“Qoca qitə”də insan hüquqlarına göz yumanAvropa Parlamenti Azərbaycana qara eynəklə baxır
Bütün parametrlərinə görə ermənipərəst kollektiv Qərbin anti–Azərbaycan kampaniyasına dəstək verdiyi şübhə doğurmayan Avropa Parlamenti növbəti dəfə ölkəmizə qarşı qətnamə qəbul edib. Avropanın ali qanunverici qurumunda heç bir əsasa söykənməyən, daxili mülahizələrdən, qərəzli münasibətdən çıxış edən müəyyən qrupun hazırladığı belə qətnamələrin qəbulu adi hal alıb.
Öz evində qayda-qanun yarada bilməyən, vətəndaşlarının sivil hüquqlarını tapdayan, irqi, dini ayrı-seçkiliyin bütün təzahürlərinin tüğyan etdiyi ölkələrin parlamentarilərinin cəmləşdiyi, Yelisey sarayında əyləşmiş “dirijor”un çubuğu ilə hərəkət edən bu qurum Azərbaycanın daxili işlərinə qarışmağı özünə rəva bilir.
“Bu qəbildən sənədləri qəbul etməyi təşviq edənlərin niyyəti, həmçinin diqqəti Avropa cəmiyyətinin həqiqətən aktual sosial-iqtisadi və siyasi problemlərindən yayındırmaqdır”. Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin mətbuat xidmətinin rəhbəri Ayxan Hacızadənin Avropa Parlamentinin 25 aprel 2024-cü il tarixli qətnaməsi ilə bağlı açıqlamasında belə deyilir.
Azərbaycan Milli Məclisi də Avroparlamentin ölkəmizdə vətəndaş cəmiyyəti və insan hüquqları məsələsinə dair obyektivlikdən uzaq qətnaməsinə münasibətini bəyanat formasında açıqlayıb. Avropa Parlamentinin məlum qətnaməsini ölkəmizə qarşı qərəzli siyasi aksiya kimi qiymətləndirən Milli Məclisin bəyanatında bu beynəlxalq təşkilatın Azərbaycan torpaqlarının Ermənistan tərəfindən 30 illik işğalına son qoyulması ilə nəticələnmiş İkinci Qarabağ müharibəsindən sonra ölkəmizə qarşı düşmənçilik və qarayaxma kampaniyası aparan qüvvələrin əlində alətə çevrilməsi təəssüflə qeyd olunur.
* * *
Bu, Avropa Parlamentinin səlahiyyət həddini aşdığı ilk belə hal deyil. 2024-cü il martın 13-də də qəbul etdiyi və demək olar ki, eyni məzmunlu qətnaməsi ilə də anti–Azərbaycan cəbhəsində yer aldığını, münasibət və yanaşmasında qərəzli olduğunu nümayiş etdirmişdi. Müzakirə mövzusu “Avropa İttifaqı və Ermənistan arasında daha yaxın əlaqələr və Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh sazişinə ehtiyac” olan Avropa Parlamentinin tribunasından çıxış edən “demokratiyanın tərənnümçüləri” qəbul etdikləri qətnamədə Azərbaycanın ərazi bütövlüyünə və suverenliyinə təhdid çağırışları yer alıb. Amma, təəssüf ki, “demokratiyanın satılmış carçıları” rolunda çıxış edən parlamentarilər Aİ-yə üzv ölkələrin daxilində elementar insan hüquqlarının pozulmasından qaynaqlanan çeşidli problemləri görməzdən gəlir, belə neqativ halları müzakirəyə çıxarmaqdan yayınırlar. Son yarım il ərzində Avropa Parlamenti Azərbaycanla bağlı artıq üçüncü qətnaməsini qəbul edib. İkinci qətnamənin tarixini yuxarıda qeyd elədik, ondan əvvəlki sənəd isə 2023-cü il oktyabrın 4-nə aiddir. Xatırladaq ki, həmin sənəddə Azərbaycana qarşı sanksiyaların tətbiq edilməsi çağırışları yer almışdı.
“Başbilənlər”indən aldığı siyasi sifarişi can-başla icra edən Avropa Parlamenti unudur ki, insan hüquqları barədə “ağıl öyrətməyə” çalışdığı Azərbaycan Avropa İttifaqına daxil doqquz ölkənin enerji təhlikəsizliyini təmin edir. Albaniya İtaliya, Yunanıstan, Bolqarıstan, Rumıniya, Gürcüstan, Türkiyə, Macarıstan və Serbiyadan sonra ölkəmizdən təbii qaz tədarük edəcək 9-cu ölkə oldu. Yəqin bu siyahı yenə artacaq. Ona görə ki, Bosniya və Herseqovina, Monteneqro, Xorvatiya, Slovakiya və Şimali Makedoniya da bu istiqamətdə Azərbaycanla əməkdaşlıq etmək arzularını bildiriblər. Rəsmi Bakı onunla səmimi şəkildə, həm də qarşılıqlı faydalı əməkdaşlığa meyil edən bütün tərəfdaşlarla dil tapmağı bacarır.
* * *
Azərbaycanı insan hüquqlarının və əsas azadlıqların qorunmasına çağıran həmin haypərəst “səlibçi”lərə qanunun aliliyinin təmin edilməsindən dəm vurmaqdansa, otuz il ərzində qaçqın və məcburi köçkün həyatı yaşamış 1 milyon soydaşımızın ermənilər tərəfindən pozulmuş hüquqlarını araşdırmağa dəvət edirik. İkili standartlara söykənən qərəzli qətnamələrdə yer alan əsassız iddialara gəlincə isə, hər bir vətəndaşının haqqını qoruyan, sivil və tolerant Azərbaycan hüquqi dövlət prinsiplərini daim gözləyir və bəyan etdiyi demokratik prinsiplərə həmişə sadiqdir.
Qətnamədə adlar çəkilməsə də, insan hüquqlarının avropalı “müdafiəçiləri”, çox güman ki, bu gün Bakının həbsxanalarında istintaqı davam edən erməni separatçılarını nəzərdə tuturlar. Bu adamlar konkret cinayət əməllərinə görə məhkəmə qərarları əsasında saxlanılıblar. Siyasi sifarişi yerinə yetirən avroparlamentarilərin həmin şəxsləri “siyasi məhbus” kimi qələmə verməsi həm cinayət-prosessual qanunvericiliyin tələblərinə, həm də beynəlxalq hüququn prinsiplərinə ziddir.
Bəli, hər bir fərdin hüquqlarının qorunması demokratiyanın vacib atributlarından hesab olunur. İntəhası, bu atributdan ayrı-ayrı dövlətlərə qarşı siyasi alət kimi sui-istifadə etmək cəhdləri heç cür qəbul oluna bilməz. Bu, həmçinin həmin Qərbin bəyan etdiyi demokratik və bəşəri dəyərlərə hörmətsizlik deməkdir.
Yadımızdadır ki, bir müddət əvvəl İrəvandan da buna bənzər çağırışlar eşidilirdi. Fəqət, daha Ermənistan hakimiyyəti doğru yolun haradan keçdiyini dərk edib. Avropa Parlamentində anti–Azərbaycan çıxışların səsləndiyi gün – aprelin 25-də bu ölkənin parlamentinin sədri Alen Simonyan İrəvanın Bakıdan təbii qazın alınması məsələsini müzakirə etməyə hazır olduğunu bəyan etdi: “Düşünürəm ki, Ermənistan Azərbaycandan təbii qaz alarsa, bu, müsbət hal olar. Biz bu məsələni müzakirə etməliyik. İndi də Rusiyadan aldığımız təbii qazın bir hissəsi Azərbaycan qazıdır”. Qətnamə və bəyanatın eyni günə düşməsi heç də təsadüfi sayılmamalıdır. Əslində, Simonyanın açıqlaması elə Avropa Parlamentinin qətnaməsinə verilən cavab kimi qəbul edilə bilər.
Fikrət SADIXOV,
Qərbi Kaspi Universitetinin professoru, politoloq
Avropa Parlamenti birinci dəfə deyil ki, Azərbaycana qarşı qətnamə adlandırdıqları kağız parçası qəbul edir. Görünür, onlar hesab edirlər ki, Bakı bölgənin güclü oyunçusuna çevrilir və bunun qarşısını almaq, təzyiq göstərmək üçün qətnamələr qəbul etmək lazımdır. Həmin qüvvələr Azərbaycanı öz mövqeyindən qopardıb başqa səmtə yönəltməyə cəhd edirlər. Onlar uzun illər ərzində bu istiqamətdə “dərs verməklə”, “ağıl öyrətməklə” məşğuldurlar. Amma əksər hallarda bu “dərsvermə” prosesi onların özlərinə qarşı çevrilir. Nəticədə Avroparlamentin imicinə, nüfuzuna ciddi zərbələr endirilir. Axı, sağlam düşüncəli qüvvələr yaxşı başa düşürlər ki, bu sənəd, sadəcə olaraq, siyasi yükə malik bir qətnamədir.
Digər tərəfdən, Avroparlament hansı əsaslarla və hansı haqla Azərbaycanın daxili işlərinə müdaxilə edir? Guya, bizdə hüquqlar pozulur. Yeri gəlmişkən, hazırda (dünən – red.) Berlində səfərdə olan dövlət başçımız çıxışında yaxşı bir ifadə işlətdi. Azərbaycan Prezidenti dedi ki, söhbət söz azadlığından, insan hüquqlarından gedirsə, onda internetin müstəqilliyi necə olsun? Əgər internet azad deyilsə, belə çıxır ki, KİV də azad deyil. Məgər Azərbaycan bu şəbəkədə ona qarşı yönəlmiş disbutların, çıxışların, bəyanatların qarşısını alır?
Aydın məsələdir ki, Avroparlamentin bu qətnaməsi növbəti kağız parçasıdır. Bölgədə son otuz ildə baş verən qanunsuzluqlara göz yuman ermənipərəst Qərb Azərbaycana qarşı “total hücuma” keçib. Bunlar hədər cəhdlərdir və Bakı belə “hücumların” qarşısını almağa hər an hazırdır.
Fərhad MƏMMƏDOV,
siyasi icmalçı
Avropa Parlamentinin 25 aprel tarixli qətnaməsi ilə keçən dəfəki arasında elə bir ciddi fərq yoxdur. Burada təbii sual yaranır: eyni məzmunlu ikinci qətnamənin qəbuluna nə ehtiyac vardı? Bizə elə gəlir ki, indiki parlament bu addımı öz fəaliyyətini yayda yekunlaşdıracağına görə atıb. Bir neçə aydan sonra Aİ parlamentində seçkilər keçiriləcək. Hesab edirəm ki, ondan əvvəl Fransanın başçılıq etdiyi anti–Azərbaycan qüvvələr Bakı ilə bu qurum arasındakı münasibətlərə xələl gətirməyi düşünüblər.
Azərbaycanla Ermənistan arasında sərhədin demarkasiya prosesinin başlanmasını dünyanın, demək olar ki, bütün aparıcı dövlətləri və təşkilatları bu və ya digər formada alqışladılar. İki ölkə arasında münasibətlərin normallaşması prosesinə yalnız Fransa öz münasibətini bildirmədi. Bu faktın özü açıq-aşkar onu nümayiş etdirir ki, rəsmi Paris hazırkı mərhələdə Ermənistan və Azərbaycanın sülhə yaxınlaşmasını istəmir. İndi Emmanuel Makron Fransası Cənubi Qafqazın bu iki qonşu ölkəsi arasında sabitliyə səbəb olacaq sülh prosesini ləngitməkdən ötrü bütün resurslarını səfərbər edib. Avropa Parlamentinin Azərbaycana qarşı atdığı bu addımını da məhz Parisin yeritdiyi siyasətin tərkib hissəsi kimi qiymətləndirmək lazımdır.
O ki qaldı, avroparlamentin ölkəmizin daxili işlərinə qarışması məsələsinə, məqsəd Azərbaycanla Aİ-yə üzv dövlətlər arasındakı münasibətlərdə soyuqluq yaratmaqdır. Həmin qüvvələr hər vəchlə bu münasibətlərin normallaşmasının qarşısını almağa çalışırlar.
İmran BƏDİRXANLI
XQ