Bu gün Azərbaycan nəinki region­da, beynəlxalq aləmdə də dünyada gedən proseslərə ədalətli yanaşması, müstəqil xarici siyasəti və dinamik inkişafı ilə seçilir. Regionun davamlı inkişafına öz töhfələrini verir. Ölkəmiz ən böyük layihələrə təşkilatçılıq və ev­sahibliyi edir. 

Təəssüf ki, hazırda nailiyyətlərdən cid­di təşvişə düşən, bu mənzərəni qəbul edə bilməyən məkrli qüvvələr bu nizamı poz­maqda maraqlıdırlar. Azərbaycanın bey­nəlxalq hüququn norma və prinsiplərinə uyğun milli maraqlarını təmin etməsi real­lığı fonunda isə Fransanın davranışı təəc­cüblü görünmür. Tarixi soyqırımları üzə­rində qurulan Fransa özünü beynəlxalq aləmə "demokratik" ölkə kimi sırımağa çalışsa da, əməlləri ilə hələ də müstəm­ləkəçilik ideyalarına sadiq qaldığını sübut edir. 

Reallıq bundan ibarətdir ki, 30 il Azər­baycan torpaqlarını işğal altında saxla­yan, bir milyondan çox insanın faciəsinə səbəb olan, şəhər və kəndlərimizi xara­bazara çevirən erməniləri yazıq, əzilən, ac-yalavac, hüquqları pozulan millət kimi dünyaya təqdim etmək, onların tərəfində durmaq Fransanın dövlət siyasətinə, ən ali məqsədinə çevrilmişdir. Bu, əslində, təcavüzkar Ermənistanı revanşist mövqe­yini davam etdirməyə həvəsləndirmək, qarşıdurmanı kəskinləşdirmək, müharibə­ni alovlandırmaq, Cənubi Qafqazda təh­lükəsizliyi sarsıtmaqdır. 

Makron yaxşı anlayır ki, Azərbaycan özünün milli təhlükəsizliyini qorumağa, sərhədlərini möhkəmləndirməyə, düş­mənə və havadarlarına cavab verməyə qadirdir və onun təsir göstərə biləcəyi dövlət deyil. Belə olan halda təcavüzkar­ları qızışdırmağa, Cənubi Qafqazda söz sahibi olmağa cəhd edir. Ermənistana yüz milyonlarla dollar məbləğində silah-sursat verilməklə Cənubi Qafqazı Suriyaya, Uk­raynaya çevirmək kimi təhlükəli planını re­allaşdırmağa çalışır. Özünü “sülh təşəb­büsçüsü” kimi göstərən Fransa prezidenti Makron regionda Ermənistanı sürətli si­lahlandırmaqla onu yeni müharibəyə sövq edir. Bölgəyə silah-sursat göndərən rəsmi Paris yeni münaqişələr üçün zəmin yara­dır. Bununla da əsrlərlə etdiyi vəhşilikləri unutdurmağa çalışır. Onu da unudur ki, heç kim və heç nə yaddan çıxmır və unu­dulmur. Tarix öz sözünü deyir.

XVI əsrdən müstəmləkəçilik siyasəti yürüdən Fransanın II Dünya müharibəsin­dən əvvəl işğal etdiyi ərazilərdə talançılıq və qətlləri bütün dünyaya məlumdur. Fran­sanın yüzilliklər boyu dünyanın müxtəlif bölgələrində törətdiyi hərbi və insanlığa qarşı cinayətlər artıq dillər əzbəri olub. Yaxın keçmişi “qanlı ləkələr”lə zəngin olan müstəmləkəçi Fransanın Əlcəzairdə, Mərakeşdə, Ruandada və Afrikanın digər ölkələrində törətdiyi kütləvi soyqırımlar, amansız qırğınlar bəşəri cinayətlər kimi tanınır. Əlcəzairdə bir milyondan çox in­sanın soyqırımına səbəbkar olan Fransa bunu unutdurmağa çalışsa da, tarix bunu heç vaxt unutmayacaq. 1944-cü ilin no­yabrında baş verən Seneqal hadisələrin­də fransızlar tərəfindən yüzlərlə Seneqal əsgəri güllələndi. 1994-cü ildə fransızlar Ruandada “təhlükəsiz zona yaratmaq” adı altında hərbi əməliyyat həyata keçirdilər. Nəticədə, 800 mindən çox insan qətlə ye­tirildi. 

Bu səbəbdən Fransa öz qanlı ənənə­sinə sadiq qalaraq Qafqazda müharibənin bir daha baş qaldırması üçün bütün yolla­ra, bəd əməllərə baş vurur. Elə ona görə də Fransa bu gün regionda sülh və inkişaf üçün çalışan Azərbaycanın deyil, xisləti terror, soyqırımı olan “kiçik bacı”sı Ermə­nistanın yanında yer alıb.

Dünyada nüfuzunu gündən-günə itirən Fransa son çarə kimi təcavüzkar Ermənistan üzərindən Cənubi Qafqazda yerləşərək buranı özünün növbəti kolo­niyasına çevirmək istəyir. Paris "Sülhmə­ramlı missiya" adı altında regionda qanlı müharibə ssenariləri planlaşdırır. Cənu­bi Qafqazda baş verən proseslərdən öz xeyrinə faydalanmaq, bu ərazini təsir da­irəsinə salmaq istəyir. Bakı ilə İrəvan ara­sında sülhün qarşısına ciddi-cəhdlə sədd çəkir. 

Ermənistan isə hələ də qəflət yuxu­sundan ayılmır. Ayılsa dərk edər ki, sürətli silahlanma gələcəkdə ona yeni-yeni prob­lemlər, səfalət, yeni münaqişələr gətirə­cək. “Kiçik bacı” Fransanın çirkin və da­ğıdıcı, riyakar planlarından nə qədər tez imtina etsə, ölkəsinin gələcək inkişafına, regionda sülhə yol açmış olacaq.

Bir sözlə Qərbin, xüsusilə Fransanın yürütdüyü siyasət, məkrli fəaliyyət bu ölkənin sarsılmış imicini və Ermənistanın çıxılmaz vəziyyətini daha da dərinləşdirir.

Birmənalı olaraq Ermənistan dərk et­məlidir ki, Azərbaycanın siyasəti Cənubi Qafqaz regionu üçün prioritet olaraq gələ­cək hədəfləri müəyyən edən yeganə düz­gün siyasətdir. Çünki Cənubi Qafqaz bu gün sabitlik adasına çevrilibsə, bu, Azər­baycan Prezidenti cənab İlham Əliyevin liderliyi, müdrik siyasəti, qlobal müstəvidə artan nüfuzunun və siyası çəkisinin nəti­cəsidir. 

Arzu ABDULLAYEV,
NDU-nun prorektoru, tarixçi-alim