YARAT Müasir İncəsənət Məkanının təşkilatçılığı ilə açılmış “Müqəssir zövq” adlı sərgidə gənc rəssamlar – Ağaəli Sədirli, Nailə Dadaşzadə, Mələk Bayramlı, Ağababa Bağırov, Nihad J., Tamerlan Xəlilov, Tamilla Məmmədova, Nigar Səmədzadə, Nərmin Zeynallının əsərləri nümayiş etdirlir.
İncəsənət insanı başqa canlılardan fərqləndirən, onu ali varlığa çevirən başlıca amillərdən biridir. Gözoxşayan memarlıq abidələri, ruhumuzu oxşayan musiqi, mənalı şeir və rəsm əsərləri mənəviyyatımızı zənginləşdirir. Belə əsərlərin müəllifləri adlarını tarixə qızıl hərflərlə yazdırıb, “ölümsüzləşiblər”. Onlar yaradıcılıqları ilə insanları maarifləndiriblər, zövqlərini yüksəldiblər.
Təəssüf ki, dövrümüzdə sənətə qarşı müəyyən laqeydlik yaranıb. Pul qazanmaq istəyi yaradıcılıq anlayışının önünə keçib.Sənət kimi bizə təqdim edilən bəzi materiallarda müəlliflər kütlənin zövqünü yüksəltmək əvəzinə, qazanc gətirən “əsərlər” yaratmağa çalışırlar. Bu da incəsənətin bayağılaşmasına səbəb olur. Beləliklə, yaradıcılıq səyləri maddiyyata məğlub olur.
Bütün dünyada yaşanan bu tendensiya “Artım” layihə məkanında açılan qrup sərgisinin əsas tənqid hədəfidir. Əslində, sərginin adı sosial termindir, insanın zövqünə, lakin cüzi günah duyğusuna verilən addır.
Sərgidə incəsənət və cəmiyyətdəki bayağılıq və zövqsüzlük bilərəkdən təhrif olunan portretlərlə tənqid edilir. Sərgi səthi amilləri qabardaraq, “şişirdilmiş sentimentallıq”, “ani emosianal məmnunluq” və “gərəksiz istehlak” anlayışlarını ironik tərzdə önə çıxarır. Nümayiş olunan əsərlərdə cəmiyyətin də qusurları göstərilir.
Məsələn, Ağaəli Sədirli və Nailə Dadaşzadənin “Xoşbəxt cütlük” fotosessiyasında düşdükləri vəziyyətdən məmnun olmayan gənclərin suni şəkildə xoşbəxt görünməyə cəhd etdikləri aydın şəkildə hiss edilir. Bununla müəlliflər sosial şəbəkə istifadəçilərinin paylaşdığı “xoşbəxtlik” göstəricisi olan şəkilləri tənqid edirlər.
Mələk Bayramlının “Həyat, sən nə qəribəsən” fotoşəklində isə insan ömrünün fərqli məqamları göstərilir. Çərçivədəki hər bir element diqqətlə seçilib. Kənara atılmış oyuncaqlar bir vaxtlar insan üçün əhəmiyyətli olan şeylərin böyüdükdən sonra əhəmiyyətini itirməsinə işarədirsə, stolun üstünə tökülmüş qəpiklər maddi sıxıntılara, çoxsaylı dərmanlar fiziki və psixoloji xəstəliklərə işarədir. Müəllif insan həyatının yaxşı və pis günlərini, hər kəsin qarşılaşa biləcəyi çətinlikləri müəyyən elementlərlə nümayiş etdirməyə çalışıb.
Ağababa Bağırovun “Pis vərdişlər” rəsmində isə ətrafda hər kəs, hətta balaca qız uşağı da siqaret çəkir. Bununla rəssam pis vərdişlərə qarşı mübarizə aparmaq lazım olduğunu göstərmək istəyir.
Hər əsəri fərqli mövzuya toxunan, çatışmazlıqları güzgü kimi əks etdirən sərgi sentyabrın 3-nə qədər davam edəcək.
Rüfət MƏHƏRRƏMOV
