Adına, soyadına layiq oğul – Atəş Aslanov

post-img

İşğalla azadlıq arasında Vətən sevdalı bir ömür yaşadı

Vətən müharibəsində mənfur düşmənin açdığı atəşlər neçə-neçə gəncin ömrünə xəncər kimi saplandı, onların həyatlarını yarıda kəsdi, ailələrinə əbədi dağ çəkdi. Heç 30 yaşına çatmayan oğullarımız Vətənin müdafiəsinə canlarını sipər etdilər.

Onlardan biri də 1993-cü il, aprel ayı­nın 1-də Tovuzun dağlıq məkanlarından birində – Çeşməli elinin Məşədivəlilər kəndində doğulan Atəş oldu. Zəhmət adamı Yusif kişinin oğlunun adı da Atəş idi, özü də. 

Atəş dünyaya göz açanda Qarabağ od-alov içində idi. Onun ana laylası ilə yatıb-durduğu günlərdə Kəlbəcər işğal edilmişdi… Kəlbəcərdən üzü Gəncəyə, Tovuza, Bakıya... köç başlamışdı. İnsan­lar min bir əziyyətlə tikib-qurduqları ev-eşiyini, mal-qarasını yurdda qoyub can hayına qalmışdılar. 

Bu işğal 27 il sürdü..! Atəşin ömrü də işğalın ömrü qədər oldu. Vətən torpaqla­rı işğal edilən günlərdə doğuldu, Vətən torpaqları işğaldan azad olunan zaman­da şəhid oldu! İşğalla azadlıq arasında keçən, Vətən sevdalı bir ömür yaşadı! İşğal atəşləri Vətənin başı üzərini alanda bu dünyaya gəldi, düşmən ordumuzun atəşləri ilə darmadağın olan günlərdə isə azadlığı dadmadan əbədiyyətə qovuşdu!

Atəş Aslanov 2001-ci ildə Məşədivə­lilər kənd orta məktəbinin I sinfinə daxil olub. İbtidai təhsildən sonra 2004-cü il­dən rayonun Aşağı Quşçu kəndindəki İmran Bayramov adına orta məktəbinə keçib və 2011-ci ildə bitirib. 2012-ci ildə həqiqi hərbi xidmətə gedən Atəş iki il sonra hərbi xidməti şərəf və ləyaqətlə başa vuraraq kəndə dönüb.

2020-ci ilin iyulunda Ermənistanın dövlət sərhədinin Tovuz istiqamətində uğursuz hücum cəhdi rayonun bütün sakinləri kimi Atəşi də qəzəbləndirmişdi. O, Səfərbərlik və Hərbi Xidmətə Çağırış üsrə Dövlət Xidmətinin Tovuz Rayon Şö­bəsinə gedərək, könüllü olaraq orduda xidmət etmək, işğalçılara qarşı döyüşlərə qatılmaq istədiyini bildirib. Öncə ona eti­raz ediblər. Atəşin günlərlə şöbəyə ayaq döyməsini və ciddi-cəhdlə döyüşlərə qo­şulmaq istəyini nəzərə alan əməkdaşlar onun adını könüllülər siyahısında qey­diyyata alırlar. Bu, həmin günlər idi ki, Tovuzun uşaqdan tutmuş yaşlıya qədər hamısı silahlanıb erməniyə qarşı döyüşə getmək istəyirdi.

...Sentyabr ayında Azərbaycan Res­publikası Prezidentinin qismən səfərbər­lik elan etməsindən sonra ordu sıralarına qatılan Atəş, 27 sentyabrda işğalçılara qarşı əks-hücum əməliyatlarında fəda­karlıqla iştirak edib. Azərbaycan Ordusu Quru Qoşunların əsgəri Atəşin döyüş yoldaşlarının xatirələrində o, canlı əfsanə kimi yüksək döyüş qabiliyyətinə malik, bacarıqlı, qorxubilməz döyüşçü kimi qa­lıb. Danışırlar ki, Atəş düşmənin üstünə hayqıraraq gedirdi. Hər erməni ölüsü ilə fəxr edir, “biri də cəhənnəmə vasil oldu”–deyə mahnılar oxuyur, döyüş yoldaşlarını ruhlandırırdı. Onun boş dayandığını kim­sə görməzdi. Gah yaralıların sarğısına baxır, gah döyüşçü yoldaşının istəyini ye­rinə yetirir, gah da əlini qulağının dibinə qoyub zəngulə vururdu. Gözəl səsi vardı. Bəzən komandirlər ona “yerimizi bildirə­cəksən, astadan oxu”– deyəndə – “bu gün bayramımızdır, gör neçəsini gəbərt­mişik, neçə kənd irəli getmişik”– deyirdi. 

Vətən müharibəsində düşmənə adı kimi od-atəş saçan Atəş, Füzuli rayo­nunda gedən ağır döyüşlərdə haqqa qovuşub. Oktyabrın 25-də Atəş gözləri­ni əbədi yumub. Atəş, həqiqətən qəhrə­mancasına şəhid olub. Yenə dostlarının söylədiklərinə görə yaralanan Atəş da­yanmayıb, tibbi yardımdan imtina edib, “irəli getdiyimiz vaxtda dayanmaq olmaz, irəli dostlar!”– deyərək özü qan içində ol­masına baxmayaraq, döyüşçü yoldaşla­rını ruhlandırıb. 

27 illik ömrünü şərəflə və ləyaqətlə başa vuran Atəş, hərbi xidməti zamanı Vətənə sədaqət və məhəbbətini canını verməklə təsdiqlədi. Özü getdi, amma igidliyi ilə yaddaşlarda qaldı. Şəhidimizin yurdunda yadigar bir övladı böyüyür. 

Azərbaycan ərazilərinin işğaldan azad olunması zamanı döyüş tapşırıq­larını yerinə yetirən zaman cəsarət və fədakarlıq göstərdiyinə, habelə təşəb­büskar və qətiyyətli addımları ilə Qələ­bədə xidmət etdiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin sərəncamlarına əsasən, Atəş Yusif oğlu Aslanov ölümün­dən sonra “Vətən uğrunda”, “Döyüşdə fərqlənməyə görə” və “Füzulinin azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olu­nub.

Zərifə BƏŞİRQIZI, “Xalq qəzeti”

Sosial həyat