Yaxud xoşbəxtliyi bədbəxtliyə çevirmək istəyənlərin “Cənubi Qafqaz gündəliyi”
Deyilənə görə, İsveç insan xoşbəxtliyi ölçüləri baxımından dünyada ön sıralardadır. Əlbəttə, belə deyimlər nisbidir və daim mübahisələndirilməyə açıqdır. Ən azı ona görə ki, İsveçin də yer aldığı Skandinaviya ölkələri dünyada intiharların sayına görə də liderlik edirlər. Necə düşünək? Düşünək ki, isveçlilərin xoşbəxtliyi qıcqırma fazasına daxil olub?
Bu günlərdə İsveç parlamentinin Erik Helsborn adlı deputatı Ermənistanı və erməniləri müdafiə etmək yönümlü çağırış səsləndirib. O zaman ortaya növbəti sual çıxır: Gərək, nə qədər bədbəxt olasan ki, bu cür sərsəm çağırışı dilə gətirəsən?
Həqiqətən, cənab Helsborn bədbəxtdir. Çünki ölkəsinə yaxından-uzaqdan hansısa əlaqəsi olmayan mövzuya baş vurub. Deyən lazımdır ki, bax, sənə nə düşüb ermənilərdən? Amma sualımız ritorikdir. Axı erməni lobbi və diaspor təşkilatlarının səpdikəri “xoşbəxtlik toxumları” Avropanın şimal ölkəsində də cücərməkdədir.
Görünür, bunun təsiridir ki, deputat Helsborn İsveç parlamentindəki xarici siyasət məsələləri ilə bağlı gedən diskussiyalarda bildirib ki, Qərb daha güclü Avropa sivilizasiyası və güclü Avropa naminə Cənubi Qafqaz regionunda Ermənistan demokratiyasını, insan hüquq və azadlıqlarını qorumalıdır.
Yəqin, fərqinə vardınız ki, isveçli deputat Ermənistan və havadarlarının, eləcə də erməni lobbi və diaspor təşkilatlarının ənənəvi “klişelərini” təkrarlamaqla “xoşbəxt olmağa” çalışır. Həmin “klişelər” üzrə direktivlərin haradan qaynaqlandığı məlumdur. Axı son günlər “Köhnə qitə”də Ermənistanın qorunmasının vacibliyi məsələsindəki deyimlər aktuallaşmağa başlayıb. Karyerist Helsborn isə özünü vəzifə pillərindən irəliyə getməyə kökləyib.
Bəli, hesab etmirik ki, deputat düşüncə böhranı keçirir. Məsələyə mövcud prizmadan yanaşsaq, bəlkə ona bədbəxt də demək olmaz. Çünki, bir qayda olaraq, Avropada vəzifə yüksəlişinə can atanlar ermənilərlə yaxınlıq edirlər. Mövcud tendensiya günümüz üçün də aktualdır və əsl bədbəxtlik elə budur.
Bəli, bədbəxtlik ondadır ki, Avropa, ümumən Qərb özü üçün erməni təəssübkeşliyində müqəddəslik yaradır. Burada ən pisi bu təəssübkeşliyin anti-Azərbaycan motivlərinin mövcudluğudur. Nəzərə alaq ki, deputat Erik Helsborn ölkəmizi anti-demokratik tərzdə təqdim edib. Yəni, daha bir ənənəvi “tezis” gündəmdədir. Söhbət “demokratik Ermənistanın” “avtoritar Azərbaycandan” qorunmasından gedir. Bunun Avropa sivilizasiyasının müdafiəsi ilə nə əlaqəsi?
E.Helsborn kimi “bədbəxtlər” isə əlaqə qondara bilirlər. Onlar çox asanlıqla ölkəmizi qaralamaq, nüfuzdan salmaq üçün hər cür cəfəngiyyatı tirajlamağı yaxşı bacarırlar. Şübhəsiz, erməni lobbi və diaspor təşkilatlarının səpdikləri “xoşbəxtlik toxumlarının”, belə demək mümkünsə, maddi təmənna məhsulundan faydalanıblar. Ona görə də siyasi leksikonlarını nağıllar üzərində kökləyirlər.
Əlbəttə, E.Helsbornun ölkəmiz əleyhinə dilə gətirdiyi sərsəmliklərin hamısını diqqətə çatdırmaqdan, onun tərbiyəsizliyə söykənmiş həyasızlığındakı aşkar ermənipərəstliyin bütün təfərrüatlarına diqqət yetirmək niyyətindən uzağıq. Ancaq nağıldan söz düşmüşkən, isveçli deputatın ölkəsi ilə bir coğrafi arealda yerləşən Danimarkanın məşhur yazıçı Hans Xristian Andersonun təsiri altında olduğunu söyləmək mümkündür. Bu mənada Helsbornun erməni avantürizminə yalnız nağıl dəstəyi göstərdiyini deyə bilərik.
Onu da deyək ki, hazırkı durumda nağıl dəstəyi rəsmi İrəvan üçün çox vacibdir. Çünki, əslində, ona göstəriləcək başqa dəstək yoxdur. Ermənistan və ölkənin rəhbərliyi nağıllarla bəslənir. Hərçənd, Skandinaviya nağılları bir qədər fərqlidir. Onlarda göydən üç alma düşmür, üç daş – vikinqlərin yerindən oynatdıqları daşlar düşür. Həmin daşlardan biri Helsbornun öz başına, biri təmsil olunduğu parlamentə, digəri isə Ermənistana düşür.
Ə.RÜSTƏMOV
XQ
