Sivil ölkələrdə seçkilərin dürüst və şəffaf keçirilməsi cəmiyyətin siyasi mədəniyyətinin səviyyəsini əks etdirir. Türkiyə də bu sahədə yüksək nailiyyətlər əldə edən dövlətlərdəndir. Çünki burada ənənəvi yüksək seçki mədəniyyəti mövcuddur.
Qardaş ölkə bu istiqamətdə, hətta ondan daha çox təcrübəsi olan dövlətləri belə qabaqlayıb. Ankaradakı nüfuzlu Bilkənd Universitetinin professoru, tanınmış politoloq Əmirulla Məmmədov hesab edir ki, seçkilər hüquqi və siyasi kampaniya olmaqla bərabər, həm də demokratik mənəviyyət məsələsidir.
Ümumiyyətlə, Türkiyə təkcə müsəlman dünyasında deyil, bütövlükdə, Qərbdə bu sahədə öndə gedən dövlətlərdəndir. Burada səslərin oğurlanması və başqa seçki saxtakarlığı hallarına demək olar ki, rast gəlinmir. Qardaş ölkənin vətəndaşı bunu özünə həqarət sayır.
Professor Ə.Məmmədov vurğulayır ki, Türkiyə cəmiyyətinin siyasi əxlaqı seçki saxtakarlığı hallarına heç vaxt yol verməyib və verə də bilməz. Qərb ictimaiyyəti də Türkiyədə seçki mədəniyyətinin yüksək səviyyədə olduğunun fərqindədir və ölkənin ən kəskin tənqidçiləri belə burada seçkilərin şəffaf və ədalətli olacağına şübhə etmir.
Yeri gəlmişkən, Türkiyədə səsvermə günü səslərin elektron qaydada, necə deyərlər, bir göz qırpımında şəffaf surətdə sayılması və nəticələrin ən qısa zamanda elan edilməsi bir çox “sinələrinə döyən” ölkələri heyrətə gətirir. Yadımdadır, 2018-ci ildə Türkiyədə prezident seçkilərində səsvermə başa çatandan cəmi bir saat sonra səsvermənin ilkin nəticələri elan olunmuşdu.
Lakin Qərbin bir sıra siyasi institutları, vətəndaş cəmiyyəti qurumları, xüsusilə media orqanları Türkiyədə seçkilər barədə hazırladıqları hesabat və şərhlərdə məqsədli şəkildə qeyri-dəqiqliyə, hətta qərəzçiliyə yol verir. Səbəb bəllidir. Ankaranın qlobal səviyyədə artan iqtisadi-hərbi gücü və nüfuzu onları narahat edir.
Son günlər Avropa KİV-nin Türkiyədə qarşıdan gələn seçkilərin işıqlandırılması ilə bağlı bir çox yazıları diqqətlə oxumuşam. Demək olar ki, əksər qəzet və jurnallar, informasiya agentlikləri və telekanallar bu məsələdə birtərəfli yanaşma sərgiləyir. Halbuki, məhz həmin “demokratik toplumlar” bu dəyərləri digər ölkələrdən tələb edirlər, amma özləri, təəssüf ki, bu qaydalara əməl etmək istəmirlər.
Qərb jurnalistləri çalışdıqları mətbu nəşrlərdə Türkiyədə prezidentliyə namizədliyi qeydə alınan siyasətçilər barədə fikir və mülahizələrini səsləndirərkən bir qayda olaraq qərəzli mövqe sərgiləyir, bir çox hallarda isə hətta, kobud səhvlərə yol verirlər.
Son günlər ABŞ, Fransa, Belçika, Danimarka, Almaniya və s. ölkələrin mətbuatında dərc olunan yazılarda, televerilişlərdə Türkiyədə seçkilər mövzusu işıqlandırılarkən balans aşkar şəkildə pozulur. Məsələn, iki gün əvvəl nüfuzlu “The Associated Press” informasiya agentliyi qardaş ölkədə namizədlərin seçkiqabağı kampaniyaları barədə oxucularına geniş məqalə təqdim edib.
Yazıda budəfəki seçkilərin iki əsas favoriti –CHP lideri, “Millət İttifaqı”nın vahid namizədi Kamal Kılıçdaroğlu ilə hazırkı dövlət başçısı, AKP-nin qurucusu və lideri, “Cümhur İttifaqı”nın namizədi Rəcəb Tayyib Ərdoğanın seçki proqramları, siyasi baxışlarındakı fərqlər, cəmiyyətdəki mövqeləri, səsvermənin mümkün nəticələri və s. məsələlər təhlil olunub.
Qeyd olunub ki, ana müxalifətin təmsilçisi Kamal Kılıçdaroğlu Qərbyönlü siyasət həyata keçirir və ölkəsinin ABŞ, eləcə də Avropa İttifaqı ilə “sərin” münasibətlərini yaxşılaşdırmağa çalışır. Müəllif, eyni zamanda, təəssüf ki, etik qaydaları pozaraq Türkiyə iqtidarının son iyirmi ildəki uğurlarına kölgə salmağa cəhd edir, xüsusilə hazırkı iqtidarı əsassız olaraq avtoritarlıqda günahlandırır. Belə çıxır ki, Türkiyənin dövlət başçısının ölkəsinin regionda və qlobal səviyyədə nüfuz dairəsini genişləndirməyə çalışması bir siyasətçi kimi guya onun iddialı olmasından xəbər verir.
Belə qeyri-obyektiv, mübahisəli fikirlər Qərb mətbuatında yer alan digər yazılar üçün də səciyyəvidir. Bu hallar, əlbəttə, qlobal mediaya heç də hörmət gətirmir, ona etimadı azaldır.
Şübhəsiz, türk insanı müdrik, ədalətli, siyasi cəhətdən kifayət qədər yüksək hazırlıqlı və yetkindır. Kimin lehinə, kimin əleyhinə səs verməsi istisnasız olaraq hər bir vətəndaşın özəl haqqıdır.
Rüfət RÜSTƏMOV,
BDU-nun Türk filologiyası kafedrasının müdiri, filologiya elmləri doktoru, professor
– Mən 1972-1973-cü illərdə Türkiyədə işləmişəm. O zaman Ankara kimi böyük bir şəhərdə daş kömürdən istifadə edirdilər. Səhərlər pəncərədən baxanda küçəni görmək belə olmurdu. Daş kömürün hisi hər tərəfi bürüyürdü. İndi çox şükür, ölkənin hər bir yaşayış məntəqəsi qazlaşdırılıb.
Son illər Ankara, İstanbul, İzmir kimi böyük şəhərlər, demək olar ki, bütün ölkə gül-çiçək içindədir. Bu ölkənin avtomobil yolları rahat və gözəldir. Türkiyədə bu gün də iri infrastruktur layihələri uğurla icra olunur. Bunları müşahidə edəndə adamın ürəyi dağa dönür.
Türkiyənin hərbi sənaye sahəsindəki uğurları xüsusilə möhtəşəmdir. Belə bir yazılmamış qanun var: yurdu qorumağa gərək hər zaman hazır olasan. “Bayraktar”ın şöhrəti dünyanın hər yerinə yayılıb. Bütün bunlar son illərin böyük uğurudur. Bunlar qardaş ölkənin məsul şəxslərinin yuxusuz gecələrinin məhsuludur. Bu görkəmli siyasətçilərin doğma xalqı və milləti qarşısındakı böyük xidmətlərini danmaq olmaz.
Dahi sərkərdə və dövlət adamı Napoleon deyib ki, türklər başqa millətlərdən bir çox cəhətdən fərqlənirlər, onlar Vətənə hədsiz dərəcədə bağlıdırlar, türkləri öldürmək olar, amma onlar heç vaxt mənən məğlub olmurlar. Əlahəzrət Zaman dəfələrlə sübut edib ki, qəhrəman türk xalqı, həqiqətən, dərin hörmət və ehtirama layiqdir.
Azərbaycanda hər kəs yaxşı bilir ki, 2020-ci ilin payızında 44 gün davam edən şanlı savaşda qardaş Türkiyə Cümhuriyyəti xalqımıza hər cür mənəvi, siyasi dəstək verib. Azərbaycan xalqı xoşbəxtdir ki, onun Türkiyə dövləti və xalqı kimi güclü arxası, etibarlı dostu var. Qədirbilən Azərbaycan xalqı bu yaxşılığı heç vaxt unutmayacaq.
Bir təsirli məqamı yada salmaq istəyirəm. Azərbaycan və Türkiyə dövlətlərinin prezidentləri görüşdükləri zaman bir-birlərinə “qardaşım” deyə müraciət edirlər. Bu, ecazkar ifadədə böyük səmimiyyət və qüdrət var.
Türkiyədə seçki mədəniyyəti barədə ürəyimin üzərinə qoyub tam səmimiyyətlə deyə bilərəm ki, dünyanın çox az ölkəsində qardaş ölkədəki qədər yüksək seçki mədəniyyəti var.
Məsaim ABDULLAYEV, “Xalq qəzeti”