Erməni cəmiyyəti yalnız yekcins və monoton düşüncəli haylardan ibarət deyil. Fakta, beynəlxalq hüquqa, ən başlıcası isə reallığa və məntiqə əsaslanıb danışan ermənilər də var. Sayları hələlik az olsa da, onların səsi tez-tez sosial şəbəkədən, internet kanallardan, interaktiv platformalardan, xarici portallardan gəlir.
Ermənistan–Azərbaycan münasibətləri, Qarabağ məsələsi ilə bağlı soyuq mühakimə yürütməyə üstünlük verən belələrindən biri İrəvan press-klubunun rəhbəri Boris Navasardyandır. “Caliber.Az” saytı onun “UKRLIFE.TV”yə müsahibəsində səsləndirdiyi, sağlam məntiqə söykənən mülahizələrini dərc edib. Mövzunun aktuallığını nəzərə alaraq, həmin müsahibənin bir hissəsini ekspert şərhi ilə birgə oxucularımıza təqdim edirik.
“Bu gün Ermənistan tərəfi bütün bəyanat və müraciətlərində, o cümlədən BMT Təhlükəsizlik Şurasına ünvanladığı məktubun mətnində Qarabağda “humanitar böhran” barədə məsələyə baxmağa çağıranda da “sərhəddə qeyri-qanuni nəzarət-buraxılış məntəqəsi” ifadəsindən istifadə edir. Axı o məntəqə niyə qeyri-qanuni sayılmalıdır? Məgər Azərbaycanın qonşu dövlətlə sərhədində nəzarət-buraxılış məntəqəsini yerləşdirməyə ixtiyarı yoxdur?”.
Revanşist-daşnak xislətli separatçılara ünvanladığı hüquqi cəhətdən olduqca məntiqli sualına Navasardyan belə cavab verir: “Yəni buna bənzər ifadənin motivini, o cümlədən rəsmi sənədlərdə hansısa hüquqi əsaslandırmasını mən görmürəm. Üç həftədən artıqdır ki, 24 “tır” Həkəri sərhəd nəzarət-buraxılış məntəqəsinin yaxınlığında dayanıb. Həmin yük maşınları Qarabağ ermənilərinin qida məhsulları, dava-dərman və s. ilə bağlı humanitar problemlərini qismən həll etmək üçün düşünülüb. Amma o yük maşınları İrəvan və Bakı arasında hər hansı dialoq olmadan sərhəd postuna yaxınlaşıb. Onlar nəyə görə həmin əraziyə gediblər? Açığını deməliyik ki, Ermənistan hakimiyyəti bir çox məsələlərdə o qədər də səriştəli davranmır və səlahiyyət yetkililərinin hərəkətləri heç də həmişə məntiqi və konstruktiv qiymətləndirilə bilməz”.
* * *
30 il ərzində Qarabağ bölgəsinin sərvətini bir ovuc erməninin taladığını deyən politoloq Yeganə Hacıyevaya görə, ümumiyyətlə, işğal dövründə İrəvan nə qədər qazanıb sualının cavabı Ermənistan dövlətinin xeyrinə deyil. Politoloq bu qara biznesdə yalnız bir neçə erməninin əlinin olduğuna diqqəti yönəldib:
“İstər Azərbaycana, istərsə də Türkiyəyə qarşı ərazi iddiaları kimi sərsəm ideologiyanı beyinlərinə pərçimləmiş bir qrup erməni dünyadakı bütün hayları özlərinə qulluqçu, nökər hesab edir və onlardan istifadə edirlər. Həmin zəngin beş-on erməninin işi-gücü sözdə “milli mənafedən” danışmaq, əməldə isə hər şeyi özlərinin iqtisadi maraqlarına qurban verməyə hazır olmaqdır. Yəni, onların məqsədi soydaşlarını istismar etməkdir. Qarabağda, yaxud dünyanın başqa bir yerində yaşayan erməninin problemini onlar öz problemləri hesab etmirlər”.
Ağlı başında olan erməninin Azərbaycanla normal münasibətlər qurmaq barədə düşünməli olduğunu önə çəkən Y. Hacıyeva bu konteksdə güc amilinin kənara qoyulmasını məntiqi hesab edir:
“Öz xalqının gələcəyini fikirləşən erməni artıq başa düşməlidir ki, Qarabağda yaşayan ermənilər Azərbaycan cəmiyyətinə reinteqrasiya etməlidirlər. Bunu nə qədər tez etsələr, yalnız özlərinin xeyrinə olacaq. Paralel olaraq Ermənistan dövlətinin bütövlüyü, hətta mövcudluğu məhz bundan asılıdır. Əgər proseslər belə davam edərsə, biz Hayastanın üzləşəcəyi acınacaqlı durumun şahidi olacağıq. Suriya Ermənistanın yanında yalan olacaq”.
Ermənistanla müqayisədə Azərbaycan cəmiyyətinin, onun ordusunun yalnız inkişafından və uğurlarından danışa biləcəyimizə əminliyini ifadə edən politoloq sülhə gəlməyən qarşı tərəfdə bu proseslərin tamamilə əks istiqamətdə gedəcəyini bildirib:
“Bəli, kənar qüvvələrin istədikləri hər şeyi edə bildiyi “arxa bağça”ya çevrilmiş Ermənistan Suriyanın taleyini təkrarlamağa başlayıb. İndi ağlı başında olan hər bir erməni üçün aydın olmalıdır ki, bu yolun sonu yoxdur və yersiz inadkarlıq İrəvana heç nə qazandırmayacaq. Həm də bəziləri məhz bu səbəbdən məlum mesajları verirlər. Yəni Qarabağdakı ermənilər Bakı ilə dialoqa və Azərbaycana reinteqrasiyaya nə qədər tez başlasalar, onların xeyrinə olacaq. Eyni zamanda İrəvanın da rəsmi Bakı ilə sülh danışıqlarının sürətindən onun Cənubi Qafqazda mövcudluğu birbaşa asılıdır. Bu xarakterli mesajları verən, reallığı olduğu kimi qəbul edən ermənilər az da olsa, var”.
Fərdi və korporativ maraqlarını güdən, sıravi ermənilərdən “əlcək” kimi yararlanan oliqarx haylardan bir fayda gəlməyəcəyini anlayanlar məhz Boris Navasardyan kimi düşünməlidirlər. Əslində, Ermənistan adlı dövlətin, eləcə də erməni millətinin qurtuluşu belə sağlam, rasional düşünən, çılpaq reallığı olduğu kimi qəbul etməyi bacaran insanların çoxalmasına və birləşməsinə bağlıdır. Utopik daşnak ideyaların, revanşist təmayüllərin hay cəmiyyətini yalnız və yalnız yeni fəlakətlərə və məhrumiyyətlərə sürükləyəcəyini anlamaqdan ötrü elə də böyük ağıla və dərin təfəkkürə ehtiyac duyulmur. Sadəcə, iki vur iki qədər sadə və dürüst həqiqəti qəbul etmək kifayətdir.
İ.HƏSƏNQALA, “Xalq qəzeti”