Deyəsən, Paşinyan iqtidarında “yarpaq tökümü” başlayıb

O, cavan olmasına baxmayaraq, Ermənistanın müasir siyasətində kifayət qədər tanınmış fiqurdur. Parlamentdə Nikol Paşinyana qarşı ən böyük müxalifət frak­siyasının lideri kimi vaxtilə bir çox məsələlərdə rəsmi İrəvanın daxili və xarici siyasətinə yön verən beynəlxalq ranqlı diplomat sayılırdı. Onun radikal millətçi baxışları ABŞ-da təhsil alarkən erməni daspor təşkilatlarının və lobbi dairələri­nin təsiri altında formalaşıb. 

Söhbət “bir sıra fundamental xarici si­yasət məsələləri üzrə fikir ayrılığına görə Ermənistanın xüsusi təyinatlı səfiri vəzifə­sindən istefa vermiş” Edmon Marukyan­dan gedir. 

E.Marukyan Ermənistanın xüsusi təyi­natlı səfiri vəzifəsindən azad edilməsi üçün baş nazir Nikol Paşinyana ərizəsini təqdim edərək, bu barədə Facebook səhifəsində məlumat yerləşdirib: “Sizə bildirmək istə­yirəm ki, mən baş nazir Nikol Paşinyana Ermənistan Respublikasının xüsusi təyi­natlı səfiri vəzifəsindən azad olunmağım üçün ərizəmi təqdim etmişəm”. 

DOSYE: Moskva Dövlət Kommer­siya Universitetini bitirən E.Marukyan daha sonra ABŞ-nin Minnesota Univer­sitetinin hüquq fakültəsində magistr dərəcəsinə yiyələnib. Son iki ildə Ermə­nistanın xüsusi təyinatlı səfiri vəzifə­sində çalışan 43 yaşlı Marukyan buna qədər üç çağırış Ermənistan parlamen­tinin deputatı, müxalif fraksiyanın rəh­bəri olub. İşıqlı Ermənistan partiyasının qurucularından sayılan Edmon Maruk­yan, eyni zamanda, hüquq müdafiəçisi kimi bir müddət AŞPA-nın İnsan haqları və hüquqi məsələlər üzrə komitəsi səd­rinin birinci müavini olub. 

Özünün şovinist, revanşist-radikal baxışları ilə seçilən Edmon Marukyan is­tefa ərizəsində “dövlətimiz və regionumuz üçün çətin bir dövrdə böyük məsuliyyət hissi və böyük fədakarlıqla bu missiyanı üzərimə götürmüşdüm”, – yazıb. 

Hüquq üzrə magistrin hay beyni

“Son vaxtlar xarici siyasət üzrə bir sıra fundamental məsələlərə baxışlarımızda­kı fikir ayrılığı mənim xarici siyasət cə­bhəsində bundan sonrakı iştirakımı qey­ri-mümkün edir” – deyən keçmiş xüsusi səfir fevralın 7-də Azərbaycanda keçirilən prezident seçkiləri ilə bağlı İrəvan media­sına verdiyi açıqlaması ilə də “gündəmə gəlmişdi”. “İlham Əliyev heç vaxt Stepana­kertdə səs vermək üçün Azərbaycan qa­nunlarına görə, qeydiyyatdan keçməyib” kimi absurd bəyanatı səsləndirən hüquq üzrə magistr dərəcəli keçmiş xüsusi təyi­natlı səfirin diplomatik korafəhmliyi gülüş doğurmuşdu. 

Azərbaycan liderinin Xankəndidə səs­verməyə qatılması sadəcə hüquqi deyil, daha çox dərin siyasi məna kəsb edirdi. Marukyan kimi şovinist-revanşistləri yan­dırıb-yaxan məhz bu amil idi. Məsələnin hüquqi aspektinə gəldikdə isə, burada hər şey Azərbaycan qanunları çərçivəsin­də baş vermişdi. Seçki Məcəlləsinə görə, Azərbaycan vətəndaşı daimi qeydiyyatda olduğu ərazidəki seçki məntəqəsindən çıxarış vəsiqəsi almaqla respublikanın istənilən bölgəsində səs vermək hüququ­nu qazanır. Qarabağ iqtisadi rayonumuz­dakı Xankəndi Azərbaycan şəhəridir və təbii olaraq, ölkəmizin bütün ərazisi kimi burada da yerli qanunlar keçərlidir. 

Bu misalı, sadəcə olaraq, şovinist-re­vanşist isterikasının Edmon Manukyanın hüquqşünas “səriştəsinə” üstün gəlməsibaxımından maraq kəsb etdityi üçün nəzərinizə çatdırdıq: 

“Sizi əmin edirəm ki, bundan sonra da dövlətə və xalqa xidməti davam etdirəcək, bilik və təcrübəmi, eləcə də beynəlxalq əlaqələrimi Ermənistanın milli və döv­lət maraqlarının qorunmasına sərf edə­cəyəm...”.

“Başqa təklifiniz varmı?”

Bakının bir il bundan əvvəl göndərdiyi sülh sazişinin mətni üzərində hələ də “baş sındıran” rəsmi İrəvan, eləcə də Paşinya­na müxalif daxili və xarici qüvvələr ikitərəfli danışıqlar öncəsi hər dəfə bir bəhanə ilə sülhün əldə olunmasına maneçilik variant­larını işə salıblar. 

Mövzu ilə bağlı qəzetimizə açıqlama verən “Atlas” Araşdırmalar Mərkəzinin rəhbəri, siyasi şərhçi Elxan Şahinoğlu­nun fikrincə, E.Marukyanın da daxil ol­duğu müxalif düşərgə Paşinyandan tələb edir ki, o, Ermənistanın tam məğlubiyyəti kimi dəyərləndirilə biləcək sazişə imzasını atmasın: “Son vaxtlar Ermənistan parla­mentində qızışan diskussiyalarda da bu ovqat üstünlük təşkil etməyə başlayıb. Nə qədər zəif olsa da, yenə dirəniş göstərən radikal-şovinist müxalifətə Paşinyanın belə bir məntiqi sual ünvanlayacağı gözlə­niləndir: “Bəs sizin təklifiniz nədir?”. Yəni, o, reallıqla barışmaq istəməyən radikal müxalifətə anlatmalıdır ki, sülh sazişinin imzalanması yubanarsa, bu, bölgədə yeni müharibə riskini artıracaq və Ermənistan üçün yeni fəlakətlər gətirəcək”.

Siyasi analitik hesab edir ki, bütün hallarda sülh sazişinin imzalanması üçün ciddi maneə qalmayıb: “Hər iki ölkə bir-bi­rinin ərazi bütövlüyünü tanımağa hazırdır. Əslində, sülh sazişinin təməlini məhz bu bənd təşkil edəcək. Ermənistanın radikal müxalifəti zəifdir, ictimai rəydə dəstəyi azdır. Ona görə Nikol Paşinyan heç onlar tərəfə nəzər yetirmədən sülh sazişini im­zalaya bilər. Bu, həm də, İkinci Qarabağ müharibəsindən dərs alan Ermənistan cə­miyyətinin əksər hissəsinin sifarişidir. Bu arada, Paşinyanın Xarici işlər nazirliyində qurumun 2023-cü ildə fəaliyyəti haqqın­da hesabatın müzakirəsi zamanı “xarici siyasətin ali məqsədi Ermənistanın suve­renliyini, müstəqilliyini və ərazi bütövlüyü­nü təmin etməkdir” cümləsi də baş nazirin sülh sazişini imzalamağa hazırlaşmasın­dan xəbər verir”.

Sülhə doğru addım-addım. Bunu Er­mənistan hakimiyyətinin yeni taktikası kimi də qiymətləndirmək olar. İrəvan is­teblişmenti “miatsum” kompleksindən qurtulmaqda nə qədər çətinlik çəksə də, barışığa başqa üsulla gedə bilməyəcəyi­nin fərqindədir. Bu çılpaq gerçəkliyi qəbul etməyənlərin Paşinyanın yanından kənara çəkiləcəkləri təəccüblü gəlməməlidir. Ed­mon Marukyanın etdiyi kimi... 

İmran BƏDİRXANLI
XQ