Bu gün şəhid, Milli Qəhrəman Təbriz Xəlilbəylinin 60 yaşı tamam olur

Unudulmaz Vətən oğullarını qədirbilənliklə anmaq hər birimizin vətəndaşlıq borcumuzdur. Vətənimizin müqəddəratı uğrunda öz şirin canından keçən igid oğullarımızdan biri də “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” Təbriz Xəlilbəylidir. O, Vətən uğrunda döyüşün ən qaynar nöqtəsində qəhramanlıqla şəhid olub. Şəhid olmaq, Tanrı tərəfindən seçilmiş olmaq böyük səadətdir. Şəhid verən millət, dövlət, Vətən daim var olub. Hər daim də var olacaq...

O, 1964-cü il fevralın 12-də Bakı şəhərində – “Ana torpağı azad görmək üçün ölümə qaçmaq hünər işidir, kişilik işidir”, – deyən Xalq şairi Xəlil Rza Ulutür­kün ailəsində dünyaya göz açıb. 1981-ci ildə Bakıda Mikayıl Müşfiq adına 18 nöm­rəli orta məktəbi bitirdikdən sonra Azər­baycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə daxil olub. Kütləvi tamaşa­lar üzrə rejissor fakültəsində qiyabi təh­sil alıb və eyni zamanda, Cəfər Cabbarlı adına “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında işıqçı işləyib. Sonra Azərbaycan radio­sunda montajçı olub. 

...Ermənilərin Azərbaycana təcavüzü və torpaq iddiaları Təbrizi gecə-gündüz narahat edirdi. Yağılar ulu yurd yerləri­mizə hücum çəkməklə sanki onun ürə­yinə dağ çəkirdi... Vətənsevər qəlbində atasının haraylı misralarının təsiri ilə onu ər savaşına səsləyən müqəddəs bir arzu, istək vardı. O, bütün varlığı ilə cəbhəyə getməyə can atır, Qarabağın işğalçılar­dan təmizlənməsində birbaşa iştirak et­mək istəyirdi. Bilirdi ki, bizim yad torpaq­larında gözümüz yoxdur. Buna görə də özümüzün əzəli torpaqlarımızın işğaldan azad olunmasına müntəzir idi. Nəhayət, bir gün, daha doğrusu, 1991-ci ilin son­larında Təbriz də düşmənə həddini bildir­mək üçün döyüşlərə atıldı.

Bəli, Vətənin başı üzərini qara bu­ludlar alanda neçə-neçə igid oğullarımız qeyrətini qılınc kimi qınından sıyırdı, düş­mənlə savaşa getdi. Onların sırasında qorxmaz, cəsur Vətən oğlu Təbriz Xəlil­bəyli də müsəlləh olmuşdu. Yaxşı bilirdi ki, Vətən sevgisi bütün sevgilərdən uca­da dayanır. Ona görə də xalqımızın keçir­diyi müsibətlərə dözmürdü... Ölüm–itim, qaçqınlıq, köçkünlük, Qarabağ dərdi, zülm içində çadır şəhərciklərində yaşa­yan insanlarımızın taleyi ona bir an da olsa, rahatlıq vermirdi...

Vətən torpağına and içib, könüllü ola­raq cəbhəyə yola düşən Təbriz Xramord və Naxçıvanik kəndləri uğrunda ge­dən döyüşlərdə qəhrəmanlıq nümunəsi göstərib. 1992-ci il yanvarın 31-i isə onun son döyüşü olub. Həmin döyüşdə Təbriz Xəlilbəyli qəhrəmancasına həlak olaraq, şəhidlik zirvəsinə ucalıb.

Təbriz öz təbiəti etibarı ilə qorxmaz oğul idi. Şeirləri od-alov saçan vətənpər­vər şair Xəlil Rza Ulutürkün övladı başqa cür ola da bilməzdi. Şair öz oğlu Təbrizin xatirəsinə həsr etdiyi şeirdə deyir:

Min illər keçsə də, sağam – diriyəm,

Yaşaram, sənintək döyüşə bilsəm,

Sanaram ən böyük Xalq şairiyəm,

Bircə qəsbkarı məhv edə bilsəm.

Çələng sənin olsun, avtomat mənim,

Şövqümü səninlə bölmək istərəm.

Sən Vətən uğrunda keçdin canından,

Mən sənin uğrunda ölmək istərəm...

...Təbriz qısa döyüş yolu keçsə də, yoldaşları arasında böyük nüfuz və hör­mət qazanmışdı. Onu cəsur bir döyüşçü kimi tanıyırdılar. Az müddətdə hər qarış torpaq uğrunda gedən döyüşlərdə o, dəfələrlə qəhrəmanlıq nümunəsi göstər­mişdi. Neçə-neçə yaralı əsgəri atəş xət­tindən çıxarmış, düşmənin xeyli canlı qü­vvəsini məhv etmişdi. Döyüş şücaətlərinə görə, o, Daxili İşlər Nazirliyinin (DİN-nin) “Boz qurd” mükafatına layiq görülmüşdü. Şəhidlər Xiyabanında uyuyan Təbrizin rəşadəti dövlətimiz tərəfindən də yüksək qiymətləndirilib və o, ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adına la­yıq görülüb. Həmçinin, Bakıdakı küçələr­dən biri Təbriz Xəlilbəylinin adını daşıyır, yaşadığı evin qarşısına Xatirə lövhəsi vurulub. “Azərbaycan Xəzər Dəniz Gəmi­çiliyi” QSC-nin (ASCO) Xəzər Dəniz Neft Donanmasına məxsus dalğıc gəmisi və Salyan rayonundakı Xıdırlı kənd məktəbi Milli Qəhrəman Təbriz Xəlilbəylinin adını daşıyır.

Təbriz Xəlilbəyli kimi qəhrəman oğul­larımız ürəklərdə heykələ dönüb. Bu gün Vətənimizin başı üstündəki qara buludlar dağılıb, millətimizin qüruru qayıdıb, qəd­di düzəlib. Hər birimiz başımızı dik tutub gəzirik. Bu günəşli, sevincli günlərə görə ürəklərdə yaşayan qəhrəman şəhid oğul­larımıza borcluyuq. Ruhları şad olsun!

Həzi HƏSƏNLİ,
şair-publisist