Qarabağdakı vəziyyət müharibəni yaratdı, müharibə isə qəhrəmanlar yetişdirdi. Onlar vətənin ərazi bütövlüyü uğrunda döyüşdülər. Kimisi qazi oldu, kimisi şəhid...
44 günlük Vətən müharibəsində xüsusı xidməti olan qəhrəmanlarımızdan biri də şəhid, tabor komandiri Elçin Ağaqulu oğlu Tağıyevdir.
Elçin Tağıyev 1989-cu il iyulun 1-də Biləsuvar rayonunun Zəhmətabad kəndində dünyaya gəlib. Həmin kənd orta məktəbinin 9-cu sinfini bitirərək Cəmşid Naxçıvanski adına Hərbi Liseyə daxil olub, 2007-ci ildə təhsilini başa çatdırıb. Sonra Heydər Əliyev adına Azərbaycan Ali Hərbi Məktəbində təhsil alıb.
2011-ci ildən Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin "N" saylı hərbi hissəsində gənc leytenant kimi xidmət etməyə başlayan Elçin Tağıyev nümunəvi zabit olub, hərbi tapşırıqları layiqincə yerinə yetirib.
Əziz dostu, sirdaşı, baş leytenant Ziya Həsənov 2016-cı il Aprel döyüşlərində şəhid olduqdan sonra Elçin Tağıyev Müdafiə Nazirliyinə müraciət edərək cəbhə bölgəsinə göndərilməsini istəyib. Onun arzusu nəzərə alınıb. Beləliklə, Elçin Tağıyev hərbi xidmətə döyüş bölgəsində, “Mübariz postu” ərazisində davam etməyə başlayıb. Çox keçmədən kapitan rütbəsi alıb.
Vətən müharibəsi başlayanda Elçin Tağıyevin rəhbərlik etdiyi həmlə taboru Goranboy istiqamətindən düşmən üzərinə hücuma keçir. Döyüşün ilk günlərindən onlar düşmənə ağır zərbələr vurur, keçilməz sədləri, istehkamları darmadağın edirlər. Silahdaşlarının sözlərinə görə, sentyabrın 29-da Murovdağda "Ömər" aşırımı uğurunda gedən döyüşdə mühasirəyə düşən taborunu Elçin təkbaşına mühasirədən çıxarır.
Sentyabrdan 30-dan oktyabrın 1-ə keçən gecə Tərtər rayonunun Murovdağ yüksəkliyi, Suqovuşan, Talış kəndi istiqamətlərində gedən döyüşlərdə iştirak edir. Ağır yaralanmasına baxmayaraq, cəbhə xəttini tərk etmir, qələbə naminə əlindən gələni edir. Tərtər rayonunun Talış kəndindəki "Ağ uçuq" adlanan ərazidə isə qəhrəmancasına şəhid olur.
Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa edilməsində xüsusi xidmətlərinə görə Elçin Tağıyev ölümündən sonra "Qarabağ" ordeni, "Vətən uğrunda" medalı və "Suqovuşanın azad olunmasına görə" medalları ilə təltif edilib.
Şəhidin bacısı Kamilənin dedikləri:
– Qardaşım haqqında keçmiş zamanda danışmaq ağır da olsa, qürurvericidir. Zəhmli görkəmi ilk baxışda onu çox sərt insana bənzədirdi. Amma Elçin kövrək qəlbli, mehriban, həssas bir insan idi.
Əsgərləri Elçini qayğıkeş komandir kimi xatırlayırlar. O, hər bir əsgərinə xüsusi diqqət göstərib. Onun “İnstagram” səhifəsini mən işlədirəm. Əsgərləri onun barəsində çox gözəl, xoş sözlər yazırlar.
Ən yaxın dostu Ziya Həsənov idi. Onun şəhid olmasından çox təsirlənmişdi. Dostunun qisasını düşməndən alacağına and içmişdi. Andına sadiq qaldı qardaşım!
– Elçinin müharibəyə getdiyi günü necə xatırlayırsınız?
– Qardaşım müharibə başlamamışdan iki həftə öncə bizimlə görüşmək üçün rayona gəlmişdi.
15 sentyabrda qızı Dəryanuru 1-ci sinfə özü apardı. Ertəsi gün hərbi hissəyə qayıtdı. Oradan da müharibəyə yollandı.
– Elçinlə bərabər, onunla eyni istiqamətdə digər qardaşınız – hərbi həkim Yalçın Tağıyev də müharibədə döyüşüb. Onun da qəhrəmanlığı haqqında çox eşitmişik. Canını təhlükəyə ataraq yaralı əsgərləri odun, alovun içərisindən çıxarır, xilas edirmiş. Onlar cəbhədə olarkən hansı hissləri keçirirdiniz?
– Qardaşlarım – Elçin və Yalçın döyüşdə olarkən mənim nə hisslər keçirdiyimi bir Allah bilir! Həyəcan, qorxu, vahimə... Tez-tez zəng edib danışmaq, sağ-salamat olduqlarından əmin olmaq istəyirdik, amma döyüş zamanı danışmaq mümkün olmurdu. Allaha yalvarıb sağ qalmaları üçün dualar edirdik!
28 sentyabr 2020-ci il tarixidə telefonla hər iki qardaşımla danşdım. Sən demə, Elçinin səsini axırıncı dəfə eşidirmışəm.
– "Vətən–ana torpaq sevgisi sevgilərin ən alisidir", – dedi Elçin. Vətən uğrunda son damla qanınadək döyüşərək ali məqama – şəhidlik zirvəsinə ucaldı. Bu barədə sizə kim xəbər verdi?
– Oktyabır ayının 1-də Elçinə zəng vurdum, cavab vermədi. Yalçının nömrəsini yığdım və ondan Elçinin şəhid olmasını öyrəndim. Bircə "Kaş bu xəbər yalan olaydı", – deyib yerə çökdüm! Amma xəbər doğru çıxdı.
Çox şükür, Yalçın sağ-salamat evimizə döndü! Tək təsəllim Elçindən bizə yadigar qalan üç övladı – qızı Dəryanur, oğlanları –Tağı və Məhəmməddir. Onları bağrıma basanda qardaşımın ətrini alıram. O, Vətən qarşısındakı borcunu şərəflə yerinə yetirdi, Zəfər gününü görmədi, amma zəfərə gedən yolu nişan verib getdi.
– Kəmalə xanım, bəlkə, azacıq da olsa, qaysaq bağlamağa başlamış qəlb yaranız suallarımla qopub sızladısa, məni bağışlayın!
– Yox, mənim qəlbimdəki qardaş yarası əbədidir, heç zaman qaysaq bağlamayacaq! Suallarınız qəlbimi sızlatmadı, əksinə, şəhid qardaşım haqqında verdiyim müsahibə yaralı qəlbimi şad etdi. Sağ olun ki, Elçini yada saldınız! Şəhid bacısı kimi tək istəyim odur ki, Vətən fədailəri heç zaman unudulmasın!
Zülfiyyə ZİYA
XQ
