Ağaqulu Niftəliyev – 80

Aranda doğulsa da, dağ adamına daha çox oxşayır. On görə ki, kölgəli adamdır. Axı deyirlər aranın kölgəsi olmur, aranda insan özü arana köl­gə salır. Ancaq qoy dağlar da yadından çıxarmasın ki, bəzən bir adamın kölgəsində yüzlərlə insan sığınacaq tapır və bu kölgə dağların arana sal­dığı kölgə kimi heç də qaranlığa çevrilmir. Haqqında danışmaq istədiyim Ağaqulu Niftəliyev də belə ağayana kişilərdəndir...

Yaxşı adamlar elə nağıl kimidir. Onla­ra biri vardı və həmişə də var olaraq qala­caq demək daha düz olar. Deyirlər, yaxşı adamlar cənnətə düşməz, onların düşdüyü yer cənnət olar. Bu mənada, sağlığında cən­nəti qazananlardandı Ağaqulu Niftəliyev. Ağaqulu müəllimdən söz düşəndə tanıyan­lar onu birmənalı şəkildə yaxşı kişi kimi xarakterizə edirlər. Dağ vüqarlı bu kişi öm­rünün səkkizinci onilliyini də gənclik şövqü ilə yola salır. 

O, bu dünyaya Ucarın Boyat kəndindən yola çıxanda İkinci dünya müharibəsinin qurtarmağına hələ səkkiz ay qalırdı. Dün­yanın belə ağrılı, kədərli vaxtında dünyaya səs salmaq da hər oğulun qismətinə düş­mür. Onun doğulduğu Boyat “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanında hadisələrin cərəyan etdiyi coğrafi adlardan biridir. Azərbaycan xalqının formalaşmasında əsas tayfalardan biri də Boyat tayfası olub. Həmin tayfanın söylədikləri nəğmələr isə Boyat tayfasının nəğmələri, yəni bayatı adı altında termin kimi formalaşıb. Bu mənada, Ağaqulu Niftəliyevin müdrikliyinin, ağsaqqallığının haradan qanadlandığı başadüşüləndir.

Onun dünyaya gəlişi yayın axırlarına – sentyabrın 5-nə düşüb. Sentyabrın yarıdan çoxu yayın payına düşsə də, nədənsə bu ay payızdan sayılır. Bəlkə də, elə bu səbəbdən­dir ki, Ağaqulu müəllimdə yay istiliyi də var, payız sərinliyi də...

Dünyada yaşayan insanların sayı nə qədərdisə, o qədər də dil var deyirlər. Bu gün doğulan hər körpə uşaqla dünyaya yeni bir dil doğulur. Xalq havayı yerə demir ki, “filankəsin” dilini tapmaq lazımdı. Bu mə­nada, Ağaqulu müəllimin dilini tapmaq çox sadədir, hamının başa düşdüyü bir dildi, uşaqla uşaq dilində, böyüklə böyük dilində danışmağı bacarır.

İnsan oğlu doğulandan ölənədək özünə tərcümeyi-hal yazır. O, bunu özü istəmədən yazır. Adam var, onun tərcümeyi-halı özün­dən böyük görünür, oxuyursan, qurtarmır, oxuyursan, o adam gözündə böyümək əvə­zinə daha da kiçilir. Adam da var onun tər­cümeyi-halı çox qısadır, beş-on sözlükdür, birnəfəsə oxunur, bütün detalları ilə yadda qalır. Ömrü boyu tərifdən, boş-boş sözçü­lükdən uzaq olan Ağaqulu Niftəliyevin də tərcümeyi-halı belədir: 

1950-ci ildə doğulduğu Ucarın Boyat kəndindəki yeddiillik məktəbin 1-ci sinfinə gedib. 1957-ci ildə Göyçay Kənd Təsərrü­fatının Mexanikləşdirilməsi və Elektrik­ləşdirilməsi Texnikumuna daxil olub. Tex­nikumu bitirdikdən sonra istehsalatda və kəndlərindəki məktəbdə çalışıb. 1964-cü ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin fi­lologiya fakültəsinə qəbul olunub. Ali təh­silini başa vurduqdan sonra təyinatla Saatlı rayonuna ədəbiyyat müəllimi göndərilib. 1971-ci ildə Bakıya qayıdaraq bir müddət Təhsil Nazirliyinin Təchizat İdarəsində işləyib, sonra isə “Azərbaycan gəncləri” qəzetində əvvəl ədəbi işçi, sonra isə şöbə müdiri vəzifəsində çalışıb. 1978-ci ildə Bakı Ali Partiya Məktəbinə qəbul olunub. 1980-ci ildə bu məktəbi bitirərək “Kommu­nist” qəzetində (hazırkı “Xalq qəzeti”) baş müxbir vəzifəsində işə başlayıb, şöbə mü­diri kimi fəaliyyətini davam etdirib. 1997-ci ildən AZƏRTAC-da müxbir, bölmə müdiri olub. O, burada işlədiyi 17 il ərzində həm də AZƏRTAC-ın Həmkarlar İttifaqı Komitəsi­nin sədri olub.

O, agentliyin həmkarlar ittifaqı təşkila­tına sədrlik edərkən özünəməxsus bir ədalət meyarı yaratmışdı. Hər ay 3 əməkdaşa yar­dım yazırdı. İndi də həmkarlarımızın çoxu deyir ki, heç xəbərimiz olmadan Ağaqulu müəllimin işçisi İsabala gəlirdi ki, bəs sənə yardım yazmışıq, buyur pulunu. 

Gördüyü işlərin müqabilində Ağaqulu Niftəliyev bəzi fəxri adlar, mükafatlar da alıb. Belə ki, 2000-ci ildə AZƏRTAC-ın 80 illiyində ölkə başçısının müvafiq sərəncamı ilə Azərbaycan mətbuatının inkişafındakı xidmətlərinə görə “Azərbaycan Respubli­kasının Əməkdar mədəniyyət işçisi” fəxri adına layiq görülüb. AZƏRTAC-ın 85 illi­yində isə informasiya işinin təşkili və mət­buatın inkişafındakı xidmətlərinə görə ölkə başçısının sərəncamı ilə "Tərəqqi" medalı ilə təltif edilib. 2013-cü ildə “Azərbaycan Həmkarlar İttifaqları Konfederasiyasının 20 illik yubileyi döş nişanı”na layiq görülənlər arasında o da olub. Mən hələ aldığı digər çoxsaylı fəxri fərmanları, medal və təşək­kürnamələri saymıram. Bilirəm ki, saysam özünün də xoşuna gəlməz. Ona görə ki, hə­mişə Məmməd Arazın bu misrasını misal çəkirdi “Şöhrətini yaşadan az yaşayır”.

Özü həmişə deyir ki, ipə-sapa yatmayan, çox nadinc, emosional biri olub. Amma ədə­biyyat, kitab onu elə rəndələyib ki, özü də bilmədən bütün xarakterini dəyişib. Onun­la hər söhbətdən götürəcəyin, öyrənəcəyin çox şeylər var. Hər söhbət gələcəyə bir işıq, bir körpü salır. Tanıyanlar yaxşı bilir ki, o, həmişə and içəndə “Bərəkət haqqı” deyir. Bilirsiniz niyə, axı, o bərəkətin – çörəyin Qurandan əvvəl gəldiyini yaxşı bilir.

Ağaqulu müəllim ömrü boyu başqa­larının uğurunu özününkü sayaraq sevin­məyi bacarıb. Çox maraqlı tövsiyələri var. Təəssüf ki, bir çoxunu unutsam da, biri heç yadımdan çıxmaz. Deyir: “Əgər sənin deyə­cəyin bir kəlmə xoş söz kiminsə könlünü açacaqsa, onu heç vaxt əsirgəmə”.

Ağaqulu Niftəliyev həm də bir sülh adamıdır, onun missiyasında barışdırmaq, görüşdümək, düzüb-qoşub razılığa gətir­mək var. Mən nə filosofam, nə ilahiyyatçı. Amma insanların bir qədər bu dünyada çox yaşamasının mənim düşüncəmdə çox bö­yük hikməti var. İki halda insan bu işıqlı dünyada bəzən çox qala bilir. Birinci, cəza kimi, ikinci, elədikləri yaxşılıqlara mükafat əvəzi. Tam əminəm ki, Ağaqulu Niftəliyevə bu ömür mükafat kimi verilib. Müdriklər söyləyiblər ki, getmədiyin yer sənin deyil. Bəlkə də, o, bu səbəbdən tez-tez yolunu do­ğulub boya-başa çatdığı yurddan salır.

Deyirlər ki, xoşbəxtlik nisbidir, saatla, günlə, bəzən də anla gəlir. Deyə bilmərəm, onun bu yaşadığı 960 ayın payına neçə gün, neçə saat xoşbəxtlik düşüb. Amma bildi­yim odur ki, o, övladları, nəvələri, dürüst­lüyü, sadiqliyi, nəfsinə hakimliyi, ən əsası isə könül rahatlığı ilə xoşbəxtdir. Allah bu xoşbəxtlikləri ona çox görməsin. Sonrakı yubileylərində görüşmək ümidi ilə onu təb­rik edirəm.

Abdulla SUVAR,
AZƏRTAC-ın müxbiri