Avropalı parlamentarilər Ermənistanın illüziya dozasını artırmaqla məşğuldurlar

Avropa Parlamenti anti-Azər­baycan fəaliyyətindən çəkinmək niyyətində deyil. Görünür, ermə­nipərəstlik mərəzi onun son dərə­cə dərin qatlarına işləyib. Quru­mun ölkəmizə qarşı sanksiyaların tətbiqinə çağırış ruhlu qətnaməsi bundan xəbər verir. 

Görəsən, AP üzvləri indiyədək dəfələrlə üz tutduqları sərsəm qətnamə məntiqinin heç bir fay­da vermədiyini anlamırlar? Bu qədər düşüncəsizdirlər? Xeyr! Əksinə, bir çox məsələləri ətraflı götür-qoy edirlər. Mövzumuz həmin məsələlər barəsin­dədir. Əlbəttə, başqa məqamlara da aydınlıq gətirəcəyik. 

Əvvəlcə ondan başlayaq ki, Alma­niyanın ARD telekanalı Azərbaycanın Avropa Şurası Parlament Assambleya­sının bir sıra deputatlarını pulla, daha doğrusu, rüşvətlə ələ aldığına dair film çəkib. “Uçurumun kənarında” adlı cəfəng ekran işi, şübhəsiz ki, ölkəmizi ittiham üzərində qurulub. Ancaq orada maraq doğuracaq bir nüans var. 

Filmə diqqət yetirəndə çox qəribə mənzərə yaranır. Tutalım, Azər­baycan rüşvətlə kimlərisə ələ alır. Məgər AŞPA-nın deputatları balaca, həddi-buluğa çatmamış uşaqlardır ki, ölkəmiz onları pozur və ya yoldan çıxa­rır? Bunu qoyaq bir kənara. Belə bir sual da yaranır: Necə olur ki, demok­ratiyadan, insan hüquqlarından ağız dolusu dəm vuran qurumun təmsilçilə­ri, bir qədər də geniş götürsək, Avropa Şurası kimi mötəbərliyə iddialı təşki­latda parlamentari funksiyasını yerinə yetirən şəxslər bu qədər rəzil duruma düşüb nəfslərinə hakim kəsilə bilmirlər? Nə isə...

AŞPA-nın deputatlarını bir kənara qoyaq, pensionerlər klubunu xa­tırladan AP-nin deputatları rüş­vətə əməlli – başlı meyillidirlər. Amma, deyə bilmərik ki, ARD telekanalı onla­rın zəiflikləri, yaxud hansısa digər zəif cəhətləri (məsələn, iclas zamanı narko­tik maddə qəbul etmələri – red.) barədə film çəkəcək, ya yox. Ehtimala görə, çəkməməlidir. Çünki burada avropar­lamentarilərin pulla ələ alınmaları faktı konkretdir. Dünya və Avropa mediası isə konkretliyə gəlincə, bir qayda ola­raq, susur. Susur, ona görə ki, erməni lobbisini hədəfə almaqdan çəkinəcək qədər miskin durumdadır. 

Bəli, Azərbaycana qarşı qətnamə qə­buluna çağırış səsləndirən deputatlar erməni lobbisinin pulu ilə işləyənlərdir. Maliyyənin arxasında dayanan Brüs­sel ermənisi, Ədalət və Demokratiya Uğrunda Avropa Erməni Federasiyası deyilən təşkilatın rəhbəri Kaspar Kara­petyandır. O Karapetyan ki, brilyant qa­çaqmalçısıdır. O Karapetyan ki, dünya erməniliyinin Avropa qanadının başlıca gözəgörünməz fiqurlarındandır. 

Bu məxluq vaxtilə Avropa siyasi sa­lonlarında Qarabağdakı işğal re­jiminin legitimləşdirilməsi cəhdlə­rində mühüm rol oynamışdı. O, 2017-ciildə özünün sosial şəbəkə hesabında Brüsseldə cəmi bir qala-ziyafətində si­lahlı separatizmə dəstək məqsədilə 3 milyon 800 min avro topladığını yazmış və buna görə əməlli–başlı öyünmüşdü. Hazırda isə 76 yaşı olan K.Karapetyan daşnakdır. Gənclik illərində ekstremist yunan və erməni təşkilatlarında fəal iş­tirak edib. Yeniyetməlik illərini isə ermə­ni terrorizminin qalası sayılan Beyrutda keçirib...

“ASALA” terror təşkilatı ilə əlaqələrə məxsus, erməni məsələsi istiqamətində­ki çalışmaları ilə tanınan Kaspar qanlı al­maz biznesi şəbəkəsinə malikdir. Şəbəkə Afrikanın münaqişə bölgələrindən Belçi­kaya uzunsov rəngli brilyantların qaçaq­malçılıq yolu ilə gətirilməsini həyata keçi­rir. Həmin brilyantlar korrupsiya sxeminə əsasən sertifikatlaşdırılır və Avropanın brend butiklərinin rəflərini bəzəyir. 

Qeyd edək ki, K.Karapetyan bir vaxt­lar Qarabağa səfər edən bütün avropalı deputatları və belçikalı siyasətçiləri mü­şayiət edirdi. Məsələ yalnız bu məxluqun qitə siyasətçilərini pulla ələ almasında deyil. O, daha fərqli üsullardan “fayda­lanır”. Məsələn, o, erməni xüsusi xidmət orqanları ilə birlikdə həmin siyasətçilərə müxtəlif tələlər qurur. Yəni, kimini pulla, kimini də şantajla ram edir. Onun ən bö­yük təsir gücü isə məhz Avropa Parla­mentidir. Yəqin, indi qurumun nəyə görə Azərbaycanla bağlı qətnamələri sıraladı­ğı daha aydın olur. 

Karapetyan nəinki AP-dəki, elə Av­ropa İttifaqının özündəki bəzi rəsmiləri maliyyələşdirməklə də məşğuldur. Onun “əməyinin” nəticəsidir ki, Aİ Rusiyaya qarşı almaz biznesinə sanksiya siyasə­ti yürütmür. Təsəvvür edin, bütün qitə, ümumən, dünya Rusiyadan üz döndərib, ölkə ilə bağlı ən ağlasığmaz qadağalar gündəmə gəlir, ancaq konkret məsələyə, indiki halda sırf almaz biznesinə gəlincə, ortada heç nə yoxdur. Qəribə deyilmi? 

Əslində, sual ritorikdir. Çünki cavab aydındır – almaz biznesinə baxan K.Ka­rapetyan Belçika vasitəsilə həmin almaz­ları cilalayıb satmaqla məşğuldur və həm Aİ-dəkilərin, həm də AP-nin deputatlarını “haqqını” artıqlaması ilə çatdırır. Ya da dediyimiz kimi, şantaj edir. Beləliklə, iş­ğalçı kimi təqdim olunan Rusiya Ukrayna ilə müharibədə, faktiki olaraq, dünyanın qarşısında duruş gətirir. Kimsə bunu gör­mürmü? Çox yaxşı görür və bilirlər. Sa­dəcə, ortada böyük riyakarlıq, qorxaqlıq və tamahkarlıq var. Ona görə hamı susur. Əlbəttə, meydanda daha böyük erməni “hamisi” də var ki, o hamidən yazının so­nunda bəhs edəcəyik. 

Hələlik isə bildirək ki, Avropa Ukray­na cəbhəsində həyatını itirənlərlə bağlı saxta göz yaşlar axıdır. Obrazlı desək, timsahın göz yaşlarını. Ukrayna qlobal oyunlarda yem edilir. Həqiqətən də, acı­nacaqlı və utancverici mənzərədir. Amma görünür, avropalı vicdansızlar utanc his­sinin nə olduğunu bilmirlər. Ümumən, bu hissi yaşamaqdan məhrum duruma düşəcək qədər cılızlaşıblar.

Beləliklə, AP-də Azərbaycana qar­şı çıxarılan və cılızlığın bariz göstəricisi olan qətnamənin mənbəyində K.Kara­petyanın pulu dayanır və qurumun depu­tatları aldıqları “haqla” növbəti seçkilərə hazırlaşırlar. Onlar “demokratik zən­gulə”lərə baş vurub özlərini humanist və insanpərvər kimi göstərir, ağızlarını kö­pükləndirərək, gəlişigözəl ifadələr işlədir, seçkiqabağı platformalarını zənginləşdi­rirlər. Gerçək sifətləri isə təsvir etdiyimiz kimidir. 

Əslində, AP-nin qətnaməsi heç nəyi dəyişmir. Bu sənəd əvvəlkilər kimi kağız parçasından başqa bir şey deyil. Digər tərəfdən, Azərbaycanın Avropa Parla­menti qarşısında heç bir öhdəliyi yoxdur. Görəsən, Ermənistan hakimiyyəti, elə­cə də xaricdəki erməni lobbi və diaspor təşkilatları bunu bilmirlər? Əlbəttə, onlar durumun fərqindədirlər. Ancaq, öz aləm­lərində, anti-Azərbaycan ritorikasını daim diqqətdə saxladıqlarını düşünürlər. Gö­rüntü yaradıb Avropanın ictimai rəyində ölkəmizlə bağlı ciddi antipatiyanın for­malaşmasına cəhd göstərirlər. Ən böyük məqsədləri isə AP-nin qətnaməsi kimi kağız parçalarının sonradan hüquqi təsir gücünə malik sənədlər üçün istinadgah olaraq istifadə etməkdir. Yəni, tutalım hansısa səlahiyyətli qurumu Azərbay­canla bağlı sanksiya tətbiqinə razı sal­salar, şübhəsiz ki, hazırkı qətnamə də tutarlı baza qismində nəzərdə tutulacaq. Əlbəttə ki, bu istək alınmayacaq. 

Ona görə alınmayacaq ki, Azərbay­can iqtidarı, kifayət qədər, düşünülmüş rasional xarici siyasət kursu reallaşdır­maqdadır. Mövcud siyasətin nəticəsidir ki, bu günün Azərbaycanı Avropaya la­zımdır. Azərbaycanın qitəyə təklif etdiyi şəffaf əməkdaşlıq parametrləri karapet­yanların çirkli yollarla qazandığı vəsaitin rüşvətxor parlamentarilərə çatan tör-tö­küntüsündən dəfələrlə sərfəlidir. 

İndi isə haqqında söz açdığımız “ha­midən” danışaq. Yəni, ermənilərin ən bö­yük hamisindən. Azərbaycana qarşı Aİ, o cümlədən, AP müstəvisində aparılan çirkin təbliğat kampaniyasının təşkilatçısı erməni lobbi və diaspor təşkilatları ilə sıx əlaqədə və “işbirliyində” olan Fransadır. Fransa Aİ-ni qismən, AP-ni isə bütövlük­də özünün ermənipərəstlik mərəzinə alət edib. Əlbəttə, qətnamə oyunu da məhz Parisin “təşəbbüsüdür”. Karapetyan və onun kimilər isə həmin “təşəbbüsün” ic­rasının, belə demək mümkünsə, maliyyə peşkalarıdır. Mənzərə isə budur: Fransa hakimiyyəti həm Ermənistanı silahlan­dırır, həm də saxta, heç bir mənası ol­mayan sənədlərlə ölkəmizə qarşı siya­si-mənəvi müqavimət formalaşdırmağa çalışır. Əlbəttə, istəyinə nail ola bilmir. Prezident İlham Əliyevin 2024-cü il yan­varın 10-da yerli televiziya kanallarına müsahibəsində bildirdiyi kimi, Aİ müstə­visində Azərbaycana qarşı çıxmaqla bağlı vahid konsensus yoxdur. Ölkəmizin səriştəli xarici siyasət kursu islamofob, rasist və türkofob dairələrin, sələbçi və neokolonial təfəkkürlü sürü təmsilçiləri­nin anti-Azərbaycan oyunlarını pozmaq iqtidarındadır və pozur da. 

Sonda bir məqamı da vurğulayaq. Fransa hakimiyyətinin AP-dəki qətnamə oyunu Ermənistan iqtidarı üçün növ­bəti illüziya predmetidir. Hazırda rəsmi İrəvanın və onlara yaxın yerli dairələrin apardıqları təbliğatda elə fon yaradılır ki, guya, bu sənəd çox böyük uğurdur. Məqsəd bəllidir – Fransanın təhriki ilə kollektiv Qərbin Cənubi Qafqaz planları­nın icrası naminə Azərbaycanla sülh pro­sesini pozmaq. 

Bəli, AP-nin qətnaməsi, şübhəsiz ki, Bakı-İrəvan münasibətlərindəki mü­naqişəli durumu daha da gərginləşdir­məyə xidmət edir. Mövcud trayektoriya­dakı ən başlıca məqsəd isə Ermənistanın Azərbaycana qarşı yeni müharibəyə ha­zırlanmasıdır. 

Ə.CAHANGİROĞLU
XQ