Fransa prezidenti Emmanuel Makron Çinə səfərdən qayıtdıqdan sonra verdiyi bir sıra bəyanatlar avropalı siyasilər tərəfindən ciddi narazılıqla qarşılanıb. Hələ də bəzi ölkələrdə Makronun fikirləri tənqid atəşinə tutulmaqdadır. Xüsusilə onun nüvə silahının sahib ölkələrin ərazisindən kənar ölkələrdə yerləşdirilməsinin yolverilməzliyi (bu fikirlər Rusiyaya ünvanlanmış olsa da, əslində ABŞ-a da toxunur) və Avropanın ABŞ-dan asılılığı barədəki fikirləri kəskin reaksiya doğurub.
Makron Çin səfərindən sonra “Les Echos” qəzetinə müsahibəsində Avropanın müstəqil siyasət yürütməli olduğunu demişdi: “Avropa son illərdə ABŞ-dan çox asılı vəziyyətə düşüb, lakin o strateji muxtariyyətini gücləndirməlidir...” Makronun Avropanın ABŞ-dan strateji müstəqillik qazanması və Tayvan böhranına qarışmamasının vacibliyi barədəki sözləri Avropada süngü ilə qarşılanıb. Dünən Almaniya parlamentinin Xarici Əlaqələr Komitəsinin sədri Maykl Rot Fransa prezidentinin bu fikirlərin bədəlini ağır ödəyəcəyini bildirib.
Rot birmənalı şəkildə bəyan edib ki, Makronun açıqlaması ilə razılaşmır. Çünki onun ABŞ-a qarşı səsləndirdiyi ittihamların heç bir əsası yoxdur: “Bu, çox narahatedicidir. Makron bunun bədəlini ağır ödəyəcək. Bəyanatları ilə birlik və komanda ruhunun lazım olduğu bir vaxtda Avropanı parçalamaqla hədələyir. Bu, əlbəttə, beynəlxalq tərəfdaşlarımızı qıcıqlandırır”.
Rotun sözlərinə görə, Vaşinqton da Makronun fikirlərindən narazı qalıb. Belə ki, onun iddiaları vahid Avropanın təməllərinin sarsıdılmasına yönəlib. Xüsusilə Mərkəzi və Şərqi Avropa ölkələrində Makrona qarşı böyük reaksiya yaranıb. Çünki bu ölkələr təhlükəsizliklərinin təminatı məsələsində Almaniya və Fransadan çox ABŞ-a güvənirlər. Amma Makronun ritorikası bu ölkələri Avropa İttifaqından siyasi cəhətcə uzaqlaşdırmağa xidmət edir.
Qeyd edək ki, bir qədər əvvəl Almaniyanın müdafiə naziri Boris Pistorius da Fransa prezidentini tənqid etmiş, Avropanın ABŞ-ın subyekti olması iddiasını “uğursuz tapıntı” adlandırmışdı.
Ümumiyyətlə, Makronun son illərdə həyata keçirdiyi siyasət, demək olar ki, bütün istiqamətlərdə uğursuzluqla nəticələnir. Onun bir neçə aydan bəri geniş etirazlara səbəb olmuş pensiya islahatları ilə bağlı hazırladığı qanun layihəsi də bu sıradandır. Dünən Fransanın Moskvadakı səfirliyinə içərisində sümüklər olan bağlama göndərilməsi də, şübhəsiz ki, Makronun siyasətinə etiraz əlaməti hesab edilməlidir. Kiçik heyvan və ya quşa aid olan sümüklərin nə məqsədlə göndərildiyi məlum olmasa da, hər halda, Fransaya qarşı mesaj olduğu birmənalıdır.
Ölkədəki pensiya islahatları ilə bağlı geniş kütlələri əhatə edən aksiyalar isə daha böyük söhbətin mövzusudur. Maraqlıdır ki, Fransada pensiya islahatına qarşı etiraz edən nümayişçilər mübarizədən əl çəkmək fikrində deyillər və bu mübarizədə ölkənin həmkarlar təşkiları da onlarla birgədir. Nümayişçilər hər dəfə toplaşanda növbəti aksiyanın anonsunu verməyi və bu barədə Makron hökumətini xəbərdar etməyi də unutmurlar. Yəni mübarizə davam edəcək...
Aprelin 13-də ölkənin 300-dən çox şəhər və qəsəbəsində keçirilmiş aksiyalar da kifayət qədər kütləvi oldu. Bu, sayca 12-ci aksiya idi. Etirazlara əsasən təhsil, nəqliyyat və energetika işçiləri qoşulublar. Həmkarlar ittifaqları 1,5 milyon, Daxili İşlər Nazirliyi isə 380 min etirazçının nümayişlərdə iştirak etdiyini bildirib.
Paytaxt Parisdə isə, Həmkarlar İttifaqlarının məlumatına görə, 400 min insanın, polisin məlumatına görə isə, 42 min etirazçının nümayiş keçirdiyi bildirilib. Nümayişçilər Opera meydanından Bastiliya meydanına doğru irəliləyiblər. Konstitusiya Məhkəməsinin binası qarşısına toplaşan nümayişçilər qurumun pensiya islahatlarının taleyinə aydınlıq gətirəcəyini gözləyiblər. Lakin cavab almayan kütlə binanın önünə zibil qalaqları töküblər. Konstitusiya Məhkəməsi özünün qərarını aprelin 14-də elan edəcəyini bildirib.
Etirazçılar isə hökumətin pensiya sahəsindəki dəyişikləri ləğv etməsi tələbini səsləndiriblər. Hökumətin rəsmi nümayəndəsi Olivye Veran bildirib ki, Fransa hökuməti ölkədə gərginliyi azaltmaq istəyir. Görünür, Makron “iki ayağını bir başmağa soxub” inadlaşmaqdan çəkinmək qərarına gəlib.
Daxili işlər naziri Jerald Dermanen Parisin polis departamentinə aprelin 15-nə qədər Konstitusiya Məhkəməsinin qarşısında nümayişə toplaşmağın qadağan edilməsi barədə göstəriş verib. Ərazidə toplaşanlar polis tərəfindən dağıdılıb, 2240 nəfər yoxlanılıb. Onlarca nümayişçi polis tərəfindən saxlanılaraq dindirilib. Toqquşmalar nəticəsində nümayişçilər və polislər arasında yaralananlar olub.
Bordo, Lion, Renn kimi şəhərlərdə də nümayişçilərlə polis arasında toqquşma qeydə alınıb. Məlumata görə, Lionda “Actu Lyon” saytının jurnalisti yaralanıb.
Həmkarlar İttifaqları may ayında daha böyük etiraz aksiyasının keçiriləcəyi barədə xəbərdarlıq edib.
Tural İSMAYILOV,
Politoloq
Fransada Emmanuel Makron hakimiyyətə gəldikdən sonra ölkənin bütün siyasi münasibətlər sistemi ancaq dağıdıcılığa və xaosa köklənib. Ümumiyyətlə, Makronun hakimiyyəti Fransa tarixinin bəlkə də ən pis siyasi dövrü kimi xarakterizə edilə bilər. Bu, təkcə Fransanın xarici siyasət məsələləri ilə bağlı deyil, eyni zamanda, daxili siyasətlə bağlı da çox ciddi problemlər mövcuddur.
Emmanuel Makronun birmənalı olaraq Ermənistanı dəstəkləyən siyasət həyata keçirməsi, Avropa İttifaqı daxilində bölücü funksiya icra etməsi ittifaqın parçalanmasına səbəb olur. Böyük Britaniyanın “Brexit” qərarı verməsindən sonra Makronun açıq şəkildə Londona qarşı demarş siyasəti yürütməsi, Çin səfərindən sonra Tayvan mövzusunda ABŞ-a qarşı açıq demarş etməsi, eləcə də Vaşinqtonu Avropanın işlərinə qarışmaqda ittiham etməsi Avropa-ABŞ münasibətləri baxımından da vəziyyətin gərginləşməsinə səbəb olur. Bu gərginliyi yaradan da, heç şübhəsiz, Makronun həyata keçirdiyi siyasətdir.
Eyni zamanda, Fransanın daxili siyasətində atılan yanlış addımlar, xüsusilə pensiya islahatları adını almış qanun layihəsi xalqın kütləvi etirazlarına səbəb olub. Bu gün Makron xalqın səsini eşidərək, islahatlar həyata keçirmək əvəzinə, daha da dağıdıcı və xaotik addımlar atır. Bu, isə ölkədə vəziyyətin daha da gərginləşməsinə səbəb olur.
Ümumiyyətlə, Makron hər zaman aldığı siyasi qərarlarda sabitlikdən kənar addımları ilə tanınıb. Bu isə onun idarəetmə sistemindəki naşılığı və qeyri-peşəkarlığı ilə bağlıdır. Eyni zamanda, Fransa tarixinin bir çox dövrlərində irqçilik və radikal siyasəti üzündən problemlərlə qarşılaşanda hər zaman geriyə addımlar atıb. Bu da həm Fransanın tarixi missiyası və siyasəti, həm də Makronun özünün şəxsi keyfiyyətsizlikləri baxımından labüd və adi bir prosesdir.
Paşa ƏMİRCANOV, “Xalq qəzeti”