Cismən yoxluğunun iyirminci ilində xalqımız ulu öndər Heydər Əliyevi qədirbilənliklə anır. Bu qədirbilənlik son dərəcə böyük dəyərdir. Xalqımıza milli indektiklik, özünəməxsusluq qazandıran dəyər. “Heydər Əliyev ili” isə hər çaları ilə özünəməxsusluğumuzu təsdiqləyir. 

Qətiyyətlə demək olar ki, milli identikliyimiz ötən 100 ilin hər günündə inkişaf tapdı, sanki yoxdan vara qovuşdu. Əlbəttə, bu yol heç də asan olmadı. Azər­baycan çətinliklər, məhrumiyyətlər gördü. Vətənimiz hansı çətinliklərlə üzləşdisə, Ulu öndər də onun önün­də oldu, həmin müşküllərin hər birini yaşadı, ağrı-a­cısını çəkdi. Çiyinlərini ağır bir yükün altına verdi, amma geri çəkilmədi, usanmadı, müqəddəs amalın­dan bir an belə dönmədi. Əksinə, irəli doğru atdığı addımları daha da qətiləşdirdi.

Heydər Əliyev şəxsiyyəti yaşa dolduqca Azərbay­can kamilləşdi, özünə ağır-batmanlıq libası geyindi. Hazırda xalqımız sanki bütövləşmiş və fərdiləşmiş Heydər Əliyevdir. Onun kimi qüdrətli, onun qədər prinsipial və əzəmətli. Bu əzəmət və qüdrət Uca Tan­rının xalqımıza ərməğanı, ötən 100 ilimizi zənginləş­dirən lütfüdür. Heydər Əliyevin qurduğu Azərbaycan, sözün əsl mənasında, vətənləşmiş Azərbaycandır.

 2003-cü ilin 12 dekabr tarixini xatırla­yıram. O izdiham hələ də gözümün önün­dədir. Kədərin, qəmin, qüssənin ümmanı yaşanırdı. Fəqət qəm və kədər insanla­rımızı birləşdirmişdi. Birləşmədə Heydər Əliyevin Azərbaycana qazandırdığı əbə­dilik dil açıb danışır, özünü dünyanın ha­rasında yaşamasından asılı olmayaraq, hər bir azərbaycanlının dərin ehtiramın­da göstərirdi. Deməli, Ulu öndər həyatla vidalaşanda da böyüklük göstərirdi. Bunu Azərbaycana yeni həyat verməklə edirdi. İndi o tarixi yada salmaq, o qədirbilənliyi göz önündə canlandırmaq misilsiz qürur və fəxarət hissi doğurur. Ona görə də 12 dekabr həm də qürur və fəxarət tariximiz­dir. 

12 dekabrda Heydər Əliyev adlı qə­dirbilənlik salnaməmiz milli mənlik şüuru­muzun mühüm bazasına çevrildi, bir növ, rəmzləşdi. Bu rəmzləşmənin müqəddəs­lik formulu isə Azərbaycançılıq fəlsəfə­sinə söykəndi. Heydər Əliyevin milli məf­kurəyə, milli ideyaya çevirdiyi fəlsəfəyə. 12 dekabrda bu fəlsəfə özünün böyük təntənə anına şahidlik etdi. Bu gün hə­min təntənənin iyirminci ildönümünü ya­şayırıq. İyirmi iki yüz, min iki yüz, on min iki yüz üçün təminatdır. İyirmi əbədiyyatın sonsuzluq müjdəsidir. 

2003-cü ildən Heydər Əliyevin Azər­baycançılıq fəlsəfəsi yeni yola çıxdı. XX əsrin sonlarına doğru özünə qayıtmış mil­li şüur və düşüncə həmin dövrdə üzləşdi­yimiz uğursuzluğu həzm edə, ədalətsizlik və haqsızlıqla barışa bilməzdi. Söhbət Qarabağ uğursuzluğu və haqsızlığından gedir. Qarabağ Heydər Əliyevin böyük siyasət meydanındakı məğlubedilməzlik formulunun təsdiqi kimi çıxış etməli idi və etdi də. Bu məğlubedilməzlikdə baş­lıca rolu varislik amili oynadı. Varisliyin 20 ili həm də əbədiyyatın iyirminci ilinin Qarabağ hesabatıdır. Qarabağın azadlıq hesabatı. Bu təntənədə ilahi qanuna­uyğunluq var. Heydər Əliyev şəxsiyyəti məğlubedilməzdirsə, onun miras qoydu­ğu Azərbaycan qalib olmalı idi və oldu da. 

İyirmi il əvvəl varislik Heydər Əliyev liderliyinin Azərbaycançılıq fəlsəfəsin­dəki hərəkətverici qüvvəyə çevrildi. Bu qüvvə böyük öndərin siyasət meydanın­dakı məğlubedilməzliyini təmin etməklə, ölkəmizi suverenliyinə, ərazi bütövlüyünə qovuşdurdu və bu gün bütöv, müstəqil Azərbaycan Respublikasında yaşayırıq. Heydər Əliyev şəxsiyyətindəki varisliyin Prezident İlham Əliyevin şəxsində Zəfər çaldığı Azərbaycanda. Deməli, Azər­baycançılıq fəlsəfəsindəki milli şüur və düşüncə savaşı uğursuzluğu diriliş ruhu­na çevirməyi bacardı. Elə buna görə də Heydər Əliyev ruhu Azərbaycanın diriliş ruhudur, müzəffər ruhdur.

Heydər Əliyevin Azərbaycançılıq, dövlətçilik məfkurəsindəki ruh gələcəyi­mizin təminatıdır. Bəli, müzəffərlik gələ­cəyimiz üçün böyük üfüqlər açıb. Ulu öndər deyirdi ki, gün gələcək Azərbay­can dünyaya Günəş kimi doğacaq. Bu günün Azərbaycanı dünyaya doğmuş yeni Günəşdir. Şəfəqləri qütb sabahlarını işıqlandıran, zülmətlərə nur salan Günəş. 

O Günəş keçmişi tarixə çevirmək əzmini yaşadır. Onun parlaqlığı artdıqca Heydər Əliyevli keçmişimizin hər səhifə­si incələnərək ayrıca tarixə çevrilmək üçün özünə vətəndaşlıq hüququ növbə­sini gözləyir. Əminik ki, üzə çıxmaq, bə­yan olunmaq üçün növbəsini gözləyən tarix bizi Heydər Əliyev şəxsiyyətindəki əzəmətin daha möcüzəvi aləminə apara­caq. Axı, Heydər Əliyevli keçmiş zəngin və rəngarəngdir. Heydər Əliyevli keçmiş o qədər böyükdür ki, onu səhifə-səhifə deyil, sətirbəsətir, sözbəsöz oxumaq, öy­rənmək, yaddaş və düşüncələrə hopdur­maq gərəkdir. Ona görə gərəkdir ki, bu keçmiş gələcəyin şanlı Azərbaycan das­tanı üçün çıxış nöqtəsidir. Ən böyük təmi­natımız da elə budur. Təminat yaşamdır, xalqımızın hürr və firavan yaşamı.

Bəli, Heydər Əliyevli Azərbaycan daim yaşayacaq, yeni-yeni zirvələr fəth edəcək. Uca Tanrıdan bu böyük şəxsiy­yətə rəhmət diləyir, müqəddəs ruhu qar­şısında baş əyirik!

Əflatun AMAŞOV,
Baş redaktor