Alman deputatın anti-Azərbaycan baxışlarına nəzər

Almaniyanın Avropa Şurası Parlament Assambleyasındakı nü­mayəndə heyətinin rəhbəri, məş­hur ermənipərəst fırıldaqçı Frank Şvabe bu ilin əvvəlində BBC-yə müsahibəsində Azərbaycanda ke­çirilmiş 7 fevral Prezident seçkilə­rindən söz açmış və bildirmişdi ki, prosesdə müşahidəçilik missiyasını ATƏT deyil, Avropa Şurası həyata keçirməlidir. Əlbəttə, Şvabe öz alə­mində müəyyən əsaslar gətirmiş və fikrini ikincinin birinciyə nəzərən seçki müşahidəçiliyi baxımından daha ixtisaslaşmış qurum olmasın­dan dəm vurmuşdu. 

Ancaq bunun ardınca söylədiyi fikir­lər alman parlamentarinin, necə deyərlər, qarınağrısı səbəblərini ortaya çıxarmışdı. Şvabe bildirmişdi ki, vaxtilə AŞ Azərbay­canda seçki müşahidəçiliyini həyata keçi­ribmiş, o zaman qurumun nümayəndələri, yerli hakimiyyət tərəfindən satın alınıb­mış, indi isə bu, mümkün deyil. Ona görə də hazırda Azərbaycan iqtidarı müşahidə­çilik baxımından AŞ-nin deyil, ATƏT-in üzərində dayanır. Belə çıxmışdı ki, ikinci­nin müşahidəçiləri, guya maddi təmənna müqabilində seçkilərdəki pozuntu faktla­rına göz yumurlar. Avropada “Korrupsion Seele” (korrupsiya ruhu) ləqəbi ilə tanınan F.Şvabe başqa nə düşünə bilər? Adamın al­dığı nəfəs rüşvətdir. Deməli, onun ATƏT-ə yönəlmiş vicdansızlıq və korrupsiya ittiha­mı təsadüfi deyilmiş. 

Alman deputatı Avropanın müxtəlif ölkələrindəki erməni lobbi və diaspor təş­kilatları bəsləyir. Bəsləyir ki, Azərbaycana qarşı ən məkrli ssenarilər qursun. Cənab “Korrupsion Seele” də üzərinə düşən “və­zifənin” öhdəsindən layiqincə gəlir. İndi onun qarşısına qoyulmuş “tapşırıq” bu ilin noyabrında Bakıda keçiriləcək BMT-nin İqlim Dəyişmələri üzrə Çərçivə Konven­siyasına Tərəf Dövlətlərin 29-cu Konf­ransı (COP29) müstəvisində Azərbaycanı ləkələməkdir. Şvabe son günlər məhz buna görə “fəallaşıb”. Əlbəttə, “fəallığın” başqa bir mühüm səbəbi də var – Azərbaycan Pre­zidenti İlham Əliyevin İtaliyaya ötən həftə reallaşmış səfəri və səfərə Avropa media­sının son dərəcə böyük önəm verməsinə, ölkəmizin nüfuzunu təsdiqləyən material­ların yayımlanmasına səbəb olub. Görünür, durum ermənipərəstləri hiddətləndirib. On­lar hərəkətə keçmək qərarına gələrək, Şva­beni “xoda” salıblar. 

Əlbəttə, F.Şvabenin “fəallığının” para­metrləri dəyişməzdir: Azərbaycanda, guya, insan hüquq və azadlıqlarına həqarətlə ya­naşılır, demokratik prinsiplərə riayət edil­mir, azad seçki mühiti yoxdur və sair. Digər tərəfdən, alman parlamentari bunları bildi­rib: “Azərbaycan öz nümayəndə heyətini assambleyaya qaytarmaq üçün heç bir şərt olmadan AŞPA qaydalarına əməl etməli­dir. Azərbaycan Prezidentinə kim məsləhət verir? Avropa Şurası Parlament Assamb­leyasını şantaj etmək olmaz. Şərtlər çox aydındır. Azərbaycan Parlament Assamb­leyasının bütün qaydalarına qeyd-şərtsiz əməl etməli, siyasi məhbuslar azadlığa buraxılmalı, Azərbaycan İşgəncələrə Qarşı Komitə ilə tam əməkdaşlıq etməlidir. Təbii ki, ölkəyə giriş qadağası olmamalıdır”. 

Göründüyü kimi, alman deputat Azər­baycan nümayəndə heyətini AŞPA-dakı səs hüququndan məhrum etmək üçün hansı cəfəng və absurd məqamları qabartmışdı­sa, yenə eyni tərzdə davranır. Hər halda, anti-Azərbaycan mahiyyətli siyasi dünya­görüşündə şər və böhtandan başqa nə isə yenilik ola bilməz. Amma “yenilik” var və bu haqda söz açmazdan əvvəl bildirək ki, Şvabenin açıqlaması həm də onu göstərir ki, bu şəxs ümumən ölkəmizin AŞPA-da təmsil olunmasına qarşıdır. Daha doğrusu, qurumda ölkəmizə maraqlı olan qütblərin təşəbbüslərini beşiyindəcə boğmağa ça­lışır. Ona görə də təfəkkürünün mücərrəd guşəsində bəslədiyi sərsəmlikləri yenidən Avropanın ictimai rəyinə sırımağa can atır. Əlindən gələni ardına qoymasın. Çünki Şvabe kimi birdəfəlik istifadə alətlərini çox görmüşük. Necə deyərlər, it hürər, kar­van keçər. 

İndi isə Şvabenin anonsunu verdiyimiz “yeniliyindən” danışaq. Əslində, söhbət hansısa yenilikdən getmir. Sadəcə, alman deputatın anti-Azərbaycan xisləti o qədər güclüdür ki, onu, bir növ, “bədiiləşdirib”. Əlbəttə ki, yaxşı bacardığı korrupsiya əməli müstəvisində. Məlum olduğu kimi, bir müddət əvvəl Almaniyanın ictimai te­leviziya kanalı olan “ARD”də ölkəmizə həsr olunmuş “Uçurum” filmində nümayiş olunmuşdu. Alman vergi ödəyicilərinə 500 min avroya başa gəldiyi bildirilən ekran işində Avropanın, o cümlədən Almaniya­nın siyasi cameəsi Azərbaycanla rüşvət sövdələşmələrində günahlandırılıb. 

Bəli, Şvabenin təşəbbüsü ilə çəkilmiş “Uçurum”un süjet xətti şər və böhtan üzə­rində qurulması ilə heyrət doğurur. Deməli belə: Gerd adlı vicdanlı olduğu bildirilən alman deputat Azərbaycandakı seçkilərə müşahidəçi kimi qatılmaq qərarına gəlir. O, Bakıdan olan erməni qadını Alina Kas­paryan ilə sevgi münasibətlərindədir. Ali­nanın həyat yoldaşı isə neft sənayesindən olan “pis əmilərin” evlərini dağıtdığına görə dünyasını dəyişib. Alina isə Almani­yaya köçüb və Gerdlə münasibətə başla­yıb. Lakin Alinanın qızı Leyla Kasparyan Azərbaycana qayıdıb, “Azərbaycanın səsi və Bakının vicdanı” adlı dissident bloqu sayəsində məşhurlaşıb. 

Şvabenin qəhrəmanı olan Leyla həm də LGBT nümayəndəsidir. Yəni, görünür, “ssenaridə” bunsuz olmazdı. Mövcud sta­tus Azərbaycanda dəhşətli tabu sayılır. Lakin Leyla cəsarətli davranır və onun xa­rakteri qız sevgilisini də riskə atır. Sevgilisi Valentina Əhmədova isə Avropa Şurasının nümayəndə heyətini qəbul edən azərbay­canlı deputatın müşaviridir.

Bir sözlə, erməni lezbiyan Leyla ilə deputat Gerd Azərbaycan hakimiyyətinə qarşı mübarizə aparırlar. Onlar müəy­yənləşdirirlər ki, “Qarabağın işğalından” (ölkəmizin Qarabağa sahiblənməsi və 44 günlük müharibə belə təqdim olunub – red.) sonra Azərbaycan Avropa üçün elekt­rik avtomobilləri və smartfonlar istehsalı üçün mühüm xammal təchizatçısına çev­rildi və buna görə avropalılar “Azərbaycan rejiminə” göz yumurlar. 

Əlqərəz, Şvabenin təşəbbüsü ilə belə bir cəfəng və bəsit motivli ekran işi bu ilin martında Bundestaqda nümayiş olu­nub. Qapalı keçirilmiş təqdimata alman deputatların, “Transparency International” təşkilatının nümayəndələrinin, “ARD” te­lekanalının təmsilçilərinin və Almaniyanın LGBT icması nümayəndələrinin gəldikləri məlumdur. 

Şvabenin ermənipərəst mövqeyinin davamı kimi, alman parlamentarinin 44 günlük müharibə günlərində də gündəmə gəlməsini xatırlayaq. Məsələn, o, 29 okt­yabr 2020-ci il tarixdə Bundestaqda çıxışı zamanı demişdi ki, Qarabağ münaqişəsi güc yolu ilə həllini tapmayacaq. Deputatın sözlərinə görə, Azərbaycan ərazi qazancı əldə edə bilər, lakin bu, sülhə gətirib çıxar­mayacaq, danışıqlar ATƏT platformasında aparılmalı olacaq. Axı ATƏT platforması Qarabağın və digər Azərbaycan torpaqla­rının işğalını leqallaşdırmağa yönəlmişdi. Şvabe bilirdi nə deyirdi...

Alman deputat daha bir açıqlamasında isə Türkiyəni Ermənistan və Azərbaycan arasındakı münaqişəyə müdaxilədə günah­landırmış, bütün hərbi birləşmələrin geri çəkilməli, döyüşlərin dayandırılmalı və hər iki tərəfin münaqişənin sülh yolu ilə həl­li üçün danışıqlar aparmaq üçün bir araya gəlməli olduğunu vurğulamışdı. Şvabenin “sülh qaranquşluğunun” erməni avantü­rizminin saxlanılmasına xidmət etdiyi də məlumdur. 

Bundan başqa alman deputat 2023-cü il oktyabrın 3-də, yəni ölkəmizin Qarabağ­da həyata keçirdiyi lokal xarakterli antiter­ror tədbirlərindən, bölgədəki separatçı re­jimin canını tapşırmasından sonra Alman Federal Hökumətinin dini etiqad azadlığı üzrə komissarı statusunda çıxış edərək, yaranmış vəziyyətdən narahatlığını ifadə etmişdi. O demişdi ki, “Azərbaycan ermə­ni-xristian dininin bütün sübutlarını məhv etməyə çalışır”. Son dərəcə həyasız not­lara köklənmiş Şvabe onu da bildirmişdi ki, Azərbaycan Qarabağın dini abidələrinə münasibətdə 2020-ci ildə işğal etdiyi əra­zilərdəki, həmçinin vaxtilə erməni xristian həyatı izlərini sildiyi Naxçıvan eksklavın­dakı kimi eyni təcrübədən bəhrələnmək istəyir. 

Qeyd edək ki, Azərbaycan heç bir xris­tian dini abidəsini dağıtmayıb. Ancaq Şva­bedə az da olsa, vicdan hissi qalsaydı, otuz il ərzində Ermənistanın işğal etdiyi Azər­baycan torpaqlarında törətdiyi vandalizm aktlarına diqqət yetirərdi. Əlbəttə, alman deputatdan vicdan gözləntimiz yoxdur. Buna inanacaq qədər sadəlövh ola bilmə­rik. Həm də ona görə ki, Şvabenin ildən-ilə özünün qatı ermənipərəstlik mövqeyindəki rəng çalarlarını daha da tündləşdirdiyini görmüşük. Məsələn, onu görmüşük ki, bu adam Azərbaycana qarşı Qarabağı tərk et­miş ermənilər məsələsində yarıtmaz tələb­lər səsləndirib, ölkəmizi etnik təmizləmə­də qınayıb, Laçın dəhlizinə görə vay-şivən qoparıb.

Bir qədər əvvəlki zaman kəsiyinə diqqət yetirsək, görərik ki, Şvabe təzə er­mənipərəst deyil, stajlı ermənipərəstlər­dəndir. O, 2018-ci ildə AŞPA-da Avropa Şurasına üzv ölkələrin ərazisinə insan hüquqlarının monitorinqi missiyalarının göndərilməsinə, ən əsası qurumun “boz zonalar”a məhdudiyyətsiz çıxışının təmi­natına dair qətnaməni səsverməyə çıxarıb və qəbul edilməsinə nail olub. Azərbaycan nümayəndə heyətinin əleyhinə, Ermənis­tan nümayəndə heyətinin lehinə səs verdiyi bu qətnamə prinsip etibarilə Qarabağdakı separatçı rejimi dövlət kimi leqallaşdırmaq mahiyyətinə köklənmişdi. 

Sonda vurğulayaq ki, Şvabe kimi mənəviyyatı puç olan avantüristlərin möv­cudluğu Avropa demokratiyası, ümumən “köhnə qitə”nin ictimai fikri üçün son dərəcə böyük ləkədir. Belə utanc halları qaldıqca, orada nəinki beynəlxalq hüquq normalarının, bütövlükdə insani dəyərlər sisteminin deqredasiyası qaçılmazdır. 

Ə.CAHANGİROĞLU
XQ