Ermənipərəst Qərbin anti-Azərbaycan koalisiyası tükənməkdə olan arsenalının son “güllələrini” havaya boşaltmaqla məşğuldur. Son vaxtlar Bakıya qarşı növbəti “hücum” cəhdləri okeanın o tayından edilməkdədir. Bu dəfə “Lemkin Soyqırımların Qarşısının Alınması İnstitutu”nu qabağa veriblər.
Birləşmiş Ştatların Pensilvaniya ştatında lövbər salmış bu institut oktyabrın 31-də Azərbaycanın yaxın günlərdə və ya həftələrdə Ermənistana qarşı “hərbi müdaxilədən dərin narahatlıq keçirdiyini” açıqlayaraq, “qırmızı bayraq həyəcanı” elan edib. Ermənipərəst müttəfiqlərdən “həyəcan siqnalı” ilə ayağa qaldırılanlardan biri də ABŞ Dövlət Departamentidir. Dünyanın supergücünün xarici diplomatiya idarəsi bu barədə “Amerikanın səsi”nin erməni xidmətinin sorğusuna cavab olaraq, “Ermənistanın suverenliyinə və ərazi bütövlüyünə qətiyyətli dəstəyini təsdiqlədiyini” açıqlayıb. Lemkin İnstitutunun Ermənistan və Azərbaycan arasındakı durumdan narahatlığı ilə bağlı ABŞ Dövlət Departamenti qeyd edib ki, “Ermənistanın suverenliyinin və ərazi bütövlüyünün istənilən formada pozulması ciddi fəsadlara səbəb olacaq”.
Suyun niyə bulandığı məlumdur
Dövlət Departamentinin açıqlamasında Ağ evin ikitərəfli dialoqdan müntəzəm şəkildə irəliləyiş gözlədiyi vurğulanır, bölgədəki vəziyyətin daim izlənildiyi və güc tətbiqindən çəkinməyin vacibliyi xüsusi olaraq qeyd edilir. Ermənistanın ABŞ-ın yaxın tərəfdaşı və dostu olduğunu bildirən xarici siyasət idarəsi Ermənistanın siyasi və iqtisadi təhlükəsizliyinin möhkəmləndirilməsi üçün rəsmi İrəvanla əməkdaşlığın genişləndiriləcəyini bəyan edib.
İki ölkə arasında qarşılıqlı maraqlara söykənən əməkdaşlıqla işimiz yoxdur. Amma onlardan birinin “suverenliyinin və ərazi bütövlüyünün pozulmasının” kim, yaxud kimlər üçün “ciddi fəsadlara səbəb olacağı” barədə ikincinin bəyanatı bəzi suallar doğurur. Əgər hədəfdə Azərbaycandırsa, bunu tam əminliklə deyə bilərik ki, Bakı otuz ildən artıq sürən Qarabağ münaqişəsini “ciddi fəsadlara səbəb olmadan” artıq həll edib. Və bu zaman tərəflərdən heç birinin suverenliyinə və ərazi bütövlüyünə xələl gəlməyib. Bu, baş vermiş olsaydı, İrəvan və Bakı ölkələrin ərazi bütövlüyünün qarşılıqlı surətdə tanınması ilə bağlı rəsmi açıqlamalarda bulunmazdılar. Məsələnin siyasi tərəfinə gəldikdə isə iki ölkə arasında sülh müqaviləsinin harada və nə vaxt imzalanacağı barədə Bakının öz mövqeyi var və onu açıq şəkildə bildirib. Bəli, təklif olunan yeni platformada sülhün yalnız bölgə dövlətlərinin iştirakı ilə “3+3”, yaxud “tet-a-tet” formatda əldə olunacağı nəzərdə tutulur. Əlbəttə, bu zaman ikiüzlülüyünə şübhə yeri qalmayan Avropa İttifaqının və ABŞ-ın sülhyaratma təşəbbüslərinə ehtiyac yoxdur. Yəqin diqqətli oxucuya “qırmızı bayraq və xəbərdarlıq” şousunun əsl məramı bəlli oldu.
Durbininizi çevirin, cənablar!
Qayıdaq Azərbaycanın üzərinə “həyəcan bayrağını silkələyən” Lemkin İnstitutunun üstünə. Bu institutun Azərbaycana qarşı narahatlıq dolu “bayraqqaldırma” aksiyasının zəminində Bakının Zəngəzuru işğal etməyə hazırlaşdığı barədə erməni mediasının və onlara “züy tutan” qərbli “bacı və qardaşlarının” feyk xəbərlərinin dayandığı şübhə doğurmur. Deyəsən, qeyri-hökumət təşkilatı kimi fəaliyyət göstərən bu institutda son xəbərləri izləmirlər. Ya da bölgədəki vəziyyət barədə yalnız hayların dezinformasiyalarını oxuyurlar. Ola bilsin ki, onlar özlərindən çox uzaqdakı bölgədə baş verənlərə binoklun tərs gözü ilə baxırlar. Əgər obyektiv və tərəfsiz informasiyaya çıxışları olsaydı, o zaman öyrənərdilər ki, Ermənistan ərazisindən Naxçıvana keçəcək Zəngəzur dəhlizi layihəsi Azərbaycan üçün artıq cəlbediciliyini itirib. Bunu Azərbaycan Prezidentinin köməkçisi, Prezident Administrasiyasının xarici siyasət məsələləri şöbəsinin müdiri Hikmət Hacıyev bildirib. Rəsmi Bakının mövqeyi sayılan bu fikri bir həftə bundan əvvəl “POLİTİCO” nəşri də oxucuların nəzərinə çatdırıb. İndi Azərbaycandan Naxçıvana İran ərazisindən keçəcək avtomobil və dəmir yolunun inşası ilə məşğuldur. Yəni, İrəvan daha çox özünə fayda verəcək layihədən imtina edəndən sonra Bakı bu variantı seçdi. Çünki indi bölgədə siyasi-iqtisadi oyun qaydalarını diktə edən tərəf odur.
Etnik yarımçıqlıq kompleksi
Bu məqamda oxucuları ermənipərəst Lemkin İnstitutu barədə məlumatlandıraq. Üç il əvvəl ABŞ-ın Pensilvaniya ştatında təsis edilmiş “Lemkin Soyqırımların Qarşısının Alınması İnstitutu” Türkiyə ilə bərabər, Azərbaycanı da hədəf seçib. Bu gün ABŞ başda olmaqla, ermənipərəst dövlətlər Lemkinin yalanlarınıın ucundan tutub ucuzluğa getməyi, uydurma faktlarla Azərbaycanı gözüqıpıq etməyi qarşılarına məqsəd qoyublar. Ötən əsrin ortalarında “1915-ci ildə türklər 1,5 milyon ermənini qırıblar” yalanını dünyaya üfürən ukraynalı-yəhudi əsilli polşalı hüquqşünas Rafael Lemkin (1900–1959) beynəlxalq rəyi Türkiyəyə qarşı kin və düşmənçiliyə kökləməklə məşğul olub. Yarandığı gündən, yeri gəldi-gəlmədi, Azərbaycana qarşı yalan və böhtanlar yağdıran, onu ittiham edən bu qeyri-hökumət təşkilatı beynəlxalq ictimaiyyətdən Azərbaycanın cəzalandırılmasını istəyir. Bu ilin yanvarında iddia edirdi ki, “Azərbaycan “Artsax”ı (Qarabağ) 23 gündən çoxdur blokadada saxlayır”. “Azərbaycan Prezidenti Əliyev on ildən artıqdır ki, erməni soyqırımı ideologiyasını təbliğ edir, azərbaycanlılarda zorakılıq və vəhşiliklərlə ifadə olunan ermənilərə nifrət hissi aşılayır. Azərbaycan cəzalandırılmalı, erməniləri qorumaq, insanların və malların sərbəst hərəkətini təmin etmək üçün bağlanan yollara BMT sülhməramlıları yerləşdirilməli, Azərbaycana hərbi yardım dərhal dayandırılmalıdır”.
Bu tip şər-böhtanla kifayətlənməyən Lemkin adına İnstitut hesab edir ki, “soyqırımı”na şərik olan millətlər və təşkilatlar məsuliyyətə cəlb edilməlidirlər. Ölkəmizə qarşı Qərbin “səlib yürüşçüləri”nin tələbləri ilə tam üst-üstə düşən bu tezislərin Lemkin İnstitutuna erməni diasporundan ötürüldüyü qəti şübhə doğurmur. Fəaliyyətini qlobal müstəviyə daşımaq niyyətində olan institutun ABŞ-dakı erməni diasporu ilə sıx əməkdaşlıq qurduğu, onların müxtəlif məsələlərlə bağlı eyni platformadan çıxış etmələri göz önündədir. Həm də bunu açıq şəkildə həyata keçirməkdən, haylara dəstək olmaqdan çəkinmir. “Birgə fəaliyyətdən” əyani misal: ABŞ-da qondarma erməni soyqırımının tanınması ilə bağlı institut bu il mayın 7-də sosial şəbəkələrdə aşağıdakı mesajı paylaşıb: “Lemkin İnstitutu dünyadakı erməni diasporunu ABŞ-ın 50 əyalətində soyqırımın tanınma prosesini tamamladığına görə təbrik edir!’’. Bu da humanitar təşkilatın dünyaya üfürdüyü “ədalətli, tərəfsiz” yanaşması. Belə misalların sayı onlarcadır. Bəs niyə Soyqırımların Qarşısının Alınması İnstitutu bugünədək Xocalı ilə yanaşı, Qaradağlı, Ballıqaya, Başlıbel və Ağdabanda dinc əhaliyə qarşı törədilmiş soyqırımlarına etiraz səsini ucaltmaması bir tərəfə, onları araşdırmağa cəhd də etməyib?
Azərbaycana qarşı təkcə Lemkin İnstitutu deyil, ermənipərəst bütün təşkilat və idarələr “qırmızı həyəcan bayrağı” qaldıra bilərlər. Yalana, saxtakarlığa və din pərdəbazlığına bürünmüş “ultimatumları” Bakı çox eşidib. Əslində, əski parçasından fərqlənməyən belə psevdo-bayraqların birinin hansı aqibətlə üzləşdiyinə bütün dünya şahidlik etdi. Deyəsən, Cənubi Qafqazdan, faktiki olaraq, qovulmuş kənar güclərin, yad ünsürlərin arsenalı tükənib. Azərbaycanın qətiyyətli mövqeyindən əməlli-başlı əndişələnmiş həmin cəbhənin əlində qalan elə “virtual həyəcan bayrağı” imiş. Bakı isə onları oyun qaydalarını kobud şəkildə pozduqlarına görə, bölgənin geosiyasi meydanından “qırmızı kart”la çıxarıb.
Rasim MUSABƏYOV,
Milli Məclisin deputatı, politoloq
Qeyri-hökumət təşkilatı olan Lemkin İnstitutunda dörd-beş nəfər fəaliyyət göstərir. Açığı, bizim və Ermənistan mediasından kənar bu institutun nə adını eşidiblər, nə də özünü tanıyırlar. Onun qaldırdığı hay-küy isə birinci növbədə həm ABŞ-dakı, həm də Avropadakı ermənipərəst lobbilərin, guya, Azərbaycana təsir göstərməsinə hesablanıb. Yəni, bu institutun sözünü eşidən və onunla hesablaşan yoxdur.
ABŞ Dövlət Departamentinin açıqlamasına gəldikdə isə hesab edirəm ki, bu da müəyyən mənada Ağ ev Administrasiyasının özünə xal qazanmaq jestidir. Çünki bu idarəni ermənipərəst konqresmenlər Ermənistana kömək etmədiyinə, bu səbəbdən Qarabağı tam itirdiyinə görə qınayırdılar. İndi Ağ ev göstərməyə çalışır ki, o, erməniləri böyük bir bəladan xilas edib. Guya, onun xəbərdarlığı olmasaydı, Azərbaycan Ermənistanın yarısını boşaldacaqdı və s. Halbuki, rəsmi Bakı ən yüksək səviyyədə dəfələrlə bəyan edib ki, bizim qonşunun ərazisində gözümüz yoxdur. O ki qaldı, Zəngəzur dəhlizinə, ona Azərbaycanın marağı itib. Bu yolu İran ərazisi vasitəsilə reallaşdırmaq niyyətindəyik. İndi Ermənistan Naxçıvana dəmir yolunun onun ərazisindən keçməsi üçün Azərbaycana yalvaracaq. Ona görə Bakı indiki durumda İrəvanla nə sülh müqaviləsini imzalamağa tələsir, nə də kommunikasiyaları açmağa.
Fərid ŞƏFİYEV,
Beynəlxalq Münasibətlərin Təhlili Mərkəzinin rəhbəri, siyasi ekspert
Əslində, bu, erməni diasporunun canfəşanlığıdır. Qərbin media portallarında ermənilər, yaxud maraqları üst-üstə düşən adamlar tərəfindən yazılmış məqalələrin şahidi oluruq. Hamısı onu diqqətə çatdırmağa çalışır ki, guya, Azərbaycan Ermənistana hərbi müdaxiləyə hazırlaşır. Fəqət, Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev tərəfindən sülh gündəmi bəyan edilib. Onu da bildirib ki, Azərbaycanın Ermənistanın torpağında gözü yoxdur. Düzdür, ortada anklav məsələsi var ki, onlar da Ermənistan torpağı sayıla biməz. Bu məsələ mütləq öz həllini tapmalıdır. Hərbi yolla deyil, danışıqlar vasitəsilə, delimitasiya nəticəsində həll olunmalıdır.
Digər bir məsələ Ermənistandan deportasiya olunmuş azərbaycanlıların geri qayıtmasıdır. Bu, heç də ərazi iddiası deyil, beynəlxalq humanitar hüquq çərçivəsində tanınan haqdır. Ermənilər isə necə deyərlər, “qara məni basınca, mən qaranı basım” aforizmi ilə hərəkət edirlər. Onlar təcavüzkar dövlət kimi torpaqlarımızı otuz il ərzində işğal altında saxlayıblar. İndi də ideoloji şou yaradıblar. Məqsəd bu yolla Azərbaycana təzyiq göstərmək, eləcə də Qarabağ ermənilərinin geri qayıtması kimi şüarlar səsləndirirlər. Bəli, Bakı onların Qarabağa qayıtmasına etiraz etmir, amma bununla paralel şəkildə Ermənistandan qovulmuş azərbaycanlıların məsələsi də həll olunmalıdır.
İ.HƏSƏNQALA
XQ