Yaxud Azərbaycana qarşı total hücumun görünməyən tərəfi 

“Kollektiv Qərb” qarşıdurmanı o həddə çatdırıb ki, Azərbaycana qarşı ağıla sığan və sığmayan bütün vasitələri dövriyyəyə buraxıb. Bu “siyasi kart” ermənipərəst Qərb tərəfindən müsəlman ölkələrinə, son vaxtlar isə Azərbay­cana qarşı mütəmadi olaraq istifadə edilir. Söhbət hadisə və faktlara ikili standartın, qərəzli yanaşmanın kriteriyasına çevrilmiş İslamofobiyadan ge­dir.

Hər şey keçən əsrin 90-cı illərinin əv­vəllərində Ermənistanın Azərbaycan tor­paqlarını işğal etməsindən sonra başladı. ABŞ və Qərbi Avropa postsovet coğrafiya­sında yaranan müstəqil respublikalara, xü­susilə, İslam dininə etiqad edən xalqların yeni, suveren dövlətlərinə təzyiq vasitəsi kimi məhz İslamofobiyanı arsenalına daxil etdi. Bundan hamıdan çox əziyyət çəkən müsəlman ölkəsi Azərbaycandır. Bu barə­də əvvəllər yazmışdıq.

Mövzuya qayıtmağımızın səbəbi xaric­dəki erməni lobbisinin və diasporunun ma­liyyə dəstəyi göstərdiyi və İslamofobiyanı əllərinə bayrağa çevirmiş anti-Azərbayvan “çete”nin son vaxtlar bütün “qırmızı xətlə­ri” keçməsidir. 30 il bundan əvvəl dünya­nın aparıcı xristian dövlətləri Ermənistanın Azərbaycana qarşı işğalçı-xəyanətkar si­yasətini nəinki sükutla qarşıladılar, əksinə, ona hərtərəfli yardım göstərdilər. Əvvəlcə bu məkrli siyasətin “səlibçi” zehniyyətin məhsulu olduğuna inanmaq istəmədik. Amma ötən müddət ərzində nə ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədrləri olan Rusi­ya, ABŞ və Fransanın, nə də Qərbin digər xristian dövlətlərinin dilindən işğalçını qı­nayan sözlər eşitdik. Bəs, bunun əvəzində nə gördük? Həmin xristian düşərgə BMT Təhlükəsizlik Şurasının Ermənistan silahlı qüvvələrinin Azərbaycan ərazisindən dər­hal çıxarılmasını tələb edən dörd qətnamə­sindən, heç olmasa, birinin yerinə yetiril­məsini tələb etmədi. İndi nə dəyişib ki? Dəyişən odur ki, ABŞ və Fransa başda ol­maqla “kollektiv Qərb” Azərbaycana qarşı “səlib yürüşü”nü gizli deyil, açıq müstə­vidə davam etdirir. Avropanın sağçıların ağalıq etdiyi bəzi ölkələrində bu “yürüş”ə dezinformasiya ilə beyinləri kirlənmiş küt­ləni də qoşurlar... 

ABŞ Dövlət Departamenti, Fransa Senatı və Avropa Parlamenti bir-birinin ardınca Azərbaycan əleyhinə beynəlxalq hüquq və siyasi məntiqlə bir araya sığ­mayan qətnamə və bəyanatlar qəbul edir­lər. Digər cəbhədə erməni diasporunun səxavətli maliyyə yardımları sayəsində ic­timai təşkilatlar, satılmış ekspert və hüquq­şünaslar üstümüzə ayaq açırlar. Total hü­cumun iştirakçıları əllərindəki özlərinin qondardıqları silahdan – İslamofobiyadan məharətlə yararlanırlar. Əsl niyyətləri nə imiş? Azərbaycan ABŞ və Fransanın ra­zılığı olmadan öz ərazilərinin işğalına son qoyub, suverenliyini tam bərpa edib. On­lardan ötrü bu reallığı həzm etməyə mane olan “kal armuda” çevrilib.

Görünən odur ki, Azərbaycan ərazi bütövlüyünü və suverenliyini tam bərpa etdikdən sonra regionda yaranmış yeni qüvvələr balansı ölkəmizdə daxili siyasi sabitliyi pozmaq cəhdlərini davam etdirən Qərbin planlarını alt-üst edib. USAID, NED, NDİ bu sahədə xüsusilə fərqlənib­lər. Xüsusilə, ABŞ kəşfiyyat orqanları tərəfindən yaradılan NED-in əsas məqsədi “demokratiya”nı təşviq etmək bəhanəsi ilə müsəlman dövlətlərində idarə olunan xaos yaratmaq idi.

Diqqətli oxucular xatırlaya bilərlər: vaxtilə mətbuatda NED-in Azərbaycana qarşı təxribat xarakterli fəaliyyətini maliy­yələşdirməkdən ötrü xüsusi proqram hazır­ladığı barədə məlumatlar dərc edilmişdi. Daha sonra bunun təsdiqi kimi, “Wiki­Leaks” çap elədiyi hesabatında NED-in Qərbin yönəltdiyi, Azərbaycanın bir çox QHT-sinin hansı istiqamətlərdə hərəkət etməli olduqları göstərilirdi. Hesabatda qeyd olunurdu ki fond Azərbaycanda, guya, “korrupsiya və insan hüquqlarının pozulması ilə bağlı” məlumat və hesa­batların hazırlanması və yayılmasına 75 min dollardan çox vəsait ayırıb. “Beşinci kolon” öz işində idi. Amma Qərbin agen­tura şəbəkəsi funksiyasını yerinə yetirən QHT-lərin ölkədən çıxarılması, eləcə də şübhəli qrantların alınmasına nəzarətin xeyli güclənməsi Qərbin Azərbaycandakı “beşinci kolon”unu oyundankənar vəziy­yətdə qoydu. İntəhası, Qərb Azərbaycanın daxili işlərinə qarışmaq üçün yeni imkan­lar, qurumlar və şəxslər axtarışını dayan­dırmaq fikrində deyil.

Burada qeyd etmək yerinə düşər ki, 2022-ci ilin fevralında Azərbaycan Pre­zident İlham Əliyev gənclərlə görüşündə rəngli inqilablar, iğtişaşlar, dövlət çevri­lişləri təşkil etmək cəhdləri ilə bağlı po­tensial təhlükə və çağırışlardan, xaosdan, Azərbaycan gənclərinin bu işə cəlb olun­ması təhlükəsindən ətraflı danışmışdı. Dövlətimizin başçısı dağıdıcı, inqilabi pro­seslərin yaranması üçün heç bir ilkin şərt olmadığını bəyan edərək, xarici qüvvələrin Azərbaycana müdaxilə cəhdlərinin hələ də davam etdiyini bildirmişdi.

Daha bir vacib nüansı qeyd etməmək mümkün deyil. AŞPA-nın destruktiv si­yasəti də Qərbin Azərbaycana qarşı ikiüzlü siyasətinin məntiqinə tam uyğundur. Eyni mərkəzdən idarə olunan AŞPA-da forma­laşan dözülməz dini və irqi ayrı-seçkilik, Azərbaycanofobiya, Türkiyəfobiya və İs­lamofobiya atmosferinə görə, rəsmi Bakı bu ilin yanvarında bu qurumla əməkdaşlığı dondurub.

Bu təhlükəli tendensiya AŞPA-nın Azərbaycana qarşı ikili standartlarında özünü aşkar surətdə büruzə verdi. Saxta və qondarma iddiaların yer aldığı bəyanatla­rında AŞPA bu çərçivədə əməkdaşlığa və dialoqa mühüm töhfələr verən Azərbayca­na qapısını bağlamaq yolunu tutub. Nəticə­də Bakı AŞPA-nın Azərbaycan nümayəndə heyətinin səlahiyyətlərini təsdiqləməmək qərarına sərt cavab verdi: “Əgər bizi ora­da görmək istəmirsinizsə, onda siz bizə dünəndən lazım deyilsiniz!”. 

Əslində, AŞPA-ya başucalığı gətir­məyəcək bu qərar Avropanın “demokra­tik təsisatları” deyilən “səlibçi” qurumun Qərbdən asılı olmayaraq müstəqil siyasət yürüdən müsəlman Azərbaycanın daxili iş­lərinə qarışmağın təzahürüdür.

İslamofobiyaya qarşı ən effektli müba­rizəni İslam dünyasının birliyi qoya bilər. Məhz bunun sayəsində son nəticədə qon­darma silah bumeranq effekti ilə Qərbin özünə qayıdacaq və zərənini də onun özü çəkməli olacaq.

İ.HƏSƏNQALA
XQ