Röyal Elzar oğlu Aslanov 2001-ci il mayın 17-də Tovuz rayonunun Abulbəyli kəndində anadan olub. 2008–2013-cü illərdə N.Tusi adına Tovuz şəhər tam orta məktəbində təhsil alıb. 2013-cü ildə atasının işi ilə əlaqədar ailələri ölkə xaricinə köçüb. Orta təhsilini Rusiya Federasiyasının Tümen vilayətində, Nadım şəhərinin Panqodı qəsəbəsindəki 1 saylı məktəbdə davam etdirib.

Röyal hələ üçüncü sinifdə oxuyan­dan güləş və boksla məşğul olub. Tü­mendə oxuyarkən də idmanla sıx bağlı olub. Boks üzrə şəhər və vilayət yarış­larına qatılıb, fəxri yerlər tutub. 2017-cı ildə boks üzrə 16–17 yaşlı gənclər ara­sında ikinci yerə, 2018-ci ilin may ayın­da isə birinci yerə çıxıb. Röyal Asla­nov 2019-cu ildə müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağırıldığına görə Tümendən doğma yurda dönüb.

Vətən müharibəsinə qədər Azər­baycan Silahlı Qüvvələrinin Goranboy rayonunun Tapqaraqoyunlu kəndində yerləşən “N” saylı hərbi hissəsində xidmət edib. Azərbaycan Ordusunun əsgəri olan Röyal Aslanov 2020-ci il sentyabrın 27-də başlanan Vətən mü­haribəsi zamanı Füzulinin azadlığı uğ­runda gedən döyüşlərdə iştirak edib. İşğal altında olan rayonlardakı kəndlər bir-bir azad edildikcə, Röyal Aslanov daha da cəsarətlənir, çox irəli gedir­miş. Yoldaşlarının dediklərinə görə, o, bəzən də, komandirlərin “geri dön!” – əmri olmasa, düşmənin lap içərisinə qədər getməyə özündə güc tapırmış. Röyal sentyabrın 29-da Füzulidə ge­dən ağır, aramsız döyüşlər zamanı şəhid olub. Bir gün sonra, sentyabrın 30-da doğulduğu Tovuz rayonunda tor­pağa tapşırılıb. 

Qohum-qonşunun dediyinə görə, çox saf, tərbiyəli, vətənpərvər övlad olub Röyal. Dostları onu qorxmaz, mərd, vətənpərvər insan kimi tanıdıq­larını deyir və onun yoxluğuna yanıb yaxılırlar.

Hərbi xidmətdə olan zaman, fürsət düşdükcə atası, anası və bacısı ilə tele­fonla danışırmış. Böyük ruh yüksəkliyi ilə deyirmiş: “Hər şey yaxşıdır. Qələbə bizimdir! Hər gün xoş xəbərlər gözlə­yin. Bilin ki, Qarabağ Azərbaycandır!”

Anası İlhamə xanım özünü ovu­daraq deyir: 

– Mənim dərdim elin dərdidir. Tək mənim başıma gəlməyib ki... Oğ­lum Vətənə qurban gedib. Bu, mənə təsəllidir. Yeganə oğul balamı əllərim­lə torpağa vermişəm. Dözmək çətin olsa da, xatirəsi ilə yaşayıram. Mən nə arzularla, nə əziyyətlə onu böyüt­müşəm. Şəhərlər, ellər keçib iki dəfə köç həyatı yaşamışam. Əsgərlik yaşı çatan kimi, Vətənə dönmüşük. Oğlum Vətən borcunu verməyə gülə-gülə ge­dib. “Məndən nigaran qalmayın. Zəng etməsəm, narahat olmayın, bilin ki, imkan yoxdur.”– deyə bizi sakitləş­dirməyə çalışıb. Mən elə bilirdim ki, Röyal məni hamıdan çox istəyir. Sən demə, o, torpağı məndən də, canın­dan da çox sevirmiş. 

Bacısı Tehranı tək, atasını boynu bükük qoydu. Biz dünyanı tutub dur­mayacağıq ki... Röyal ölümüylə kən­dimizin, nəslimizin, ailəmizin adını şərəfləndirsə də, bizə çalın-çarpaz dağ çəkdi. Hələ də hər səhər onun yatdığı çarpayıya baxıram. Elə bilirəm ki, ax­şam qayıdıb gəlib, yatağına girib... 

İlhamə xanım hər gün həyətdə dal­ğalanan Azərbaycan Bayrağına baxıb xəyala dalır. Ürəyində onunla söhbət edir: “Siz – Röyallar, Mehmanlar, po­ladlar, İlqarlar, Anarlar, daha kimlər... kimlər... mərtəbələrin ən yüksəyindəsi­niz: Şəhidlik mərtəbəsində! Məkanların ən ülvisindəsiniz: Cənnətdə! Siz bizdən narahat olmayın – bu dünyanın cənnəti Şuşa bizdədir – cənnət şəhərimiz də, milli ruhumuz da azaddır artıq!”

...Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün təmin edilməsi uğrunda döyüş əmə­liyyatlarında hərbi hissə qarşısında qoyulmuş tapşırıqların icrası zamanı vəzifə borcunu şərəflə yerinə yetirdiyi üçün Azərbaycan Prezidenti İlham Əli­yevin müvafiq sərəncamlarına əsasən Röyal Aslanov ölümündən sonra “İgid­liyə görə”, “Laçının azad olunmasına görə”, “Suqovuşanın azad olunmasına görə” və “Vətən uğrunda” medalları ilə təltif edilib.

Ruhun şad, məkanın cənnət olsun, açılmadan solan soydaşımız, igid şə­hidimiz. Siz canınız bahasına Vətənin yarasına məlhəm oldunuz, xalqımıza şanlı qələbə qazandırdınız. Ellər daim sizi xatırlayacaq. 

Z.HÜSEYNOVA, “Xalq qəzeti”