb. 

Qəzet respublikamızda canlı, təcrübi jurnalistika məktəbi kimi ən yaxşı yazarla­rın bir neçə nəslini yetişdirib, öz nümunə­si ilə digər mərkəzi dövri nəşrlərin, bölgə mətbuatının lokomotivi rolunu oynayıb desəm, yanılmaram. Redaksiyanın divarla­rı arasında çağdaş jurnalistikamız üçün də gərəkli olan təcrübə və yaradıcılıq ənənələ­ri formalaşmışdı. 

Sovet dövründə Azərbaycanın “bir nömrəli dövri nəşri” sayılan “Kommunist”in yubileyləri “mil­li mətbuatımızın böyük hadisəsi”, “kom­munist mətbuatının avanqardı”, “xalq tribunasının bayramı” kimi qeyd olunub. Qəzetin 1969-cu il sentyabrın 18-də Azər­baycan Dövlət Akademik Dram Teatrında keçirilmiş 50 illik yubiley mərasimində sovet dövlətinin yüksək mükafatlarından olan Qırmızı Əmək Bayrağı ordenini qəze­tin bayrağına Azərbaycana yeni rəhbər se­çilmiş Heydər Əliyev sancıb. Bu mərasim həm də respublikanın siyasi tarixinə milli gerçəkliyimizin diqqətçəkən hadisələrin­dən biri kimi daxil olub: yeni respublika rəhbəri müxtəlif ölkələrin və xalqların təmsilçilərinin iştirak etdiyi yığıncaqda o vaxtın mövcud qaydalarına uyğun olaraq rus dilində deyil, ana dilimizdə çıxış edib. 

Ulu öndər Heydər Əliyev hakimiyyətə gələndən sonra onun himayəsi ilə qəzet təkcə həyatın işıqlı tərəflərini deyil, həm də cəmiyyətdəki neqativ halları, problemləri cəsarətlə açıb göstərməyə başlayıb. 1970– 1980-ci illərdə “Kommunist”in tirajı 500-- 600 min nüsxəyə çatıb və qəzet hər evə, hər ailəyə, bütün kollektivlərə çatdırılıb.

XX əsrin sonlarında – SSRİ-nin süqutu prosesində qəzetin kollektivi milli-azadlıq hərəkatını dəstəkləyib, Azərbaycanın ərazi bütövlüyü uğrunda mübarizənin önündə gedib. Kommunist rejiminin son dövründə qəzetdə imperiya mərkəzini və onun yer­li vassallarını razı salmayan, xalqın haqq səsini yayan yazılar dərc olunub. 1988-ci ildə erməni millətçi-separatçılarının Azər­baycana ərazi iddiası ilə siyasi-hərbi tə­cavüzə başlaması, keçmiş SSRİ-nin kom­munist rəhbərliyinin ermənipərəst Mixail Qorbaçovun himayəsi ilə bu ədalətsizliyin qarşısını almaması bütün xalqımız kimi, “Kommunist” qəzetinin redaksiyasının da sovet sisteminə bağlılığını heçə endirib. 

20 Yanvar qırğınından sonra kommu­nist ideologiyasına xidmətdən rəsmi surət­də imtina edən yaradıcı heyət qəzetin adını dəyişməyə cəhd etsə də, Moskvaya bağlı siyasi rəhbərlik və hərbi vəziyyət bu addı­mı ilyarım ləngidib. 1991-ci ilin yayında Sovet imperiyasının və onun kommunist rejiminin süqutunu həlledici mərhələyə yaxınlaşdırmış “QKÇP” olayları zamanı qəzet redaksiyasının kollektivi avqustun 23-də respublikada bundan sonra da 24 gün mövcud olmuş Azərbaycan Kommu­nist Partiyasının orqanı olmaqdan imtina etdi. Yaradıcı kollektiv nəşrin təsisçiliyini öz üzərinə götürdü. 

O vaxtkı baş redaktor Tofiq Rüstəmo­vun təklifi ilə xalqa və azad sözə xidmət məramı ilə 71 il Azərbaycan mətbuatının avanqardı olmuş “Kommunist” fəaliyyə­tini “Xalq qəzeti” adı ilə, müstəqil icti­mai-siyasi nəşr kimi davam etdirməyi qə­rara alıb. 1920-ci ilin 28 aprelində xalqdan ayrı salınmış ilk dövlət qəzetimizin fəa­liyyətini davam etdirən bir nəşr, nəhayət, “Xalq qəzeti” adı ilə xalqa xidmət amalına qovuşub – xalqın qəzeti olub.

Azərbaycanın dövlət müstəqil­liyinin bərpa edildiyi günlərdə xalqla respublika rəhbərliyi arasında rəsmi informasiya körpüsü ol­muş “Xalq qəzeti” sonrakı 2 il yarımda baş verən siyasi təbəddülatlar, uğursuzluqlar dövründə dövlət suverenliyinə və mətbuat azadlığı prinsiplərinə sadiq qalıb. 1993-cü ilin böhranlı yayında kollektiv öz mövqe­yi və qələmi ilə ümummilli lider Heydər Əliyevin xilaskarlıq missiyası ilə hakimiy­yətə qayıdışını təkidlə tələb edən xalqımız­la bir yerdə olub. 

Yeni mərhələdə qəzetin rəsmi statusu­nu bərpa etmiş, onun gündəlik fəaliyyəti­ni davam etdirməsi üçün zəruri tədbirləri gerçəkləşdirmiş Ulu öndər 75 yaşlı “Xalq qəzeti”nin xalqın söz tribunası, ölkənin ictimai rəy ruporu olmaq missiyasını la­yiqincə yerinə yetirdiyini vurğulayaraq bildirmişdi: “Müstəqilliyimizin qazanıl­masından sonra da “Xalq qəzeti” respub­likanın ictimai həyatında baş verən ha­disələrə cəsarətlə müdaxilə etmiş, bir çox problemlərin aşkarlanmasında mühüm rol oynamışdır. Amansız təcavüzkara qarşı apardığımız ədalətli mübarizə qəzetin da­imi mövzusuna çevrilmişdir. Bu gün qəzet müstəqil Azərbaycanda hüquqi və demok­ratik dövlət quruculuğu işində güclü səfər­bəredici rol oynayır”.

Qəzetin tarixində yeni məsul mərhələ, bax, belə başlaıb. Müstəqil Azərbaycan­da 1993–1995-ci illərdə həyata keçirilmiş tarixi tədbirlərə, ölkənin xaos və böhran­dan çıxarılması prosesinə fəal informasiya dəstəyi vermiş “Xalq qəzeti” Ulu öndərin etimad və himayəsi ilə 1995-ci ilin noyab­rından Azərbaycan Respublikası Prezidenti İşlər İdarəsinin və redaksiya kollektivinin həmtəsisçiliyi ilə nəşr olunur. Bu statusla qəzet yeni fəaliyyətinə ümumxalq səsver­məsi ilə qəbul olunmuş müstəqil Azərbay­can Respublikasının Konstitusiyasını çap etməklə başladı.

Ümummilli lider o günləri belə sə­ciyyələndirirdi: “Bu gün qəzet müstəqil Azərbaycanda hüquqi və demokratik döv­lət quruculuğu işində güclü səfərbəredici rol oynayır”. Qəzetin son 21 ildəki 7 minə yaxın sayı Ulu öndərin layiqli davamçısı İlham Əliyevin Azərbaycana rəhbərliyi dövründə işıq üzü görüb. Bu mərhələ ölkə­mizdəki hərtərəfli tərəqqinin geniş əks et­dirilməsi ilə yanaşı, həm də qəzetin özünün inkişafında irəliyə doğru yeni addımlarla əlamətdardır. Maddi-texniki bazanın, bu­raxılış texnologiyasının daim yeniləşməsi, söz azadlığı prinsipinin ardıcıl bərqərar olması qəzetin öz populyarlığını, mötəbər media qurumu kimi cəmiyyətdə öncüllü­yünü qoruyub-saxlamasına təminat yara­dıb.

Ötən 105 ildə Azərbaycanda baş ver­miş siyasi, iqtisadi, sosial və mədəni ha­disələrin davamlı, əhatəli salnaməsi kimi “Xalq qəzeti” nadir mətbu tarixi mənbədir. Azərbaycan cəmiyyətinin bu qənaəti “Xalq qəzeti”nin xalqın qəzeti olmaq etimadını və salahiyyətini bütünlüklə doğrultmasının göstəricisidir. 

Tahir AYDINOĞLU,
Əməkdar jurnalist