Ermənistanın sabiq xarici işlər naziri Vardan Oskanyan baş nazir Nikol Paşinyanın ünvanına yeni ittihamlar səsləndirib. Paşinyanın Azərbaycanla bağlı siyasətini sərt tənqid edən sabiq diplomat onu təslimçilikdə və hədsiz itaətkarlıqda suçlayıb. Oskanyan deyir ki, Paşinyanın Azərbaycanla münasibətdə yol verdiyi ən böyük yanlışlıqlardan biri “tanıyıram” və “qəbul edirəm” ifadələrindən mütəmadi istifadə etməsidir. Sabiq dplomatın fikrincə, Paşinyan bu ifadələrdən o qədər çox istifadə edib ki, “ikinci təfsir” şansına yer qalmır...
Oskanyan açıqlamasında Paşinyanın “yumşaq siyasətçi” obrazını formalaşdırmaqla ictimai rəydə özünün “sərt diplomat” imicini yaratmağa cəhd edib. Maraqlıdır ki, sabiq xarici işlər naziri Paşinyanın “birdən-birə” niyə belə yumşalmasına aydınlıq gətirmir. Halbuki, Paşinyanın Qarabağla bağlı dəfələrlə kəskin ifadələr işlətdiyi hamıya məlumdur. “Qarabağ Ermənistandır və nöqtə” ifadəsinin məhz Paşinyan tərəfindən səsləndiyi, onun dəfələrlə ölkəmizi müharibə və yeni işğallarla hədələdiyi yaxın tarixi keçmişin inkaredilməz faktlarındandır.
Əslində, 44 günlük Vətən müharibəsinin başlanmasının ən böyük səbəbkarı Paşinyan, onun işğal siyasətindən imtina etməməsi oldu. Paşinyanın sərt ritorikasına məhz Vətən müharibəsi – 8 Noyabr Zəfəri son qoydu.
10 noyabr 2020-ci il tarixində imzalanmış üçtərəfli Bəyanatla Ermənistan sülhə hazır olduğunu, işğal etdiyi torpaqlardan çıxacağını, Azərbaycan tərəfinin bütün şərtlərini qəbul etdiyini bildirdi. Məhz bu tarixi andan sonra Paşinyanın dilinə “tanıyıram” və “qəbul edirəm” ifadələri yol tapdı. Başqa sözlə desək, Paşinyanın “yumşaq siyasətçi” obrazını onun xarakteri deyil, Azərbaycan Ordusunun “dəmir yumruğu” formalaşdırıb. Bu isə o deməkdir ki, Paşinyanın yerinə Oskanyan da olsaydı, 44 günlük müharibədəki rüsvayçı məğlubiyyətdən sonra eyni ifadələri işlətmək məcburiyyətində qalacaqdı.
Oskanyanın Paşinyanın ünvanına səsləndirdiyi digər ittiham onun Qarabağdakı ermənilərin muxtariyyət məsələsini gündəmə gətirməməsi ilə bağlıdır. Keçmiş xarici işlər naziri bu nöqtədə də səmimi deyil və erməni ictimaiyyətini gözgörəti aldadır. Məsələ bundadır ki, Paşinyanın ermənilərin muxtariyyət məsələsini gündəmə gətirməsi, bunu müzakirə etməsi mümkün deyil və bunun üçün heç bir əsas yoxdur. Çünki Azərbaycanla Ermənistan arasında post-müharibə dönəmini tənzimləyən ən mühüm sənəd 10 noyabr bəyanatında muxtariyyətlə bağlı heç bir bənd yoxdur.
Xatırladaq ki, dövlət başçısı İlham Əliyev 10 noyabr 2020-ci il tarixində xalqa etdiyi müraciətdə bu fakta xüsusi olaraq diqqət çəkmiş, Dağlıq Qarabağın statusu ilə bağlı məsələsinin “gorbagor olduğunu” bəyan etmişdir: “Yəqin siz fikir vermisiniz ki, bu bəyanatda Dağlıq Qarabağın statusu haqqında bir kəlmə də yoxdur! Bəs hanı Ermənistan tərəfinin tələbləri ki, Dağlıq Qarabağa müstəqillik verilməlidir? Mən onlara muxtariyyat təklif edəndə buna razı olmadılar, dedilər ki, yox, bu, “müstəqil dövlətdir”. Bunlar uzun illərdir “müstəqil dövlət” kimi yaşayır və onlar Azərbaycandan müstəqillik almalıdırlar. Bir kəlmə də yoxdur, Paşinyan. Nə oldu bəs? Bu nə oldu, Paşinyan? Deyəsən, bu söz çox illər dillərdə qalacaq”.
Muxtariyyət məsələsini yenidən gündəmə gətirmək, bu istiqamətdə süni ajiotaj yaratmaq Oskanyanın ölü xəyallarına həyat vermək cəhdindən başqa bir şey deyil.
Vardan Oskanyanın Paşinyana yönəlik ittihamlarından biri də onun Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanıması, bunu açıq şəkildə etiraf etməsidir. Oskanyan bundan əvvəlki məsələlərdə olduğu kimi, bu məsələdə də siyasi riyakarlığa yol verir və ictimai şüuru aldatmağa çalışır. Əslində, Ermənistanın Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanıması faktı 10 noyabr 2020-ci il Bəyanatına söykənir. Rəsmi İrəvan bu bəyanatı imzalamaqla işğal faktını da, Qarabağın Azərbaycanın tərkib hissəsi olduğu reallığını da təsdiqləmiş, bu gerçəkliyi etiraf etməyə məcbur olmuşdur. Müharibədən sonrakı dönəmdə təmas xəttində baş verən toqquşmalarda erməni diversantlaırının qətiyyətlə məhv edilməsi, Qarabağdakı terrorçu qrupların önəmli bir hissəsinin zərərsizləşdirilməsi də İrəvanı Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanımaq məcburiyyəti ilə üz-üzə qoymuşdur. Ermənistanın hazırkı ümidsiz vəziyyəti də bu tarixi-hüquqi reallığı təkzib etməyə imkan vermir. Bu isə o deməkdir ki, Ermənistan hakimiyyətində kimin təmsil olunmasından asılı olmayaraq, bu siyasi postda yer alan istənilən şəxsin Qarabağı Azərbaycanın tərkib hissəsi kimi tanımaqdan başqa yolu yoxdur. Şübhəsiz, Ermənistanın bu etirafa məcbur edilməsi Azərbaycan Ordusunun və diplomatiyasının uğurudur.
Bütün bu faktlar göstərir ki, “qoçaq” diplomat donunda zühur edən Oskanyanın Paşinyana qarşı bu cür ucuz ittihamlar səsləndirməsi absurddur və bu cəhdin hansısa konkret nəticəsi olmayacaqdır. Bundan başqa, Oskanyanın Paşinyanı “qorxaq” kimi dəyərləndirməsi xalqın gözündə sabiq xarici işlər nazirini cəsarətli etmir. Paşinyanın xalq tərəfindən seçildiyini nəzərə alsaq, söyləmək olar ki, erməni toplumu layiq olduğu hakimiyyətlə qovuşub və Oskanyan Nikolu “qorxaq” adlandırmaqla eyni ittihamı həm də erməni cəmiyyətinə ünvanlamış olur. Əslində, Oskanyan özü də bu cəmiyyətin üzvü kimi çətin ki, Paşinyandan cəsarətli olsun.
Seymur ƏLİYEV