Bakı Beynəlxalq İncəsənət Festivalı (BIAF) çərçivəsində Azərbaycan Dövlət Akademik Musiqili Teatrın səhnəsində “Cirque du Soleil”, Olimpiya mərasimləri və aparıcı beynəlxalq teatrlar üçün quruluşların müəllifi, əfsanəvi rejissor Daniele Finzi Paskanın “TITIZÉ - A Venetian Dream” tamaşası nümayiş etdirilib.

AZƏRTAC xəbər verir ki, Venesiyanın rəsmi şousuna çevrilən bu tamaşanın premyerası ötən ilin iyul ayında şəhərin ən qədim teatrlarından olan “Teatro Goldoni”də baş tutub. İtaliyanın aparıcı gündəlik qəzeti “La Repubblica”nın o vaxt yazdığı kimi: “Fellini filmini xatırladan sürreal bir obraz Venesiya və onun laqununun sehrini sözsüz çatdırır”.

Həqiqətən də, bu axşam sirk sehrbazlığı musiqili teatrın səhnəsini və auditoriyasını bütün əzəməti, atmosferi, poeziyası və orada yaşayan sirləri ilə Venesiyaya çevirdi.

Özünəməxsus Finzi Paska teatrı üslubunda danışılan hekayə klounada, akrobatika, fiziki teatr, sehrli işıq və canlı musiqidən “toxunulub”. Burada heç bir şey göründüyü kimi deyil...

“Commedia dell’Arte” ənənələrini və əks-sədalarını səhnə avadanlığı da daxil olmaqla, valehedici kombinasiyalardakı innovasiya ilə birləşdirən şouda 46 ölkəyə qastrol səfəri edən məşhur “Compagnia Finzi Pasca”dan 10 müxtəlif janrlı aktyor, akrobat və musiqiçi iştirak edir.

Daniele Finzi Paskanın rəssam Uqo Qarculo və bəstəkar Mariya Bonzaniqo ilə birgə yaradıcılığı “Biz illüziya yarada biləcək hər şeydən istifadə etməyi sevirik” fikrinin birbaşa sübutudur.

“Daniele Finzi Paska” zəngin vizual effektlərlə möhtəşəm gözəlliklər yaradır və dərhal eyni dərəcədə zərifliklə onu ifa edir. Müəyyən mənada, bu, teatrın içindəki teatr və ya sirkin içindəki sirkdir. Venesiya qasırğası səhnəsi ifşanın kulminasiya nöqtəsi və tamaşanın ən diqqət çəkən anlarından biridir.

Bütün “Venesiya xəyalı” komandasının koordinasiyalı işi həmin axşam tamaşaçılara emosiyaları artıran metaforalar bəxş etdi. Nəticədə sözə ehtiyacı olmayan möcüzə və xəfiflik teatrı yarandı...

Səhnədə baş verənlər həm gülüş, həm heyranlıq, həm emosiya, həm də alqışlara səbəb olurdu və bu, sürəkli davam edirdi. Tamaşaçılar sənətçiləri ayaq üstə alqışlayırdılar...