Xocavənd rayonu hələ Birinci Qarabağ müharibəsində 145 şəhid vermişdi. Onlardan 13-ü qadın, 13-ü isə uşaq idi. İşğalın müxtəlif dövrlərində girov götürülmüş 110 nəfər dinc sakindən 49-u erməni terroru və vəhşiliyinin qurbanı olub. Bütün bunlar balaca Şirxanın da qəlbində silinməz izlər buraxmış, böyüdükcə qəlbindəki qisas hissini daha da alovlandırmışdı.
Şəhid Quliyev Şirxan İsmixan oğlu 1995-ci il sentyabr ayının 2-də Xocavənd rayonunu Muğanlı kəndində anadan olub. Orta məktəbdə təhsilini başa vurduqdan sonra 2013-cü ildə hərbi xidmətə gedib. Daha 2 il sonra isə Vətən torpaqlarını işğaldan azad etmək eşqi ilə müddətdən artıq hərbi qulluqçu kimi “N” saylı hərbi hissədə xidmətə başlayıb.
2016-cı ilin aprel döyüşlərində özünü qorxmaz hərbçi kimi təsdiq edən çavuş Şirxan Quliyev sonrakı xidmət dövründə hərbçilər arasında atıcılıq üzrə keçirilən yarışların dəfələrlə qalibi olub. Düz 5 il o, ən müxtəlif istiqamətlərdə xidmətdə olub. Gözlədiyi bir məqam isə döyüş əmrinin verilməsi idi. Bu arzusuna yetmək Şirxana 2020-ci il sentyabrın 27-də nəsib olub. Ailəsi ilə telefonla danışan igid Vətən oğlu deyib ki, “məqam həmin məqamdır, nəhayət, biz torpaqlarımızı azad edəcəyik”.
Zəfər yürüşü zamanı ilk döyüşdən başlayaraq düz 40 gün sorağı ən qaynar yerlərdən gələn Şirxan Cəbrayıl, Füzuli, Qubadlı uğrunda gedən döyüşlərdə əsl qəhrəmanlıq nümayiş etdirib. Noyabrın 2-də Daşaltıda yaralanmasına baxmayaraq, o, geri çəkilməyib. Son damla qanına qədər döyüşüb və noyabrın 7-də şəhidlik zirvəsinə ucalıb.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin müvafiq sərəncamları ilə Şirxan Quliyev ölümündən sonra “Vətən uğrunda”, “İgidliyə görə”, eləcə də Füzulinin, Qubadlının və Şuşanın azad olunmasına görə medalları ilə təltif olunub. Hər il doğum və anım günləri onun ölməz ruhuna böyük ehtiramla qeyd edilir. Şəhidimiz subay idi. Torpaqlarımız azad olunandan sonra sevdiyi bir qızla ailə qurmaq, oğul-uşaq sahibi olmaq arzusu vardı. Təəssüf ki, bu, onun qismətində yox imiş.
Şəhidin anası Raisə Quliyeva hər zaman qəhrəman övladı haqqında yana-yana, amma qürurla danışıb: “Hələ müharibədən əvvəl Şirxanla danışarkən deyirdim, ailə qurmaq vaxtındır. Cavab verirdi ki, torpaqlarımız azad edilsin, sonra ailə qurmaq haqqında düşünərəm. Şirxanın sevmədiyi ifadə “qaçqın” kəlməsi olub. Balam bizə torpaqlarımızın azad olunacağına dair vəd verdi və ona sadiq qaldı. Torpağına, bayrağına bağlı biri idi. Vətən müharibəsi başlanan ilk gündən də döyüşlərə qoşuldu. Yaralanmasına baxmayaraq, bir gün də geri çəkilmədi. Qəhrəmancasına döyüşərək torpaqlarımızın azadlığı yolunda şəhadətə ucaldı”.
Bacısı İlkanə Quliyeva isə söyləyir ki, Şirxanla hər zaman fəxr edib: “Biz Beyləqan rayonunda yerləşən Xocavənd məcburi köçkün qəsəbəsində yaşamalı olmuşuq. Hələ uşaq ikən Şirxan deyirdi ki, “axı, niyə biz məcburi köçkün olduq, niyə öz yurdumuzda yaşamırıq?”. Onun ən böyük arzusu torpaqlarımızın azad edilməsi və lazım gələrsə, bu yolda canından belə keçmək idi. Mən Şirxan kimi qardaşın bacısı olduğum üçün fəxr edirəm. Nəinki qardaşımla, bütün şəhidlərimizlə fəxr edirəm, onların hər birisi mənim qardaşımdır”.
Bu məqamda Şirxanın anım mərasimində çıxış edən Salakətin kənd tam orta məktəbinin müəllimi Eldar Allahverdiyevin söylədiklərini xatırlamaq da yerinə düşər. O dedi ki, Vətənimizin müstəqilliyi, torpaqlarımızın azad olunması naminə ölümü gözə alan gənclərimiz bu müqəddəs amal uğrunda şəhid olursa, bu, xalqımızın böyüklüyüdür: “Şəhid verməyən xalqın mənliyi olmaz. Şəhid qanı axmayan torpaqdan Vətən olmaz. Bizim xalqımız Şirxan kimi Vətəninə, torpağına bağlı qəhrəmanlar yetişdirən xalqdır”.
Bu gün 30 yaşı tamam olan şəhidimizin atası İsmixan kişi jurnalistlərə müsahibəsində həzin xatirələrə dalaraq, təmkinini pozmadan deyib ki, doğma yurdu olan Xocavənd torpaqlarına qovuşmaqda övladının da payının olması onun ən böyük təskinliyidir: “Şirxan ağlı kəsən gündən deyirdi ki, torpaqlarımızı gec-tez düşməndən azad edəcəyik, hər birimiz o gözəl, səfalı Qarabağımıza qayıdacağıq, o dağlarda bizim şanlı bayrağımız dalğalanacaq. Belə də oldu”.
Sonda qeyd edək ki, şair Günəş Xudiyeva şəhidin ad günü münasibətilə yazdığı şeirdə onu həzin duyğularla anıb:
Doğdu qızıl Günəş, gəldi yeni gün,
Açıldı bu xalqın düşdüyü düyün.
Qoydular üstünə çələngin, gülün,
Hər il ziyarətdir mənim də əhdim,
Ad günün mübarək, əziz şəhidim!
Ə.ƏLİYEV
XQ
.jfif)
