“Ermənistanda erməni qadınlarının bədbəxt olduğunu düşünən insanlar var. Bu, doğru deyil. Erməni qadınları, həqiqətən, sevilir, xoşbəxtliyin və ailə dəyərlərinin nə olduğunu çox yaxşı bilirlər. Başqa bir şey də budur ki, qadınların cəmiyyətimizdəki rolu lazımi səviyyədə qiymətləndirilmir. Arzu edirəm ki, kişilər qadınları qorusun və qiymətləndirsinlər”. Bu fikirlər hər hansı qadın hüquqları ilə bağlı təşkilatın rəhbərinə, yaxud hüquq müdafiəçisinə məxsus deyil. Müəllifi Ruben Vardanyandır. O Vardanyan ki, bir neçə ay əvvələdək Azərbaycan əleyhinə basıb – kəsirdi. Öz aləmində Qarabağdakı separatçı rejimi ölkəmiz qarşı birləşdirirdi. Ay, nə bilim, milli ruh, ləyaqət və mənlik hissi formalaşdırırdı. Bir sözlə, Ruben təfəkkürünün mücərrəd guşəsində bəslədiyi ucuz populizm elementlərini bir-birinə qatmışdı. 

Qarabağdakı separatçı rejimin rəhbəri Araik Arutyunyan Vardanyanı tutduğu oyuncaq "dövlət naziri" pos­tundan uzaqlaşdırdıqdan sonra gözlə­nilirdi ki, Ruben özünün siyasi fəaliy­yətini Ermənistan daxilinə, belə demək mümkünsə, transformasiya edib baş nazir Nikol Paşinyana qarşı öncül müxaliflik uğrunda mübarizəyə girişə­cək. Yəni, düşünmək olardı ki, Vardan­yan hazırkı iqtidara münasibətdə sərt mövqe tutanları öz ətrafında birləş­dirərək ciddi işlər gerçəkləşdirəcəkdir. Nə qədər olmasa, onun arxasındakı Rusiya amili var axı. 

Nəzərə alaq ki, Rubenin ötən ilin sentyabrından Qarabağda peyda ol­ması bölgədəki separatçılığın Rusiya qanadının işə düşməsi anlamını verir­di. "Dövlət naziri"nin fikirləri elə fon ya­radırdı ki, sanki, Moskva Qarabağdakı hər hansı müsbət dinamikaya özünün sərt alternativini ortaya qoyaraq vəziy­yəti destabilləşdirə bilmək potensialın­dadır. Daha doğrusu, bu düşüncədədir. Əslində, "plan" elə idi. Amma Azərbay­canın qətiyyətli mövqeyi, xüsusən ötən il dekabrın 12-dən başlayaraq, ekofəal­larımızın və qeyri-hökumət təşkilatları təmsilçilərimizin Laçın-Xankəndi yolun­da keçirdikləri aksiya bütün "ssenarini" alt-üst etdi. Nəticədə Vardanyan Qara­bağ ermənilərinin həyatını ağırlaşdıran şəxs olaraq qəbul edilməyə başladı. Bu isə həm də Rusiyaya münasibətdə, ümumən, erməni cəmiyyətində hökm sürən antipatiyanı bir qədər də dərin­ləşdirdi. Nəhayət, A.Arutyunyan Rube­ni "postundan" uzaqlaşdırdı. 

Əlbəttə, keçmişə boylanmaq niyyə­tində deyilik. Məsələ R.Vardanyanın fa­cebook səhifəsində yazdığı və diqqətə çatdırdığımız fikirlərindədir. Onu da bil­dirdik ki, həmin fikirlərin Rubenə məx­susluğunu bilməsəydik, elə sanardıq ki, onları yazan qadın hüquqları ilə məş­ğul olan hansısa qeyri-hökumət təşki­latının rəhbəridir. Başlıca vurğulanmalı məqam isə budur ki, Azərbaycana qar­şı çıxmaq məqsədi güdən və nəhəng siyasətə burun soxan şəxs yekunda acınacaqlı duruma düşür. Özünə ciddi siyasətçi deyən birinin hazırkı poten­sialı baxımından erməni cəmiyyətinə verdiyi mesaj yalnız vardanyansayağı ola bilər. Bu mənada Ruben hazırda, bütövlükdə, erməni siyasətinin rəzilliyi­nin simvolu kimi meydana çıxır. 

Ancaq nəzərə alsaq ki, Rubeni Qa­rabağa Moskvadan göndərmişdilər, Vardanyanın indi facebookda yazdıq­ları həm də onu bölgəyə dürtən da­irələrin mənəvi və siyasi fiaskosudur. Diqqət yetirək, həmin dairələr heç nə edə bilmədilər, məqsədlərinə çatma­ğa müvəffəq olmadılar, axırda ortaya qoyduqları fiqur özünütəsdiq üçün qa­dınlarla bağlı sosial şəbəkə postu pay­laşmaq məcburiyyətində qaldı. Başqa vasitə ilə gündəmə gəlmək yolu yoxdur və Vardanyanın siyasi qısırlığı, həm də onun arxasında dayanan qüvvənin eyni vəziyyətə düşməsi deməkdir. Belə davam etsə, Ruben qadınlarla bağlı hansısa başqa kampaniyalara da qo­şula bilər. Çünki adam boş-bekardır. Heç Ermənistan siyasətində də ona yer yoxdur. 

Digər tərəfdən, Vardanyan, bütöv­lükdə, Azərbaycana qarşı çıxan, ölkə­mizə münasibətdə barışmaz mövqe tutan erməni avantürizminin düşdüyü acınacaqlı durumun sifətidir, bariz ob­razıdır. Bu obraz digərləri üçün də bir siqnal olmalıdır. Məsələ heç də onda deyil ki, belələrinin hamısı Ruben kimi facebookda mənasız, yəni özlərinin siyasi amplualarına uyğun gəlməyən, iddiaları ilə bir araya sığmayan payla­şımlar etməklə miskin vəziyyətə düşə­cəklər. Heç şübhəsiz, psixoz onların hərəsinə bir cür təsir göstərəcəkdir. Tam mümkündür ki, bəziləri siyasətdən qadın paltarı tikmək biznesinə girişsin, hərdən o paltarları öz üzərlərində sı­naqdan çıxarmaları ehtimal ediləndir. Elə Paşinyanın komandasının da bu aqibətlə üzləşəcəyini söyləmək olar. Onsuz da hazırkı Ermənistan ictimai rəyi özünün anti-Azərbaycan ritorikası ilə aşağı-yuxarı Vardanyanın hazırda düşdüyü durumdadır.

Ancaq Rubenin fikirlərini çox da xə­rifliyə salmayaq. Adam heç də pis şey­lərdən danışmır. Məsələn, Vardanyan onu da yazır ki, "analıq, qadın üçün ən böyük xoşbəxtlik və ən mühüm roldur. Biz hər şeyi etməliyik ki, gələ­cəkdə analar müharibələr nəticəsində övladlarını itirməsinlər". Göründüyü kimi, keçmiş separatçı "dövlət nazi­ri" mətləbə gəlməyi də bacarır. Bəlkə də subliminal mesaj verir. Axı, müha­ribələr nəticəsində itirilən övladları doğan analardır. Erməni analarının əsrlərdir dünyaya gəlmiş övladlarına türklərin düşmən olduğunu beşikdəcə aşıladığı reallığı var. Əsrlərdir erməni xalqı adlandırılan qövm bu düşüncənin fəsadlarından əziyyət çəkməkdədir. Ancaq düşdüyü girdabı anlamayacaq dərəcədə xəstədir. Rus dissident yazı­çısı, Nobel mükafatı laureatı Aleksandr Soljenitsin "Arxeopelaq QULAQ" əsə­rində repressiya törədən, minlərlə in­sanın qatilinə çevrilmiş insanları nəzər­də tutaraq, özünün məşhur ifadəsini işlətmişdi: Görəsən, onları hansı ana doğub?

Bəli, biz də soruşuruq ki, görəsən, Xocalıda yüzlərlə azərbaycanlını qanı­na-qaltan edən, onlara olmazın müsi­bətlər yaşadan və əməlləri ilə fəxr edən sarkisyanları, zori balayanları hansı analar doğmuşdu? Deməli, ilk növbə­də analar, yəni onların timsalında er­mənilərin genefondu dəyişməlidir ki, dünyaya belə cəlladlar gətirməsinlər. Elə Vardanyan kimilərini də, həmçinin. Yalnız belə olduğu təqdirdə Rubenin təbirincə desək, Ermənistanda qadın­ların bədbəxt olmadığını düşünənlər tapılacaq.

Digər tərəfdən, o da mümkündür ki, ruspərəst Vardanyan "biz hər şeyi etməliyik ki, gələcəkdə analar mühari­bələr nəticəsində övladlarını itirməsin­lər" deməklə, hazırda rəsmi Moskva ilə daban-dabana zidd mövqe tutan, onu Cənubi Qafqazdan çıxarmaq istəyən qüvvələrin ruporuna çevrilmiş, Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin həbsi ilə bağlı Roma Statunu ratifikasiya eməyə hazırlaşan Ermənistan hakimiyyətinə mesaj verir. Daha doğrusu, öz ağala­rının mesajını çatdırır. Yəni, bizə qar­şı çıxmağınız növbəti müharibədir və əgər müharibə olsa, ananız ağlayacaq. Nəzərə alaq ki, kriminal keçmişi olan Ruben məhz bu tipli mesajların veril­məsi baxımından ən yaxşı vasitədir. 

Ə.RÜSTƏMOV, “Xalq qəzeti”