Parisin xam xəyalı və məkrli planı

post-img

Müharibə isterikalı “informasiya hazırlığı” bir mərkəzdən idarə olunur

Üç-dörd ay əvvəl sülh sazişinin imzalanmasının bir addımlığında olduğunu bəyan edən rəsmi İrə­vanın diplomatik ritorikasında indi müharibə anonsları daha ucadan səslənir. Hazırkı dönəmdə sülh müqaviləsini imzalamaqdan yayın­mağın yollarını arayan Ermənistan hakimiyyəti özünü Azərbaycanın “real müharibə təhlükəsindən qo­rumağa” çalışdığını bildirir. 

Bəs hayların məqsədi nədir? Bütün cəbhələrdə uduzmuş və sülh dalanına dirənmiş Paşinyan iqtidarının ümidləri Azərbaycana qarşı beynəlxalq təzyiq mexanizmini genişləndirməyə və ona qarşı “müharibə təhdidi” kampaniyasına inandırıcılıq donu geyindirməyə bağlıdır. Bu qarayaxma kampaniyasının “zərbə qüvvəsi” isə informasiya sahəsidir. Daha çox Qərbdəki ermənipərəst qüvvələrdən dəstək alan rəsmi İrəvan son üç ildə Azərbaycanı həm bölgədəki qonşuları, həm də dünyanın böyük gücləri ilə üz-göz etmək məqsədilə ən iyrənc üsullara əl atıb. Bunlar alınmayanda isə Bakının Qərblə münasibətlərini korlamaqdan ötrü Qarabağda baş verən hadisələrin fonunda dezinformasiya tələləri qurma­ğa baş vurur. Burada da heç nəyə nail ola bilməyən İrəvan indi beynəlxalq icti­maiyyətin gözündə Azərbaycanın, guya, “Ermənistanın ərazi bütövlüyünü təhdid edən”, “Zəngəzura hərbi təcavüzə ha­zırlaşan” ölkə obrazını yaratmağa səy göstərir. 

* * * 

Avropanın aparıcı dövlətlərinin “tə­cavüzkar” Azərbaycana və “təhdidlərlə üzləşən” Ermənistana münasibətlərinin qısa müqayisəli təhlilini aparsaq, təx­minən belə bir mənzərə ilə üzləşə bilərik. Bakının Böyük Britaniya Krallığı ilə heç bir problemi yoxdur. Əksinə, Xəzərdəki enerji resurslarının birgə istismarında bu ölkənin böyük şirkətləri ilə otuz illik qar­şılıqlı faydalı əməkdaşlıqdan tərəflərin məmnunluğu göz qabağındadır. İtaliyanı da Azərbaycanla dost ölkələrdən say­maq olar. 

Kral üsuli-idarəli İspaniya kimi “nə ət, nə də balıq” dövlətin Senatı hansısa er­mənipərəst qətnamə qəbul edirsə, bu, bi­zim üçün hüquqi qüvvəyə malik olmayan kağız parçasından savayı bir şey deyil. Almaniya hələlik neytral vəziyyətdədir və Bakı–İrəvan dialoqu ilə bağlı mövqeyini açıq şəkildə bildirməyə tələsmir. Fəqət, Azərbaycan və Ermənistan XİN başçıla­rının Berlin görüşü bu ölkənin beynəlxalq hüquqa və ədalətə necə yanaşmasına aydınlıq gətirəcək. Avropanın beynəlxalq təsisatlarının bəyanat və müraciətləri isə, sadəcə, tövsiyə xarakteri daşıyır. Okea­nın o tayına nəzər yetirsək, Kaliforniya­dan idarə olunan ermənipərəst senator və konqresmenlərin hərdən “ulduza hürmələrinin” şahidi ola bilərik. Amma rəsmi Vaşinqton onların hay canfəşanlı­ğının ABŞ dövlətinin mövqeyi olmadığını dəfələrlə bəyan edib. Bu da təsadüfi de­yil. Çünki Ağ ev Azərbaycanda dəyəri yüz milyardlarla dollara bərabər ortaq enerji layihələrinə malikdir. 

İri dövlətlərdən ortada yalnız Fransa qalır. Son vaxtlar Qərb mediasında geniş tirajlanan anti-Azərbaycan isterikasının, Azərbaycanın Ermənistana təcavüzə hazırlaşması barədə feyk-informasiya­ların arxasında məhz rəsmi Paris daya­nır. Yelisey sarayından idarə olunduğu şübhə doğurmayan həmin qaraguruh isterikanın məqsədi gözlənilən mühari­bənin “informasiya fonu”nu yaratmaqdır. Fransanın, ümumilikdə, Qərbin ermə­nipərəst mediasının, pulla satın alınmış ekspert dairələrinin Azərbaycan əleyhinə apardıqları informasiya savaşının geniş­lənməsi də bu altniyyətdən xəbər verir. “Bakı Ermənistana qarşı hücuma hazırla­şır”, “Azərbaycan Ermənistanı müharibə ilə təhdid edir” xarakterli təbliğatın hədəfi yaxın gələcəkdə erməni təxribatlarına “haqq qazandıracaq” informasiya fonu yaratmaq, ictimai rəyi əvvəlcədən plan­laşdırılan hərbi təxribata hazırlamaqdır. Bəli, bölgədə sülhün və sabitliyin bərqə­rar olması prosesinə əngəllər törədən Qərb hər vəchlə Ermənistanı yeni müha­ribəyə sürükləyir, yaxud bunu imitasiya edir. 

* * * 

“Cozef Borrellin qeyri-adekvat bəya­natları Azərbaycan tərəfini çox məyus edib. Əvvəla, bu bəyanatlar reallığı əks etdirmir və beynəlxalq hüququn normala­rına ziddir. İkincisi, Azərbaycan tərəfi bu bəyanatları ölkəmizə qarşı pərdələnmiş təhdid kimi qiymətləndirir. Borrell bildi­rib ki, Azərbaycan Ermənistana hücum edərsə, bunun acı nəticələrini görəcək. Borrell bu məlumatı haradan alıb ki, Azərbaycan Ermənistana hücum etmə­yi planlaşdırır? Bizdə belə planlar yox­dur”– bunu Prezident İlham Əliyev dünən Alman İqtisadiyyatının Şərq Komitəsinin sədri Mixael Harmsın rəhbərlik etdiyi nü­mayəndə heyətini qəbul edərkən deyib. Azərbaycanın sülh prosesinə sadiqliyini bildirən İlham Əliyev müharibə versiyası­nın cənab Makronun insinuasiyası oldu­ğunu nəzərə çatdırıb: 

“Bütün bunlar Fransanın, guya, Azər­baycanın Ermənistana hücuma hazır­lanması ilə bağlı ölkəmizin demonizə edilməsinə hesablanan anti-Azərbaycan siyasətinin bir hissəsidir. Ermənistanla sərhəddə son dəfə 2023-cü ilin sentyab­rında ciddi gərginləşmədən sonra bu ilin fevralınadək olan dövrdə vəziyyət sakit idi. Lakin fevral ayında erməni snayperi Azərbaycan əsgərini ağır yaraladıqdan sonra biz buna vaxtında adekvat cavab verməli olduq. Bizim cavabımız bir neçə dəqiqə çəkdi və Ermənistanın dərk et­məsinə kifayət etdi ki, azərbaycanlıların öldürülməsi cəhdi cəzasız qalmayacaq. Dediyim kimi, ötən ilin sentyabrından bu hadisə istisna olmaqla sərhəddə sakitçi­lik hökm sürür. Deməli, cənab Borrell və cənab Makron bu informasiyanı reallıq­dan deyil, öz xəyallarından götürürlər”. 

Azərbaycan Ordusunun 2023-cü il sentyabrın 19-20-də Qarabağ iqtisadi rayonunda həyata keçirdiyi lokal xarak­terli antiterror tədbirlərindən sonra şərti sərhəddə ilk dəfə baş verən insidentin də qətiyyən təsadüf olmadığı, bunun arxa­sında böyük məkrli planın gizləndiyi üzə çıxır. Ermənistanın hərbi-siyasi rəhbərli­yinin bu hərbi avantüraya Qərbin, birbaşa Fransanın diktəsi ilə getdiyi artıq şübhə doğurmur. Həmin sərhəd təxribatının dərhal ardınca Fransa mediasında Ermə­nistanın “ildırım sürətli müharibə” planına hazırlaşması barədə xəbərlərin yayıl­masının nəyə xidmət etdiyi məlum olur. Sızan məlumatlara görə, baş nazir Nikol Paşinyanın Paris səfərində müzakirə edilən “məxfi plan”ın mahiyyəti ondan ibarət imiş ki, Ermənistan qəfil hücumla Azərbaycanla şərti sərhəddə bir neçə yüksəkliyi ələ keçirir. Bunun nəticəsin­də sülh danışıqları prosesində İrəvanın mövqeyi xeyli “güclənir” və guya, Bakının güzəştə getməkdən savayı şansı qalmır. 

İndi məlum olur ki, Ermənistan baş nazirinin Paris səfərindən əsas məqsəd heç də İkinci dünya müharibəsində hə­lak olan ermənilərin xatirəsinə ehtiram nümayiş etdirmək deyilmiş. Səfərin əsas və gizli məqsədi Nikol Paşinyanın Ye­lisey sarayında Emmanuel Makrondan konkret göstərişlər alması və bundan sonrakı fəaliyyətini buna uyğun nizam­lamasıdır. Fransa tərəfindən açıq-aşkar Azərbaycanla hərbi qarşıdurmaya təhrik edilən Ermənistanın silahlandırılması da təsadüfi deyil. Paris bu “missiyanı” həya­ta keçirməyi də öz üzərinə götürüb. Fran­sa, həm də Hindistan vasitəsilə onun lisenziyası ilə bu ölkədə istehsal olunan silah-sursatı ermənilərə ötürür, həmçinin fransız hərbçilər Ermənistan ordusunun müxtəlif qoşun bölmələrinə təlimlər ke­çirlər.

Qərbin Cənubi Qafqazda yeni müha­ribə istəyini sübuta yetirən başqa faktlar da var. Bunlar Fransanın birmənalı şəkil­də Ermənistanı müdafiə etməsi, sərhəd təxribatında İrəvanın deyil, Bakının hə­dəfə alınması çirkin planın tərkib hissələ­ridir.

Hər şeydən göründüyü kimi, İrəvan Qərbdən aldığı tapşırıq və əmrlərə uyğun hərəkət edir. Bu isə Hayastan rəhbərliyi­nin bölgədə baş verən proseslər nəticə­sində düşdüyü acınacaqlı vəziyyətdən düzgün nəticə çıxarmadığını isbatlayır. Yəni, nə 2020-ci ilin 44 günlük mühari­bəsində acı məğlubiyyəti, nə də 2023-cü il 19-20 sentyabrda 23 saatlıq antiter­ror tədbirlərinin nəticələri rəsmi İrəvana dərs olub. İndi görünən mənzərə odur ki, Paşinyan iqtidarı xoşluqla, ya zorluq­la özü-özünü uçurumun kənarına sürük­ləyir. Əgər daxildəki və xaricdəki daş­nak-revanşist qüvvələr Üçüncü Qarabağ müharibəsində nəyəsə nail ola biləcəklə­rini düşünürsə, onlara Azərbaycan Prezi­denti, Ali Baş Komandan İlham Əliyevin sözlərini xatırlatmaq yerinə düşər: “Əgər Azərbaycanın təhlükəsizliyinə azacıq da olsa təhdid yaransa və bu təhdid harada, Ermənistan ərazisinin hansı dərinliyində olsa da, Bakı onu dərhal, sadəcə, məhv edəcək”. 

Görəsən, Paşinyan və onu yeni mü­haribəyə sürükləməyə çalışan həmin Fransa növbəti qarşıdurmanın hansı sonluqla bitəcəyini düşünürlərmi?

Müşfiq ƏLƏSGƏRLİ, 
XQ-nın media eksperti

Yayılan informasiyalardan belə nə­ticə çıxır ki, ABŞ Ukrayna üzərindən Rusiya ilə apardığı savaşda çıxılmaz duruma düşüb. Konqresdəki Respub­likaçılar Ukraynaya hərbi yardım üçün ayrılmalı olan 61 milyard dollarlıq və­saiti təsdiqləmirlər. Bu isə Ukraynanın, onun fonunda isə ABŞ-nin mövqelə­rini zəiflədir. Son bir ay ərzində Rusi­ya tərəfi cəbhədə üstünlüyü ələ alıb. Konqres maliyyəni təsdiqləsə belə, onun ünvana çatdırılıb effekt verməsi vaxt alacaq. Bu baxımdan, ABŞ pre­zidenti və onun komandası diqqəti ya­yındırmaq üçün yan təsirlərdən fayda­lanırlar. Aydın şəkildə görünür ki, onlar Cənubi Qafqaz üzərindən Rusiyaya qarşı ikinci cəbhə açmağa çalışırlar. Çox təəssüf ki, bu oyunu Azərbaycan və Ermənistan arasında gərginliyi artır­maq üzərində qururlar. 

Acınacaqlı haldır ki, ABŞ-nin me­dia şəbəkəsi də bu oyunda alət kimi istifadə olunur. Onlar Cənibi Qafqazda gərginliyin artırılması planında rol alır­lar. Yalan, dezinformasiyalar yaymaq­la həm region əhalisini aldadır, həm də beynəlxalq ictimai rəyi çaşdırırlar. Yazdıqlarından belə məlum olur ki, guya, Azərbaycan Ermənistan üzərinə hücum etməyə hazırlaşır. Azərbaycan tərəfi ən üst səviyyədə elan edib ki, Ermənistanla yeni müharibə aparmaq fikri yoxdur. Həmçinin, bu açıqlama­larını real addımlarla sübuta yetirib. Məsələn, fevralın 23-də Ermənistan ordusu şərti sərhəddə sabitliyi poz­du, Azərbaycan tərəfinə atəş açdılar. Amma Azərbaycan Müdafiə Nazirliyi bəyanat yayaraq, regionda gərginliyin artmaması naminə, cavab tədbirləri görülmədiyini bildirdi. Diqqət yetirsək görərik ki, ABŞ media subyektləri Azər­baycanın bu cür xoşməramlı addımları barədə bircə cümlə də olsa, informa­siya verməyiblər. Nəinki 23 fevral in­sidentindən yazmırlar, ümumiyyətlə, Azərbaycan tərəfindən sülhün əldə edilməsinə yönəlik təşəbbüsləri boy­kot etmək yolunu tuturlar. 

Onlar Azərbaycan–Ermənistan münasibətlərinin normallaşdırılması­nı müxtəlif vasitələrlə əngəlləyirlər. İki dövlət arasında düşmənçiliyi artıran, sülhün əldə edilməsinə mane olan mə­lumatlar yayırlar. Aydın şəkildə görünür ki, ABŞ Cənubi Qafqaz regionunda qanlı planlar hazırlayıb. Bu ölkənin media şəbəkəsi də məkrli planın real­laşdırılmasına dəstək verir.

İmran BƏDİRXANLI
XQ



Siyasət