Yay fəsli ilə əlaqədar adamlar dincəlmək üçün əsasən fərqli məkanlara - bölgələrə üz tutsalar da, buna imkanı olmayanlar yaşadıqları ünvanın yaxınlığındakı istirahət parklarına gedirlər. Yaşıllıqlar qoynunda – təmiz havada gəzişib söhbət etmək, kafe və restoranlarda əylənmək, sərin su içib, dondurma yemək özü də bir zövqdür.

Belə məkanlardan biri də 4 il əv­vəl əsaslı təmirdən sonra ölkə başçısı İlham Əliyevin və Birinci vitse-prezi­dent Mehriban Əliyevanın açılışını et­diyi “Neftçilər” parkıdır. Suraxanı rayo­nu, Qaraçuxur qəsəbəsində yerləşən bu istirahət parkı 1982-ci ildə salınıb. Ümumi sahəsi 6 hektar olan ərazinin 4 hektarlıq hissəsində mədəniyyət və is­tirahət guşələri yaradılıb, qalan sahədə isə meşə zolağı salınıb, velosiped yol­ları çəkilib, işıqlandırma işləri görülüb. Bu istirahət məkanında “IDEA” İctimai Birliyinin layihəsi çərçivəsində uşaq id­man meydançaları salınıb, trenajorlar, attraksionlar quraşdırılıb. Eyni vaxtda 100-ə yaxın ailə buradakı mövcud im­kanlardan yararlana bilər. 

Parkda neft buruğu rəmzi olan “Stella” abidəsi quraşdırılıb, Azərbay­canın Milli Qəhrəmanı Cavanşir Rəhi­movun 1999-cu ildə qoyulmuş büstü bərpa edilib və ətrafı abadlaşdırılıb. Bundan başqa, parkda “Veteranlar guşəsi” və iaşə obyektləri yenilənib.

Biz parka günorta çağı getdiyimiz üçün orada dincələnlər az idi. Ətrafa nəzər saldıq. Yaşıllıq bol idi, müəyyən səliqə-sahman da vardı. Orada olan sakinlərə üz tutaraq, istirahətlərinin ürəklərincə olub-olmadığını soruşduq. Onların dediklərini qələmə aldıq. 

Mais Həmidov: 

– Parkın vəziyyətindən razıyıq. Dövlətimiz tərəfindən istirahət məkan­larının salınması, mövcud olanların yenilənməsi təqdirəlayiqdir. Lakin biz də gərək bunun qədrini bilək. Məsələn, bəzi vətəndaşlar uşaqlarını skamyanın üzərinə ayaqqabılı çıxarırlar, oturacaq­lar bulaşır, sınır və s. attraksionlar və ayaqüstü yeyəcəklər bahadır. Bundan başqa, zibil qutuları da azdır.

Şərif Qurbanəliyev:

– Deyirlər ki, parklar şəhərlərin tə­bəssümüdür. Doğrudan da, belədir. Amma qazonun üzərinə necə gəldi çıxmaq, şirniyyat kağızlarını, plastik su qablarını, günəbaxan tumunun qabıq­larını hara gəldi, atmaq olmaz. Bu kimi hallar parkın gözəlliyinə xələlə gətirir. Məncə, parkda bir neçə nəzarətçi də olsa, yaxşıdır. Bir də ki, gərək camaat da bunun fərqində olsun, yəni ictimai nəzarət güclənsin və hər kəs öz dav­ranışına fikir versin. Axı, bu da bir mə­dəniyyətdir. 

Oruc Məmmədov:

– Mənim 83 yaşım var. Sərin su bulaqlarının tikilməsi, günvurma halla­rının qarşısının alınması üçün də təd­birlər görülməsini vacib sayıram. 

Parkda çalışan sosial işçilər də vətəndaşların bəzi davranışlarından şikayətləndilər. Onlardan biri – Mehri­ban Hüseynova bildirdi ki, bəzi sakinlər onların zəhmətini yerə vururlar. Kim­sənin tullantını beş addımlıqdakı zibil qablarına atmağa tənbəllik etməsi heç bir məntiqə sığmır. Təmizlik işçiləri var deyə, kimlərinsə belə davranışları düz­gün deyil. Bir vaxtlar parkda yeyib-iç­diklərinin qalıqlarını yerə tökənlər üçün “20 manat cərimə olacaqsınız” elanı hər ağacın başına vurulurdu. Təsiri az olsa da, kimlərisə parkı zibilləməkdən çəkindirirdi. Bu cür xəbərdarlıqlara, görünür, yenə də ehtiyac var.

Parkı dolandıqca iradların doğru olduğunu bir daha gördük. Bu, bizim şəhərimizdir. Parklar da bizim rahat­lığımız üçün salınıb. Bir kibrit çöpünü belə yerə atmamalıyıq. Həm şəhər si­vilizasiyası, həm də, ümumiyyətlə, adi davranış normaları bunu tələb edir. 

İmamət İSMAYIL ƏDİLBƏYLİ