Bir də qocalacağını ağlına gətirməyən gənclər
Növbəti dayanacaqda avtobusa 70 yaşlarında bir qoca kişi mindi. Kartla ödənişdən sonra yıxıla biləcəyindən ehtiyat etdiyi üçün oturacaqlardan tuta-tuta salonun ortasına tərəf getdi.
Boş yer yox idi. Bir neçə cavan və orta yaşlı sərnişin isə ayaq üstə durmuşdu. Qoca bu marşrutla hər gün işə gedib-gəlir. Son vaxtlar ona və başqa yaşlı insanlara nəqliyyatda az-az hallarda oturmağa yer təklif edirlər.
Qoca bu dəfə də ayaq üstə durmalı olacaqdı. Amma bir qədər nasaz idi, ürəyindən keçdi ki, kaş, qarşıdakı dayanacaqlarda sərnişinlərdən düşən olaydı...
O, belə hallarda hər dəfə “zəmanə çox dəyişib, axı biz vaxtilə bunların ata-babalarına yer verərdik”, – deyə ürəyində cavanları qınayardı, amma giley-güzarını heç vaxt dilə gətirməz və bunu büruzə verməzdi. Bəzən hətta qəlbində gənclərə haqq qazandırmağa çalışaraq düşünərdi: “Bəlkə də tələbədirlər, imtahana gedirlər, ola bilər ki, gecəni yatmayıb dərslərini hazırlayıblar”.
Bu arada 30–35 yaşlarında bir gənc qadın yerindən qalxıb qocaya yaxınlaşdı və təkidlə onun yerində oturmasını xahiş etdi.
Kişi qəti etiraz etdi:
– Qızım, sən nə danışırsan, mən xanımların yerində otura bilmərəm.
– Yox, ağsaqqal, sizdən çox xahiş edirəm. Mütləq əyləşin.
Qoca hiss etdi ki, onun bu təklifdən imtina etməsi gənc xanımın xətrinə deyəcək. Əyləşdi və dərindən köks ötürdü. Avtobusdakılar bu səhnəni gözücü müşahidə etsələr də, heç kim qımıldanmadı.
Gözünü bahalı mobil telefonuna zilləyən yeniyetmə oğlan isə yanındakı xanım sərnişinin öz yerini qocaya verməsinin fərqində deyildi. O, telefona qoşulmuş qulaqcıqlar vasitəsilə hansısa yeni yumoristik səhnəciyin “dadını çıxarırdı”.
İki-üç dayanacaqdan sonra qocaya yer verən xanım düşməyə hazırlaşaraq avtobusun “stop” düyməsini basdı. Avtobus dayanacağa çataçatda idi.
Bu an gənc xanım qocaya yaxınlaşıb onun qulağına pıçıldadı:
– Əmi, siz mənim atama çox oxşayırsınız.
– Atanız sağdır?
Xanım kövrək səslə cavab verdi:
–Yox, bir həftə əvvəl dünyasını dəyişib...
– Allah rəhmət eləsin!
– Ölənlərinizə rəhmət!
Xanım avtobusdan düşdü və iti addımlara irəli gedərək kütlənin içində gözdən itdi.
Qoca ətrafa göz gəzdirdi və bu an hiss etdi ki, avtobusdakılar onun üçün yenidən yadlaşıblar.
M.HACIXANLI
XQ