Yaxud anti-Azərbaycan qüvvələrə elegiya əvəzi 

Çox güman, Avropa İttifaqının Xarici siyasət və təhlükəsizlik məsələləri üzrə Ali nümayəndəsi Jo­zep Borrelin mətbuat katibi Peter Stano bu sərlövhəni oxuyub onun “stanoizm”lə assosiasiya olunmasına se­vinəcək. Hesab edəcək ki, böyük iş görüb. Amma bu “ostap bender” çox da sevin­məsin, çünki yazımız heç də tam mənada onun barəsində deyil. Ümumən, xaricdəki anti-Azərbaycan və ermə­nipərəstlərin üzərində daya­nacağıq. Hərçənd, bu şəxsin pis anlamda motivator rolu oynadığını da bildirməliyik. 

“Seçkilərin nəticələri Azərbaycan rəh­bərliyinin həyata keçirdiyi siyasi kursa və sosial-iqtisadi islahatlara əhali arasında geniş dəstəkdən xəbər verir. Ümid edirik ki, Azərbaycan Respublikası Milli Məc­lisinin parlament korpusunun yeni tərkibi ilə Rusiya Federasiyası Federal Məclisi arasında ölkələrimiz arasında müttəfiqlik münasibətlərinə uyğun sıx və konstruktiv qarşılıqlı fəaliyyət davam etdiriləcəkdir”. Bu fikirlər Rusiya Xarici İşlər Nazirliyinin sentyabrın 1-də Milli Məclisə keçirilmiş növbədənkənar seçkilərin bəzi Qərb təş­kilatları tərəfindən ədalətsiz qiymətləndi­rilməsinə cavab olaraq yaydığı bəyanatda əksini tapıb. 

Şübhəsiz, bəyanat ölkəmizi Rusiya ilə bağlamaq istəyən bəzi Qərb dairələrinə, o cümlədən, xaricdəki ermənipərəstlərə əllərindəki tezis və “şparqalkaların” məz­mununu daha da “dolğunlaşdırmaq” üçün yaxşı “fürsət” verir. Çünki niyyətləri çü­rükdür. Cılızlıqlarını hər imkandaca ortaya qoyurlar. Əlbəttə, belələrinin nə deməsinin həqiqəti ifadə edənlərə heç bir təsiri olma­malıdır. Ona görə də Rusiya tərəfinə həs­saslığa görə təşəkkürümüzü bildiririk. Hər­çənd, müdafiəyə ehtiyacımızın olmadığını da deməliyik. 

Xalqımız özünü və öz dəyərlərini mü­dafiə etmək iqtidarındadır. Daha yaxşı olar ki, Rusiyanın dövlət orqanları, ümumən rus ictimaiyyətinin təmsilçiləri ölkələri daxilindəki anti-Azərbaycançı qüvvələri, erməni sevdalı zatulinləri zərərssizləşdir­sinlər. Nəzərə alsınlar ki, onlar Moskva ilə Bakının arasını vurmaq anını gözləyirlər və mahiyyətcə bu yazının qələmə alınma­sına səbəb olan anti-qəhrəmandan heç nə ilə fərqlənmirlər. 

Əlqərəz, yəqin təxmin etdiniz ki, ma­hiyyəti çürük olan anti-qəhrəman P.Sta­nodur. Əvvəldə də vurğuladıq ki, hazırda Stano çürük mahiyyətlilərin ümumiləşdi­rilmiş obrazıdır. Məsələn, onun şefi J.Bor­rel necədirsə, Stano ondan, necə deyərlər, bir çömçə artıqdır. Yaxud artıq olmağa ça­lışır və göstərir ki, anti-Azərbaycan, ermə­nipərətslik “qonkasında” iddialı rəqibdir. Yəqin, erməni lobbi və diaspor təşkilat­larının rəhbərləri bu mütrüfü daha yaxşı mükafatlandırmaq barədə düşünərlər. Hər halda, “əməyinə” layiqincə qiymət veril­məlidir. 

Əlbəttə, Stano çox balaca füqurdur. Azərbaycanla bağlı beynəlxalq aləmdə səslənmiş qərəzli fikir, bəyanat, qətnamə və sair bu sayaq lakmus kağızlarına isə öy­rəncəliyik. Biz önümüzə baxırıq, arxamız­ca dolaşanları saya salmırıq. Eyni zaman­da, daha böyük mahiyyəti əsas götürürük. Hesab edirik ki, 1 sentyabr seçkiləri Azər­baycan xalqının öz iradəsini növbəti dəfə göstərməsi idi. O iradədə ölkəmizi güclü, müstəqil görmək əzmi və mübarizliyi var. Əsas məsələ də elə budur. Deməli, Stano­nun parlament seçkilərinin, guya, rəqabət­siz, məhdud siyasi mühitdə keçirilməsinə dair bildirdiklərinin heç bir əhəmiyyəti yoxdur. 

Əsas məsələ həm də odur ki, xaricdə inkişafımızı, tutduğumuz yolun qətiyyəti­ni gözü götürməyən, Azərbaycanı Suriya­nın, İraqın, Liviyanın, Tunisin... gününə qoymaq istəyənlər var. Onlar parlament seçkiləri xüsusunda “aktivləşdilər”. 44 günlük Vətən müharibəsi dönəmində də eyni “ampluada” idilər. Ermənistanı savaşa təhrik edirdilər. Ölkənin qələbəsinə siyasi sərmayə yatırıb Azərbaycan nefti üzərində qanuni dövlət hakimiyyətinin deyil, quldur dəstələrinin nəzarətini həyata keçirmələ­rinə dair planlar qururdular. 

Ermənilərin tam işğal edəcəyi Azər­baycanın dərəbəylik ab-havasını təsəvvürə gətirib, ölkəmizi xəyalən 1990-cı illərin əvvəllərinə qaytarırdılar. Bəlkə insan ta­lelərinə fokuslanmış sentimentallıq səh­nələri hazırlamış, vətəndaşımızın hansısa erməni quldurunun tapdağı altında qalaca­ğı ssenarilərini də yazmışdılar. Ola bilər, BBC-ləri, CNN-ləri “timsah göz yaşlarını tökmək” üçün startda dayanmışdılar. An­caq bir şeyi hesablaya bilməmişdilər ki, Azərbaycan xalqı doğma yurd, el-oba həs­rəti ilə alışıb-yanır və bu həsrətə son qoy­maq üçün hər şeyə hazırdır. Yekunda belə bir hazırlığın, dəyanətin qarşısında susma­ğa məcbur olmuşdular. 

Xalqımız 1 sentyabr sınağına ərazi bü­tövlüyünü, suverenliyini tam bərpa etmiş Vətəndəki ilk parlament seçkilərini layiqli şəkildə keçirmək amalı ilə qatılaraq, döv­lətimizlə həmrəyliyini növbəti dəfə sübuta yetirdi. Nəticədə yenə xaricdə kimlərinsə kürklərinə birə düşdü. Stano da onların düşərgəsində yer alanlardandır. Axı belələ­rinin xalq barəsində təsəvvürləri bəsitdir. Onlar xalqı mütəşəkkil, dövlətini sevən, dəyərlərini qoruyan, milli mənlik şüuruna sahib görmək istəmirlər. Niyyətləri qlo­bal manqurtlar yetişdirməkdir. Özlərindən başqalarını qövm kimi təsəvvürə gətirirlər. Baxın, erməni qövmünün başına çatı salıb hara gəldi sürüyürlər. Sürüyüb dar ağacına gətirmələrinə isə çox az qalıb... 

Bəli, görmək istədikləri xarabazarlıq­lar, məhv olmuş şəhərlər, dağıdılmış mək­təblər, xəstəxanalar, parklar, viran qalmış yaşayış məskənləridir. Ukraynanı saldıqla­rı gün, ölkəyə yaşatdıqları acınacaqlı du­rum gözlər önündədir. Hər kəs ermənilə­rin Azərbaycan torpaqlarında törətdikləri vandallıq mənzərələrini də gördü. Stanolar və onların ağaları otuz ilə yaxın müddət­də həmin mənzərələrin saxlanılması üçün dəridən-qabıqdan çıxdılar. Çalışdılar ki, işğal əbədi olsun. İstədilər ki, düşdüyü­müz vəziyyətlə, acı taleyimizlə barışaq, torpaq itkisi ilə razılaşaq. Qaşlarını çatıb ağıllı məsləhətlər verdilər. Sülh və sabit­lik “zəngulə”ləri vurub balaca uşaqları davakarlıqdan, dəcəllikdən çəkindirirmiş kimi davrandılar. Beynəlxalq hüquqla in­terpretasiya edərək, həqiqətin başqa sifə­tini göstərməyə cəhd göstərdilər. Elə zənn etdilər ki, saxtakarlıqlarından xəbərimiz yoxdur. Hər şeyi çox gözəl bilirdik və bu gün də bilir və görürük. 

Amma hazırda yaşadığımız Cənubi Qafqaz coğrafiyasında vəziyyət tamamilə dəyişib. 44 günlük müharibədəki Zəfərimiz bölgə ilə bağlı çeşidli oyunlar quranların əlli, yüz il qabağa hesablanmış masonva­ri düşüncələrini alt-üst edib. Qarşılarında obrazlı desək, Azərbaycan boyda dağ da­yanıb. Hərçənd, bu dağı görmək istəmirlər. Özlərini qayadan nə isə qoparmaq istəyən dalğa kimi aparırlar. Aparsınlar, onlara yalnız tozumuzu verə bilərik. Tozumuzu murdar nəfəslərinə çəkib ciyərlərini korla­sınlar. Başqa cür mümkün deyil. Hər seç­kiqabağı və sonrası başlatdıları anti-Azər­baycan kampaniyası ilə sübut edirlər ki, həqiqətlərin, reallıqların üzünə dik baxa bilməyəcək qədər rəzil və miskindirlər.

Stanolar, borrellər və bu fəsilədən olan digər xəstə canlılar yaxın keçmişdəki sələflərinin müstəqilliyinin ilk on-on beş ilində ölkəmizdə çıxardıqları oyunları tək­rarlamağın xəyallarını qururlar. O zaman “rəngli inqilab”lar dəbdə idi. Qərb dairələri inqilab dalğasının Azərbaycanı da vurması üçün dəridən-qabıqdan çıxırdılar. Daxildə bəslədikləri siyasi həşəratları meydanlara çıxarır, hərc-mərclik ab-havası formalaşdı­rır, gərginlik yaradırdılar. 

Lakin zaman keçdikcə həm Azərbay­can dövləti gücləndi, həm də cəmiyyətimiz monolitlik qazandı. Xalq-hakimiyyət vəh­dəti oturuşmuş mahiyyət daşımağa başla­dıqca, mənfi tendensiyalar tarixin arxivinə gömülməyə başladı. Nəticə etibarilə an­ti-milli ünsürlər də Qərbin sayını çoxalt­mağa çalışdığı cinsi azlıqlar kimi buxar­landılar. Həmin ünsürlərin bəzisi yaşam yolunu elə cinsi azlığa çevrilməkdə gördü. Həqiqətən, çox rəzil mənzərədir. 

Elə bu saxta azadlıqsevərlərdir Qər­bin ortaya qoyduğu zay məhsullar. Gör, demokratiya və insan hüquqları kimi ali dəyərləri haradan-haraya daşıyıblar. Otu­rub düşünsünlər. Düşünsünlər ki, Stano sayaq yağışdan sonra çıxmış göbələklərə bənzəyənləri üstümüzə salmaq iş deyil. Boş başlarına birdəfəlik salsınlar ki, hələ də əl çəkmədikləri ikili standartlar siyasəti elə ali prinsiplərin özünə qarşı çox böyük həqarətdir. Fikirləşsinlər ki, bugünkü ya­naşmaları ilə bəşəriyyətin indiyədək qa­zandığı mütərəqqiliklərin hamısını sıradan çıxarır, amorf, hissiz, robotlaşmış dünya yaratmağa cəhd göstərirlər. Hər eybəcər­liklərinin bumeranq effekti ilə özlərinə qa­yıdacağını və qayıtdığını da unutmasınlar. 

Ə.CAHANGİROĞLU
XQ