“Ermənistan Azərbaycanın 86600 kvadratkilometrlik ərazi bütövlüyünü tanıyır. Azərbaycan da öz növbəsində, Ermənistanın 29800 kvadratkilometrlik ərazi bütövlüyünü tanıdığını bəyan edib”. Bunu Ermənistan baş naziri Nikol Paşinyan dünən Avropa Şurasının İslandiyanın paytaxtı Reykyavikdə keçirilmiş sammitindəki çıxışında deyib.

Görünür, Paşinyan mayın 14-də “Brüssel formatı” çərçivəsində, Avro­pa İttifaqı Şurasının rəhbəri Şarl Mişe­lin vasitəçiliyi nəticəsində Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevlə keçirdiyi gö­rüşdə əldə olunmuş razılaşmanı həm beynəlxalq, həm də yerli ictimai rəyə yeritmək istəyir. Nəinki yeritmək, bunu özünün uğuru kimi təqdim etmək niyyə­ti güdür. Halbuki, söhbət onun şəxsən qazandığı uğurdan getmir. Çünki rəsmi İrəvan Brüssel görüşünədək, 1975-ci il xəritələrinə baş vurub avantüra gerçək­ləşdirmək xəyalına düşmüşdü, amma alınmamışdı. 

Qeyd etdiyimiz sonuncu məqamı bir kənara qoyub, erməni baş nazirin daha bir fikrinə diqqət yetirmək istərdik. Nikol bildirir ki, uzun illər Qarabağ mü­naqişəsinin mövcudluğu Ermənistanda demokratiyanın olmamasının bəraətinə çevrilmişdi. Özünün hakimiyyətə gəldi­yi 2018-ci ilin məxməri inqilabı isə, sən demə, demokratik inkişaf üçün şərait yaradıbmış. 

Paşinyanın bu formada münasibət bildirməsi heç də təsadüfi deyil. O, Qa­rabağ müstəvisində özünə ünvanlan­mış qəzəbi sıradan çıxarmaq naminə demokratiya amilinə söykənir. Nəzərə alaq ki, demokratiya Nikolun, kifayət qədər, ciddi sığortasıdır. Yəni, Paşinyan demək istəyir ki, Qarabağ əldən getdiyi üçün inqilab nəticəsində yaranmış ha­kimiyyət təhlükə qarşısındadır. Faktiki olaraq, o, beynəlxalq ictimaiyyətdən öz iqtidarının qorunması naminə səfərbər­liyi gücləndirməyi tələb edir. Paşinyanın nəzərində Ermənistanın indiki haki­miyyətinin müdafiə olunması, Cənubi Qafqazda demokratiyanın sıradan çıx­masına yol verməməkdir. Əlbəttə, onun sözlərində vurğunu 2018-ci ilədək möv­cud olmuş və dünyanın qeyri-demokra­tik kimi gördüyü Ermənistan iqtidarının üzərinə qoymaq motivi də var. O iqtida­ra ki, Rusiya tərəfindən idarə olunurdu... 

Qeyd edək ki, Paşinyanın demokra­tiyanı alətə çevirməsi halları bundan əv­vəl də yaşanıb. O, dünən İslandiyanın paytaxtında çıxış edərkən, 2020-ci ildə Azərbaycanın Qarabağa hücum etdiyini vurğulayır və bildirir ki, bunun nəticə­sində ölkəsi müharibəyə cəlb olundu. Halbuki, özünün səsləndirdiyi “Qara­bağ Ermənistandır” bəyanatını unudur. Yəni, müharibəyə səbəb olmuş, həmin vaxtadək Qarabağ münaqişəsi müstəvi­sindəki danışıqların ruhuna xələl gətirən bəyanatı. Ermənistanın 2018-ci ilə qə­dərki və anti-demokratik sayılan haki­miyyətlərinin heç biri bu cür hədsizliyə yol verməmişdilər. Demokratik Paşin­yan isə bunu etdi və beynəlxalq hüququ tapdaladı. Təbii, cəzasını da aldı. 

Bəli, Paşinyan “Qarabağ Ermənis­tandır” deyib bağıranda da dünyanın Ermənistan demokratiyasını qoruyaca­ğını düşünmüş, özünü isə demokrati­yanın qladiatoru saymışdı. Azərbaycan hücuma keçib öz doğma torpaqlarını işğaldan azad edərkən, birincisi, Bakı İrəvanın daha böyük ərazilər ideyasını gerçəkləşdirmək məqsədli təxribatına cavab verdi. İkincisi isə Qarabağ bu gün Paşinyanın tanımaq məcburiyyətində qaldığı 86600 kvadratkilometrlik əraziyə daxildir. Belədə sual olunur: “Qarabağ Ermənistandır” deyib meydan oxumağa ehtiyac var idimi? Nəinki ehtiyac, heç sözün arxasında duracaq güc də yox idi. Bunu anlamayan Paşinyanın 86600 kvadratkilometrlik ərazini tanıdığını bil­dirməsi isə yalnız son dörd günün işidir. Bunadək, o, rəqəmi dilə gətirməmək yolu tutur, Qarabağ məsələsini müba­hisələndirməkdə davamlılıq göstərirdi. 

Reykyavikdəki çıxışında 10 noyabr 2020-ci il tarixli üçtərəfli Bəyanat barə­də söz açmış N.Paşinyanın çıxışından anlaşılan budur ki, sözügedən sənədi imzalamaq ona baha başa gəlib: Ermə­nistanda dövlət qurumlarına hücumlar baş verib, lakin ölkə iqtidarı demokratik nizamı qoruya bilib. Bunu anladıq. Anla­ya bilmədiyimiz Paşinyanın 2021-ci ilin növbədənkənar parlament seçkiləri ön­cəsi, daha doğrusu, mayın 12-də Azər­baycanın Ermənistan ərazisini işğal et­diyini bildirməsidir. 

Deyəsən, Nikol Ermənistan hərbi birləşmələrinin törətdikləri təxribatları unudur. Özünün sülhə gəlməmək üçün həyata keçirdiyi manipulyasiyaları da, həmçinin. Növbədənkənar seçkilərdə komandasının “dinc gündəm” təqdim etməklə, uğur qazandığını vurğulayan Paşinyanın məntiqindən belə çıxır ki, 2021-ci ilin noyabrında və 2022-ci ilin sentyabrında baş vermiş hərbi toqquş­malarda dinclik pozulub və Ermənistan ərazisi işğala məruz qalıb. Deməli, Pa­şinyan həmin hərbi təxribatları öz ordu birləşmələrinin reallaşdırdığını da unu­dur... 

Göründüyü kimi, erməni hökumət başçısı nə danışdığının fərqində de­yil. Bəlkə də fərqindədir, sadəcə, necə deyərlər, ənənəvi erməni xislətinə xas xarakterləri dəf edib səmimi davranma­ğı bacarmır. Onun indiki məqamda bu cür fikirlər səsləndirməsi özünü gülünc hala salmaqdan başqa bir şey deyil. Əvvəla, dünya əsl həqiqətləri bilir. İkin­cisi, lap tutalım, beynəlxalq ictimaiyyət erməni yalanlarına inanır. Fakt budur ki, hazırda öz qonşusunun, yəni Azər­baycanın ərazi bütövlüyünü tanıdığını bildirən və Qarabağ münaqişəsi səbə­bindən ölkəsində uzun müddət demok­ratiyanın olmadığını deyən odur. Məntiq olmalıdır. Paşinyanın məntiqi də qərar­ları kimi qısırdır. 

R.ƏVƏZ, “Xalq qəzeti”