Nikah üzüyünün tarixi qədim dövrlərə gedib çıxır. Nişanlanma əlaməti kimi adsız barmağa üzük taxmaq ənənəsi Nil sahillərindən gəlib.
Deyilənlərə görə, nikah üzüyünü ilk dəfə qədim Misir kraliçası Nefertiti taxıb. O, üzük taxmaq üçün sol əlin ikinci barmağını seçib. O dövrlər elm və təbabət hələ inkişaf etməmişdi.Yüz illər sonra birbaşa ürəyə gedən damarın nikah üzüyü taxılan barmaqda olduğu müəyyən edilmişdir.
Qədim Şərqdə üzükdən sədaqət sınağı kimi də istifadə edərdilər. Hələ 2000 il əvvəl kişilər uzun müddətli səfərlərə gedəndə xanımlarına yığılıb-sökülən üzüklər bağışlayırdılar. Qadın üzüyü barmağından çıxarmaq istəyəndə üzük dağılar, ovulub tökülən hissəcikləri yenidən yığmaq çox çətin olardı. Bu yolla kişilər həyat yoldaşlarının vəfalı olub-olmadığını yoxlayır, əxlaqını, sədaqətini sınaqdan keçirərdilər.
F. SALMANOVA, “Xalq qəzeti”
