İnsanlığa qənim kəsilənlərin Şeytana qulluq etməsi qətiyyən təəccüblü deyil

Sərlövhəyə çıxardığımız aforizm mollanəsrəddinçi məşhur yazar Ömər Faiq Nemanzadənin 1917-ci ildə qələmə aldığı məqalədəndir. Doğulub-böyüdüyü mühitə, çəkdiyi əzablara, bütövlükdə, keçmişinə nifrət edən məzlumun xislətindən bəhs edən sosial-psixoloji pritçadır. 

Müqayisə bir qədər qüsurlu görünə bilər, amma yüz ildən artıqdır özlərini “əzabkeş”, “məhrumiyyətlərə düçar olan”, “döyülən-qovulan xalq” sayan ermənilərin pakistanlı qardaşlarımızın faciəsinə bunca qeyri-insani münasi­bətinin başqa cür izahını tapa bilmə­dik. 

Pakistanda 30 nəfərin həyatını itir­diyi dəhşətli qatar qəzasından sonrakı video-görüntünü də “şərhinə” əlavə edən “baqramyan26” sosial şəbəkə istifadəçisinin faciəyə ironiyalı reaksi­yasına fikir verin: “Bütün bədbəxtliklə­rin baiskarı Pakistan qatarlarıdır! Axı onlar özlərinin atom bombası ilə fəxr edərək uzun və xoşbəxt həyat yaşa­ya bilərdilər. İntəhası, onlar bir dəfə də olmadıqları Ermənistanı məhv etməyi arzulayırdılar. Üstəlik, Afinada “Greek City Times”-ın bürosunun şefi Pol Anto­nopulosu öz tərəflərinə çəkməyə cəhd edirdilər. Amma bu zaman məlum oldu ki, Pakistanın hələ ...qatarları da var. Başsağlığımızı qəbul edin”. 

Yox, biz içi çirkabla dolu erməninin səviyyəsinə enib, ona özünün “yarım­vəhşi ampluasında” cavab vermək istə­yindən uzağıq. Sadəcə olaraq, bircə onu xatırlatmağı lazım bilirik ki, özgənin faciəsinə sevinən, hüznlü məmləkəti lağa qoyan “baqramyanlar” bununla həm də biz Azərbaycan türklərinin bos­tanına daş atdıqlarını düşünürlər. Nəin­ki bəşəri qanunlarla, hətta cəngəllik qaydaları ilə bir araya sığmayan belə davranışları ilə haylar əyri burunlarının yanındakı əfi ilan, hiyləgər tülkü gözlə­rilə daim İblisə təzim etdiklərini, Şey­tanın qulluğunda dayandıqlarını bütün dünyaya nümayiş etdirmiş oldular. Öz­lərini tanımayanlara tanıtdılar. Bu mə­nada, həmin “baqramyan26” həmcins­lərinə “ayı xidməti” göstərmiş oldu. 

Zalımın, qəddarın zülmündən qur­tarmaq zaman məsələsidir. Amma, bu, xroniki mərəzə, sağalmaz xəstəliyə çevriləndə dünyanın bütün hüri-mələk­ləri bir yerə toplaşsa da, çarəsiz qa­lacaq. Necə deyərlər: Qozbeli qəbir düzəldər... 

İ.HƏSƏNQALA, “Xalq qəzeti”