Əminəm ki, ölkəmiz bundan sonra da inkişaf edəcək, daha da güclənəcəkdir. Azərbaycanda demokratiya daha da inkişaf edəcək, siyasi plüralizm, söz azadlığı təmin olunacaqdır. Ölkəmiz müasir dövlətə çevriləcəkdir. Bütün bunları etmək üçün Azərbaycanda çox işlər görmək lazımdır. Ancaq bütün bunları həyata keçirmək və Azərbaycanı qüdrətli dövlətə çevirmək üçün ən başlıcası, ölkədə Heydər Əliyevin siyasəti davam etdirilməlidir.
Prezident İlham Əliyevin ilk andiçmə mərasimindəki nitqindən
Bakı, 31 oktyabr 2003-cü il
Son zamanlar dünyanın müxtəlif ölkələrindən Azərbaycan Prezidentinin ünvanına gələn məktublarda, telefon zənglərində, ölkə rəhbərlərinin çıxış və nitqlərində, aparıcı mətbuat vasitələrinin məqalə və ya ekran-efir məlumatlarında dövlət başçımızın siyasi sabitqədəmliliyi olduqca yüksək qiymətləndirilir. Hətta bəzi ekspertlər Prezident İlham Əliyevin on, iyirmi il əvvəl dediyi fikirləri bu gün də olduğu kimi, səsləndirməsini lider dönməzliyi kimi xarakterizə edirlər. Təbii ki, bu da təsadüfi deyil. Çünki artıq beynəlxalq aləmdə ötən il dediyini bu il xatırlamayan siyasətçi və dövlət başçıları istənilən qədərdir və ona görə də Azərbaycan Prezidentinin “dediyi sözün üstündə durması” nümunə kimi qəbul edilir.
Bu sətirləri qələmə alarkən əvvəlcə onu xatırladım ki, “zamanın çağırışları” ilə “zamanın korrektəsi” fərqli məsələlərdir. Məsələn, ulu öndər Heydər Əliyev 1995-ci ildə qəbul olunmuş Azərbaycan Konstitusiyasına 2002-ci il avqustun 24-də keçirilən referendumla bəzi dəyişiklik və əlavələrin edilməsi zərurətini zamanın çağırışları ilə əsaslandırmışdı. Onun fikrincə, ictimai həyatın ən müxtəlif sahələrində özünü göstərən yeniliklər Əsas Qanunun xarakterində təkmilləşmə və müasirləşməni obyektiv zərurət kimi ortaya çıxarır. Eləcə də iqtisadi inkişaf tempinə adekvat olaraq, insanların demokratik-siyasi şüurunda baş verən kardinal dəyişikliklər cəmiyyətin hüquqi bazasının əsasını, istinad mənbəyini təşkil edən Konstitusiyada bir sıra əlavə və dəyişikliklərin edilməsinə obyektiv tələbat yaradır.
Birmənalı olaraq, deyə bilərik ki, həm 2002-ci ildəki referendum, həm də ondan sonrakı analoji siyasi tədbir Azərbaycan dövlətinin 2003-cü ilin yayında müəyyən etdiyi və cidd-cəhdlə reallaşdırdığı siyasi strategiyada nəinki dəyişiklik, hətta korrektə də etməmişdi. Ancaq ətrafımızdakı dövlətlərin bir çoxunda on-on beş il əvvəl qəbul edilmiş strategiyalarda korrektələri də görürük, dəyişiklikləri də. Hətta Ermənistanda belə hallar ildə bir neçə dəfə olur.
Arqumentlərimizi bəzi konkret məqamlarla əsaslandıraq. Məsələn, cənab Prezident 2003-cü il oktyabrın 31-dəki andiçmə mərasimində demişdi: “Əlbəttə, bizim hamımızın borcudur ki, Azərbaycanda yaranmış bu sabitliyi qoruyaq, saxlayaq, möhkəmləndirək. Əgər Azərbaycanda sabitliyin pozulmasına kim can atırsa, biz buna imkan verməyəcəyik, Azərbaycan xalqının rahat, təhlükəsiz, sabitlik şəraitində yaşamasını təmin edəcəyik”.
Dövlət başçımız 2022-ci ilin noyabrında isə demişdir: “Mən İranın əvvəlki üç prezidenti ilə – Prezident Hatəmi, Prezident Əhmədinejad və Prezident Ruhani ilə işləmişəm. Bütün bu illər ərzində heç vaxt indiki vəziyyətimizə oxşar bir şey olmayıb. Heç vaxt Azərbaycana qarşı nifrət və təhdid dolu sözlər işlədilməyib, sərhədimizdə heç bir hərbi təlim keçirilməyib, ancaq bir neçə ay ərzində iki hərbi təlim keçirilib.
Deməli, bu, o deməkdir ki, bu vəziyyəti yaradan biz deyilik. Biz bu vəziyyətin daha tez bitməsini istəyirik. Biz bütün qonşularımızla sülh və dostluq münasibətləri istəyirik. Eyni zamanda, biz həmişə öz ləyaqətimizi, müstəqilliyimizi, həyat tərzimizi müdafiə edəcəyik və heç bir xarici aktora öz standartlarını və iradəsini hökumətimizə və xalqımıza tətbiq etməyə imkan verməyəcəyik.” Yəqin ki, diqqətli oxucumuz on doqquz il fərqlə səsləndirilmiş fikirlərdəki eyniliyi sezdi.
İlham Əliyev prezident kimi andiçmədəki həmin çıxışında demişdi: “Azərbaycanın torpaqları işğaldan azad olunmalıdır, bir milyondan artıq qaçqın və köçkün öz doğma yurdlarına qayıtmalıdır, ölkəmizin ərazi bütövlüyü bərpa edilməlidir. Azərbaycan heç vaxt bu vəziyyətlə, torpaqlarının işğal altında qalması ilə barışmayacaqdır. Hamı bilməlidir ki, sülh tərəfdarı olmağımıza baxmayaraq, müharibənin yenidən başlanmamasını və bu məsələnin sülh yolu ilə həllini istəməyimizə baxmayaraq, bizim səbrimiz də tükənməz deyildir. Azərbaycan öz doğma torpaqlarını, nəyin bahasına olursa-olsun, azad edəcəkdir”.
On illər sonra isə dövlət başçımız Şuşada – qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğanla birlikdə mətbuata bəyanat verərkən bildirdi ki, bu gün Şuşada dalğalanan Azərbaycan və Türkiyə bayraqları bizim birliyimizi göstərir. İkinci Qarabağ müharibəsi başlanan gündən, ilk saatlardan əziz qardaşım, sayın Cümhurbaşqanı Rəcəb Tayyib Ərdoğan Azərbaycana birmənalı, dəqiq və açıq dəstək ifadə etmişdir. Müharibənin ilk saatlarından o demişdir ki, Azərbaycan tək deyil. Bu, həm bizi ruhlandırdı, eyni zamanda, müdaxilə etmək fikrində olan bütün qüvvələri, dairələri dayandırdı, durdurdu. Dedi ki, Türkiyə Azərbaycanın yanındadır və müharibənin ilk saatlarından son dəqiqələrinə qədər əziz qardaşımın və Türkiyə Cümhuriyyətinin, qardaş türk xalqının dəstəyi bizə əlavə güc verirdi.
Başqa bir fakt. Azərbaycan Prezidenti BMT tribunasından demişdi ki, bizim heç bir ölkəyə ərazi iddiamız və ya kiminsə daxili işlərinə qarışmaq niyyətimiz yoxdur. Ancaq, eyni zamanda, kiminsə bizim daxili işlərimizə qarışmasına da imkan verməyəcəyik. Ötən ilin noyabrında isə dövlət başçımız bu məsələni daha kəskin şəkildə qabardaraq demişdir: “İsraildə səfirlik, eləcə də Fələstində təmsilçilik ofisi açmaq qərarı bizim milli maraqlarımıza əsasən verilmiş bir qərardır, İsrail və Fələstinlə uzunmüddətli əməkdaşlığı əks etdirir. Əminəm ki, həmin qərar sülh işinə xidmət edəcək və bu, faktiki olaraq uzunmüddətli, mehriban əməkdaşlığın rəsmiləşdirilməsidir... Bizim məqsədimiz müəyyən stereotipləri olanları xoşbəxt etmək deyil. Məqsədimiz xalqımızı xoşbəxt etmək, Azərbaycan üçün doğru olanı etməkdir və biz bunu edirik”.
Daha bir aktual məsələ. Dövlət başçımız çox illər öncə demişdi ki, Heydər Əliyevin siyasəti Azərbaycana böyük uğurlar gətiribdir. Bütün sahələrdə Azərbaycan inkişaf edir, uğurlar qazanır. Beynəlxalq aləmdə Azərbaycan yüksəlir, uğurlar qazanır. Azərbaycan beynəlxalq aləmdə özünəlayiq yerini tuta bilibdir, Azərbaycanın nüfuzu artıbdır. İndi Azərbaycanla hesablaşırlar, Azərbaycana hörmət edirlər. Regionda bütün beynəlxalq, irimiqyaslı layihələr Azərbaycanın iştirakı ilə, onun milli maraqlarının nəzərə alınması ilə həyata keçirilir.
Dövlət başçımızın 2023-cü ilin ölkədə “Heydər Əliyev ili” elan olunması haqqındakı sərəncamının preambulasında isə oxuyuruq: “Dövlətçilik salnaməmizdə silinməz izlər qoymuş, azərbaycanlı olması ilə ömür boyu fəxr etmiş, milli qürur və iftixar mənbəyimiz olan Heydər Əliyev bütün dünyada Azərbaycanın rəmzi kimi qəbul edilir. Xalqımız onun əziz xatirəsini həmişə uca tutur və minnətdarlıqla anır, yenidən hakimiyyətə gəldiyi günü Azərbaycan Respublikasının dövlət bayramı – Milli Qurtuluş Günü kimi qeyd edir. Müstəqil Azərbaycan ulu öndərin indiki və gələcək nəsillərə əmanəti, onun zəngin və çoxşaxəli irsi isə xalqımızın milli sərvətidir. Bu müqəddəs mirası qoruyub saxlamaq hər bir azərbaycanlının şərəfli vəzifəsidir”.
Vəssalam, hörmətli oxucu, sən də gördün ki, zaman İlham Əliyevin siyasi strategiyasında korrektə edə bilməyib. Çünki bu strategiya elmi şəkildə, haqqa, ədalətə, beynəlxalq hüquqa və milli-mənəvi dəyərlərimizə, ən başlıcası isə Heydər Əliyev siyasi kursuna istinad edərək hazırlanmışdır.
Bu strategiya bizə və dostlarımıza hələ çox uğurlar qazandıracaq!
İttifaq MİRZƏBƏYLİ, “Xalq qəzeti”