30 ilə yaxın bir dövrdə Azərbaycan ərazisinin 20 faizi işğal altında qalıb. Məhz bu səbəbdən torpaqların iqtisadi potensialından istifadə etmək uzun müddət mümkün olmayıb. Artıq işğalçıdan geri alınan sahələrin mövcud potensialını, xammal və təbii sərvətlərini, habelə digər ehtiyatlarını nəzərə alsaq bölgədə istehsalı bir neçə dəfə artırmaq üçün real şərait yaranıb. Bu barədə UNEC-in professoru Qabil Manafov dedi:
– İşğaladək bu ərazilərdə fəaliyyət göstərən sənaye sahələri respublika iqtisadiyyatında mühüm rola malik idi. Burada əsasən yeyinti, yüngül, tikinti materialları kimi sənaye sahələri güclü inkişaf etmişdi. Həmin ərazilərdə İstisu və Turşsu mineral suyunun qablaşdırılması müəssisələri, Qarabağın və Ağdamın mərmər, mişar daşı, şərab zavodları, toxuculuq və ayaqqabı fabrikləri, Qarabağ İpək Kombinatı və s. müəssisələr fəaliyyət göstərirdi. Kənd təsərrüfatına gəldikdə, bu ərazilərdə taxılçılıq, yem istehsalı, tütünçülük, üzümçülük, pambıqçılıq, kartofçuluq, bağçılıq və bostançılıq, ətlk-südlük heyvandarlıq, xüsusən də qoyunçuluq üstünlük təşkil edirdi.
İşğaldan azad olduqdan sonra ərazinin sənaye potensialının iqtisadi dövriyyəyə cəlb edilməsi dağ-mədən, metallurgiya, tikinti materialları, müxtəlif istiqmətli emal sənayesi sahələrinin inkişafı ilə yanaşı, yüngül sənayenin dirçəlməsinə də imkan yaradacaq. Çünki bölgə yüngül sənayenin inkişafı üçün xammalla zəngindir. İlkin hesablamalara görə, qarşıdakı illərdə Qarabağ və Şərqi Zəngəzur iqtisadi rayonlarında əsas sahələrdə ümumi istehsal həcmi 2 milyard manatdan çox arta bilər.
Yuxarıda qeyd vurğulandığı kimi, bölgədə yüngül sənayenin inkişaf etdirilməsi üçün güclü potensial var. İqtisadiyyat üzrə fəlsəfə doktoru Ceyhun Vəliyev də həmin ərazilərdə yaşayışın bərpa edilməsi üçün yüngül sənayenin əhəmiyyətini diqqətə çatdırdı:
– Sənaye istehsalı yüksək səviyyədə olan ölkələrin iqtisadi inkişafı və tərəqqisi digər sahələrlə bərabər yüngül sənayenin inkişaf səviyyəsindən də birbaşa asılıdır. Bu gün həmin sənaye sahəsinin inkişafı istehsalın genişləndirilməsi, əldə olunan mənfəətin yüksəldilməsi kimi son dərəcə əhəmiyyətli iqtisadi göstəricilərlə yanaşı, həmçinin regional inkişafın da təmin edilməsində, ətraf mühitin qorunmasında, gəlirlərin səmərəli şəkildə bölüşdürülməsinin təmin olunmasında vacib rol oynayır. İşğaldan azad olunmuş ərazilərin əksəriyyətinin kənd təsərrüfatı rayonları olduğunu, həmçinin yüngül sənaye xammalının əsasını kənd təsərrüfatı məhsullarının təşkil etdiyini nəzərə alsaq, bu sahənin inkişafı üçün böyük perspektivlər var. Məsələn, baramaçılığın inkişafı müvafiq yüngül sənaye müəssisələrinin açılmasına əlverişli şərait yaradacaq. Bu sahədə tarixi təcrübə də var. XX əsrin əvvəllərində Şuşa və Cəbrayıl qəzalarında 17 ipəkəyirən fabrik (12-si Şuşada, 5-i isə Cəbrayılda) fəaliyyət göstərib. Bunlarla yanaşı, Şuşada 6 ipəkəyirən, 2 ipəkeşən və 3 baramaboğan fabrikdən ibarət səhmdar cəmiyyət də fəaliyyət göstərib.
Sovet dövründə də Qarabağın ipəkçilik müəssisələri əsasən Şuşa və Cəbrayılda olub. Bütövlükdə isə işğaldan əvvəl bu bölgələrdə Azərbaycanın kənd təsərrüfatı məhsullarının təqribən 35–40 faizi, o cümlədən baramanın 17 faizdən çoxu istehsal edilirdi. Yəni kifayət qədər xammal vardı. Bir vaxtlar Qarabağ İpək Kombinatı da fəaliyyət göstərirdi. Kombinat baramaaçma, eşmə və toxuma sahələrini birləşdirmiş, xam ipək, eşmə ipək, cod ipək parça buraxırdı. Bu da regionda baramaçılığın inkişafından xəbər verir. Yenidən bu sahə inkişaf etdirilməli və yüngül sənayenin aparıcı sahəsinə çevirilməlidir. Qarabağın xalis ipəyindən hazırlanmış xalçası, kilimi, cecimi, kəlağayısı bütün dünyaya təqdim edilən brendə çevrilməlidir.
Qarabağda xalçaçılıq sənətinin zəngin ənənələri var. Xalçaçılığı inkişaf etdirməklə həm daxili bazarın tələblərini ödəmək, həm də beynəlxalq bazarda ənənəvi Qarabağ xalçalarının satışını təşkil etmək mümkündür. Bu, dünyada Azərbaycan mədəniyyətinin təbliği baxımından da perspektivlidir. Xammal baxımından da region zəngindir. Azərbaycanda yunun 19 faizi Qarabağ və Şərqi Zəngəzurda istehsal edilirdi.
Yüngül sənayenin bir sahəsi olan toxuculuğun inkişafı üçün də geniş imkanlar var. İnkişaf edən ölkələrin böyük əksəriyyətində sənayeləşmənin hərəkətverici qüvvəsi qismində toxuculuq və tikiş istehsalı çıxış edir. Əməktutumlu olduğu səbəbindən tikiş sferasında çox sayda yeni iş yerləri əmələ gətirir.
Pambıqçılıq və heyvandarlığı inkişaf etdirməklə parça istehsalını təşkil eləmək olar. Bununla da yüngül sənaye məhsullarının xarici bazardan asılılığını minimuma endirə bilərik. Hazırda yüngül sənaye məhsulları ölkəmizə əsasən Çin və Türkiyədən idxal olunur. Amma daxili bazarda idxalı yerli istehsalla əvəz etməyə imkanlar var.
Ceyhun Vəliyev daha sonra dedi ki, müasir texnologiyalara əsaslanan yüngül sənaye avadanlıqları çox bahalı olduğuna görə bu sektora iri həcmdə investisiyaların cəlb edilməlidir. Ona görə də işğaldan azad edilmiş ərazilərimizdə yüngül sənayenin yaradılması və inkişaf etdirilməsi üçün güclü dövlət dəstəyinə, daxili və xarici investisiya qoyuluşlarına ehtiyac var. Yüngül sənaye müəssisələrində istehsal edilən məhsullar üçün daxili bazarın qorunması istiqamətində lazımi tədbirlərin həyata keçirilməsi də bu sahənin cəlbediciliyini həm daxili, həm də xarici investorlar üçün artırar. Daha sonra bu ərazilərdə sərbəst rəqabət mühiti yaranmalıdır. Digər tərəfdən xarici investorları cəlb etməyin yolu vergi və gömrük sahəsində onlara müəyyən güzəştlərin təklif edilməsidir. Belə ki, hər hansı bir xarici şirkət investisiya yatırdığı ərazilərdə bərpa və istehsal məqsədləri üçün öz ölkəsindən müəyyən avadanlıqlar gətirəcək. Bu səbəbdən də, onlara müəyyən güzəştlər verilməli və ya tam şəkildə gömrükdən azad olunmalıdırlar.
Yerli sahibkarlar da unudulmamalı və onlar da güzəştlərdən yararlanmalıdır. Artıq bu sahədə böyük işlər görülüb. İşğaldan azad olunmuş ərazilərdə sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşğul olan şirkətlərə vergi və gömrük güzəştləri tətbiq olunur. Bunlar yüngül sənayenin yaxın illərdə regionun aparıcı sahələrindən biri olacağından xəbər verir.
Beləliklə, işğaldan azad edilmiş torpaqlarımızın potensialının iqtisadi dövriyyəyə cəlb edilməsi ölkə ÜDM-nin dəyərinin artmasına, qeyri-neft sektorunun inkişafı ilə bağlı proqnozları yaxşılaşdırmaq istiqamətində dəqiqləşdirməyə, ölkənin ərazi əmək bölgüsündə bölgənin yerini və payını yüksəltməyə, bölgədə istehsal olunan malların və xidmətlərin rəqabət qabiliyyətini təmin etməyə böyük imkanlar yaradacaqdır.
Pünhan ƏFƏNDİYEV
XQ